Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

"Κοινό αγωνιστικό προσκλητήριο Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, για απεργία σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας, τη μέρα που θα κατατεθούν και θα συζητηθούν στη Βουλή τα νέα βάρβαρα μέτρα"



Αγωνιστικό προσκλητήριο σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας για να κάνουν απεργία τη μέρα που θα κατατεθούν και θα συζητηθούν στη Βουλή τα νέα βάρβαρα μέτρα, απευθύνουν 8 Ομοσπονδίες και 13 Εργατικά Κέντρα της χώρας.
Επισημαίνουν την ανάγκη η απεργιακή μάχη να οργανωθεί έτσι ώστε να διασφαλιστεί η επιτυχία της, να «νεκρώσει» εκείνη τη μέρα κάθε τόπος δουλειάς και να «βουλιάξουν» τα σημεία των απεργιακών συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα.
Η απεργία πρέπει να οργανωθεί ώστε να συμβάλλει στη γενικότερη κλιμάκωση της πάλης μέσα και από την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.

Το κοινό κάλεσμα έχει ως εξής:
«ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ

Συναδέλφισσες - συνάδελφοι,
Οι οργανώσεις μας, καλούν όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας μας χωρίς καμία καθυστέρηση να αποφασίσουν:
ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΜΕΤΡΩΝ...ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ - ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ».

"Καλούν σε απεργία τη μέρα κατάθεσης των μέτρων στη Βουλή" Όλο το κείμενο ΕΔΩ

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

"Χρέος μας σήμερα να πούμε τα δικά μας ΟΧΙ"



28η Οκτώβρη
 Σε ανακοίνωσή του για την 28η Οκτώβρη, το σημειώνει:  «Τιμάμε το ΟΧΙ. Με λαϊκή συμμαχία και πάλη για να βάλουμε τέλος στο δρόμο της εξαθλίωσης...
Το  ΟΧΙ το είπε ο λαός μας...Χρέος μας σήμερα να πούμε τα δικά μας ΟΧΙ

...Δεν θα αποδεχτούμε να μείνουν παιδιά, ηλικιωμένοι και ασθενείς χωρίς θέρμανση.
Δεν θα αποδεχτούμε να μείνει λαϊκή οικογένεια που έχει ανέργους και χαμηλο-αμειβόμενους χωρίς ρεύμα, χωρίς φαγητό, χωρίς πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

Δεν θα συμβιβαστούμε με αυτό που αξιώνουν οι μεγαλοβιομήχανοι και οι τραπεζίτες για να συνεχίσουν την κερδοφορία τους: Να καταδικαστούμε εμείς και τα παιδιά μας να δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, 6 μέρες, με μισθούς πείνας 350 ευρώ, ανασφάλιστοι, με σύνταξη - επίδομα στα βαθιά γεράματα, χωρίς στοιχειώδεις παροχές Υγείας - Παιδείας. Να κλείνουν μικρομάγαζα και μικρές επιχειρήσεις από τη φοροκαταιγίδα...

....Χρειάζεται να βρεθεί ο ένας δίπλα στον άλλο, ο εργαζόμενος με τον άνεργο, τον μικρό επαγγελματία - έμπορο που έκλεισε ή κλείνει, τον αγρότη, τη γυναίκα, το νέο. Ο καθένας να οργανωθεί, να δράσει στο χώρο δουλειάς με το σωματείο του και όλοι μαζί στη γειτονιά, για να αποκρούσουμε τα μέτρα της εξαθλίωσης....

...Καμία εμπλοκή - συμμετοχή της χώρας στους νέους πολέμους που σχεδιάζουν ΝΑΤΟ και ΕΕ κατά της Συρίας και του Ιράν.

Πρέπει να βάλουμε τέλος στα ψέματα και τις παγίδες.
Κανένας να μην ανέχεται τα ψέματα, τους τραμπουκισμούς της νεοναζιστικής "Χρυσής Αυγής" η οποία εξυμνεί τον Χίτλερ, τον Μεταξά, τους Ελληνες συνεργάτες των δυνάμεων Κατοχής...

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΕΛΟΣ! Πρέπει τώρα να εμπιστευτούμε την οργανωμένη εργατική - λαϊκή δύναμη και συμμαχία. Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα χωρίς τα δεσμά της ΕΕ, χωρίς εκμεταλλευτές και την εξουσία τους, με το λαό κυρίαρχο στον τόπο μας».

* "Εχουμε χρέος σήμερα να πούμε τα δικά μας ΟΧΙ"  ΕΔΩ 

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στους μαθητές για την 28η Οκτωβρίου




Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στους μαθητές για την 28η Οκτωβρίου

                                          
Η αληθινή Ιστορία του λαού μας δεν είναι γραμμένη στα σχολικά βιβλία!

Αγαπητέ μαθητή–μαθήτρια 

Κρατάς ένα γράμμα των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ προς εσένα, για την αλήθεια της Ιστορίας που δεν την γράφουν τα σχολικά βιβλία, ούτε τη λένε στις σχολικές γιορτές. Για την αλήθεια του λαού μας, που όταν λέγεται μισή είναι χειρότερη κι απ΄ τα ψέμματα.  Δε σου λέμε να πιστέψεις ότι διαβάσεις εδώ, χωρίς να το σκεφτείς και χωρίς να το ελέγξεις. Ρώτα, διάβασε βιβλία, σκέψου! Η αλήθεια είναι γραμμένη με αίμα απ’ το λαό και μπορείς να τη βρείς. Ψάξτην....



... Αγαπητέ μαθητή – μαθήτρια

Εμείς σου βάζουμε μερικά ερωτήματα που διευκολύνουν το ψάξιμμο της αλήθειας. Η ιστορία όμως κι η αλήθεια της είναι και δική σου υπόθεση. Κι είναι δίπλα σου. Η ιστορία αυτή είναι ζωντανή ακόμα. Ίσως να είναι ο παππούς ή η γιαγιά σου. Ίσως να είναι η φωτογραφία του σκοτωμένου συγγενή που έχετε στο σαλόνι σας. Και σίγουρα είναι αυτά τα γερόντια που κρατούν το λάβαρο των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης. Η ΠΕΑΕΑ. Αυτοί έγραψαν αυτές τις «λαμπρές σελίδες». Βρες τους. Ρώτα τους. Κάλεσέ τους στο σχολείο σου να σου μιλήσουν γι’ αυτά που έζησαν. Γι’  αυτά που έκαναν και που είναι ανάγκη να τα μαθαίνουμε, γιατί χρειάζεται να τα ζωντανέψουμε με τη νέα αντεπίθεση και αντίσταση της εποχής μας. Για να φέρουμε πιο κοντά τη νίκη του λαού μας στις νέες συνθήκες.

 Όλο το γράμμα ΕΔΩ
Από το ΠΑΜΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Ασυμβίβαστα ανταγωνιστικότητα και λαϊκά συμφέροντα *



Στο κενό πέφτει το εμπόριο φρούδων ελπίδων στο οποίο συστηματικά επιδίδεται ο πρωθυπουργός, προκειμένου να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα και να περάσουν τα εξοντωτικά μέτρα. Ο λόγος είναι απλός: Δεν μπορεί να υπάρξει ελπίδα για φως στο βάθος του τούνελ και καλύτερες μέρες για το λαό, όσο ακολουθείται η στρατηγική της πλουτοκρατίας που σφαγιάζει και εξαθλιώνει το λαό για να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων και άρα θα θωρακιστεί η κερδοφορία τους. Από την άποψη αυτή, ελπίδα και ανταγωνιστικότητα είναι έννοιες ασυμβίβαστες.

Δεν είναι δυνατόν δηλαδή από τη μια μεριά ο πρωθυπουργός να κάνει κούφιες αναλύσεις περί ελπίδας του τύπου «οι άνθρωποι βεβαίως υποφέρουν, μα πρέπει να διατηρήσουν την ελπίδα, γιατί η ελπίδα είναι αυτή που δίνει νόημα στις θυσίες τους και προοπτική στο μέλλον τους», όπως έκανε στην ομιλία του στη σύνοδο του ΕΛΚ και από την άλλη να υποτάσσει τα πάντα στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων, διακηρύσσοντας στην ίδια ομιλία ότι «η λέξη κλειδί για το επόμενο μεγάλο βήμα που έχουμε μπροστά μας είναι η ανταγωνιστικότητα!».

Από την ίδια την πείρα τους η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν συνειδητοποιήσει ότι ανταγωνιστικότητα σημαίνει πιο φτηνή εργατική δύναμη, μισθοί πείνας, απόλυτη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, ωράριο και ζωή λάστιχο - απόλυτα προσαρμοσμένα στις ανάγκες της επιχείρησης. Με δυο λόγια, ανταγωνιστικότητα σημαίνει άγρια υπερεκμετάλλευση για τον εργάτη και απόλυτη φτώχεια για το λαό. Ελπίδα, λοιπόν, μπορεί να υπάρξει μόνο αν ακολουθηθεί ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα μονοπώλια, οργάνωση της παραγωγής με γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και το λαό στην εξουσία.


* "Από μέρα σε μέρα" ΕΔΩ

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

«Κανένας εργάτης να μη λυγίσει»!



"Με τα νέα βάρβαρα μέτρα μάς γυρνούν στην εποχή του σκλαβοπάζαρου, στην ασταμάτητη δουλειά ήλιο με ήλιο», τόνιζαν τα μεγάφωνα στην Ομόνοια και συμπλήρωναν: «Κανένας εργάτης να μη λυγίσει»!
Αυτό το κάλεσμα σε ανυποχώρητη πάλη απηύθυναν και οι χιλιάδες που με τις σημαίες του ΠΑΜΕ πλημμύρισαν στη συνέχεια όλο το κέντρο, συγκροτώντας μια τεράστια σε όγκο και δυναμική σε παλμό πορεία, υπερδιπλάσια σε σχέση με όλες τις άλλες συγκεντρώσεις που έγιναν στην Αθήνα...."*


 * «Αγώνας, παντού ξεσηκωμός, να μην πτωχεύσει ο λαός»! ΕΔΩ

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

"Εμείς είμαστε οι εργάτες"

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΖΥΜΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΨΩΜΙ
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ ΚΑΙ ΚΡΥΩΝΟΥΜΕ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ
ΚΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ .
(Τ.Λειβαδιτης)


 Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργάτες, εργάτριες, άνεργους, νέους, συνταξιούχους, που έδωσαν τη μάχη στους χώρους δουλειάς για την επιτυχία της απεργίας κόντρα στην τρομοκρατία της εργοδοσίας. Τους μαθητές, τους σπουδαστές από τους χώρους κατάρτισης και νυχτερινά σχολεία που έδωσαν δυναμικό και μαζικό παρών.

Τους αυτοαπασχολούμενους που έκλεισαν τα μαγαζιά τους και βρέθηκαν μαζί με τους εργαζόμενους, κόντρα στον αποπροσανατολισμό και τα ψέματα της κυβέρνησης, ότι δήθεν διαπραγματεύεται για το «καλό» των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων. Σε όλη την Ελλάδα οι απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ ήταν μεγαλειώδης.
Δείχνει ότι πυκνώνουν οι γραμμές του ταξικού κινήματος. Αποδεικνύει ότι καμιά δύναμη δεν μπορεί να το στριμώξει στις μυλόπετρες της διαχείρισης, στην υποταγή, στο συμβιβασμό.

Δείχνει ότι δυναμώνει όλο και περισσότερο η οργάνωση στους τόπους δουλειάς. Ότι κάθε μέρα περισσότεροι συσπειρώνονται στις λαϊκές επιτροπές, ιδιαίτερα στις εργατικές συνοικίες.
Δείχνει ότι ενισχύονται οι γραμμές της κοινωνικής συμμαχίας κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ.


Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να συνεχίσουν τον αγώνα, την οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο δουλειάς σε όλη τη χώρα χωρίς σταματημό. Είμαστε σε ετοιμότητα. Δεν περιμένουμε. Προετοιμάζουμε τα επόμενα βήματά μας. 


Για να μην περάσουν τα βάρβαρα μέτρα, για να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική, για να απαλλαγούμε απ' το βραχνά της πτώχευσης, το ζυγό των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, από τα δεσμά της Ε.Ε.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

"Να κάνουμε τους φόβους τους εφιάλτη" *


 
"Χρωστάω ήδη 38.375 $ και το μόνο που έχω είναι ένα κουκλόσπιτο"

«Χρονιά της μεγάλης κοινωνικής έντασης» χαρακτήρισε το 2013 ο διευθύνων σύμβουλος της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ μιλώντας προχτές σ' ένα φόρουμ επιχειρηματιών. Κατέφυγε σ' αυτό το χαρακτηρισμό για να πει στην κυβέρνηση «ή τώρα ή ποτέ» σχετικά με τη χρηματοδότηση διαφόρων έργων ενδιαφέροντος της εταιρείας, ανάμεσά τους ο περίφημος Ε65, ο δρόμος που έχει σχεδιαστεί να διασχίζει την Κεντρική Ελλάδα και ο οποίος, όπως φαίνεται, οδεύει προς ακύρωση καθώς στο μεταξύ των καπιταλιστών ανταγωνισμό άλλα συμφέροντα υπερέχουν.
`Η τώρα ή ποτέ εμφανίζεται να δηλώνει και το συγκρότημα Λαμπράκη με το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ. «Εχετε ήδη βραχεί αρκετά, περάστε τώρα όλο το ποτάμι», είναι σε παραλλαγή η διαταγή που δίνει στην κυβέρνηση δείχνοντας ότι μπροστά βρίσκεται «μέγα πολιτικό πρόβλημα».
***
Ο χρόνος φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο συνολικά για τους καπιταλιστές. Η εκτίμηση του ΚΚΕ ότι η όποια ανάπτυξη θα 'ναι αναιμική επιβεβαιώνεται ξανά, οι ειδικοί μάλιστα μιλούν για ένα παράθυρο όλο κι όλο έξι μηνών μέχρι να αρχίσει η νέα βουτιά.

Για την εργατική τάξη αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η εκτίμηση των ίδιων των αστών αναλυτών πως ό,τι παθαίνουμε δεν είναι παρά η αφετηρία για όσα χειρότερα ακολουθούν. Μια ματιά στα μέτρα που αποφασίζονται αυτές τις μέρες βεβαιώνει πως τα χειρότερα είναι μπροστά. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, ο εργάσιμος χρόνος - λάστιχο, η μέχρι του σημείου εξαφάνισης αφαίρεση δικαιωμάτων στους χώρους της Υγείας - Πρόνοιας δε συνιστούν κάποιες δύσκολες μεταβολές, αλλά πράγματι μια νέα αφετηρία για ακόμα πιο εντατική εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.

Κι όλα αυτά τη στιγμή που τα οικονομικά στοιχεία μαρτυρούν ότι από την ήδη σκληρή δουλειά των εργατών αυξάνουν ακόμα και εν μέσω κρίσης τα κέρδη των καπιταλιστών και ειδικά εκείνων που συνασπίζονται σε πολυεθνικές εταιρείες.
Ολα τα δεδομένα ενισχύουν τη θέση του ΚΚΕ για την ανάγκη έντασης των προσπαθειών για το αντιμονοπωλιακό μέτωπο και άρα για όξυνση του πολιτικού αγώνα με έναν τέτοιο προσανατολισμό.
Σε πείσμα όσων πασχίζουν να κρατήσουν ψηλά στις συνειδήσεις των εργατών την Ευρωπαϊκή Ενωση περίπου ως παράδεισο αν το πάνω χέρι το έχουν οι σοσιαλδημοκράτες, Ευρωπαϊκή Ενωση σημαίνει μόνο δάκρυα για την εργατική τάξη.

Μέσα σ' ένα τέτοιο κλίμα στην αυριανή πανεργατική απεργία πρέπει να καταγραφούν τα αποτελέσματα της ως τώρα δουλειάς του ταξικού κινήματος που δε σταματά με την απεργία και που περιέχει την ένταση της δράσης εργοστάσιο το εργοστάσιο, επιχείρηση την επιχείρηση, γραφείο το γραφείο, σχολείο το σχολείο, μαγαζί το μαγαζί, στις πόλεις και στα χωριά. Ετσι που να γίνεται καθαρότερο ότι η εργατική τάξη δεν αποδέχεται την κατάργηση του κατώτερου μισθού, το τσάκισμα του 8ωρου, τη ριζική ανατροπή της ζωής της. Οτι η εργατική τάξη είναι αποφασισμένη, μαζί με τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, να μπλοκάρει τα αντεργατικά μέτρα, να επιβάλει την κατάργηση των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων, να οδηγήσει με την πάλη της στην έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, να διαγράψει το χρέος που δεν είναι δικό της, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να πάρει ο λαός την οικονομία στα χέρια του. Οτι η εργατική τάξη επιλέγει να βαδίσει σ' έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης με κριτήριο τις ανάγκες της για δουλειά μόνιμη και σταθερή για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς, συντάξεις, ανάπαυση, δωρεάν μόρφωση για τα παιδιά, εξασφαλισμένη δωρεάν φροντίδα Υγείας για τις οικογένειές της. Ανάπτυξη και παραγωγή προς όφελος του λαού και όχι των μονοπωλίων.

 ΌΛΟΙ, την Πέμπτη 18 Οκτώβρη, στις 10.30 π. μ., στην Ομόνοια

* Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ, στο ριζοσπάστη,
Τετάρτη 17 Οχτώβρη 2012

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

"Να σημάνει συναγερμός κόντρα στη βαρβαρότητα"



Την ανάγκη να δυναμώσει αποφασιστικά η δράση για την επιτυχία της μεθαυριανής γενικής απεργίας, ώστε αυτή να συμβάλει αποφασιστικά στην απόκρουση της πολιτικής που ρημάζει τη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, επισημαίνει σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ.
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Η επίθεση δίχως τέλος, η ακόρεστη όρεξη του κεφαλαίου να τα αρπάξει όλα, δείχνει πως ο πόλεμος που έχει κηρυχτεί στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, δεν αντιμετωπίζεται με ασπίδες και φλυαρίες, αλλά απαιτεί οργάνωση, χρειάζονται επιθετικοί αγώνες ώστε να μην τα σαρώσουν όλα.

Η λαϊκή οργή πρέπει να εκφραστεί όχι σαν δύναμη εκτόνωσης και δυσαρέσκειας, αλλά ως δύναμη οργάνωσης και αντεπίθεσης. Να σημάνει κυριολεκτικά συναγερμός παντού, κόντρα στη βαρβαρότητα των μέτρων, στα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Η προετοιμασία της απεργίας να πάρει χαρακτηριστικά πλατιάς συζήτησης και αγωνιστικής δράσης με τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά και σχολή για την επόμενη μέρα, για το επόμενο βήμα για την κλιμάκωση της δράσης. Τα μέτρα του εργασιακού μεσαίωνα να συναντήσουν ισχυρό εργατικό - λαϊκό μπλόκο κατά των επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου, που θέλει οι εργαζόμενοι να δουλεύουν όσο, όπως, όταν, όπου απαιτεί η κερδοφορία του.

Τα συνδικάτα, οι μαζικοί φορείς, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, της νεολαίας, των γυναικών, να συμβάλλουν ώστε καθένας να πάρει τη θέση που πρέπει, στη συμμετοχή για την απόφαση, στην περιφρούρηση, στη μαζικότητα, στην επιτυχία της απεργίας στις 18 Οκτώβρη και στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα


 ΌΛΟΙ, την Πέμπτη 18 Οκτώβρη, στις 10.30 π. μ., στην Ομόνοια


"Συνυπογράφουν το διάταγμα εκτέλεσης του λαού"  ΕΔΩ

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

"Οι αγώνες είναι τέχνη του λαού και η τέχνη όπλο του"

6η ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ & ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο I – Χ Ρ Ω Μ Α + Σ Ι Δ Ε Ρ Ο  6
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΖΩΝΗ –ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ
19 ΕΩΣ 28 ΟΚΤΩΒΡΗ 2012

 
    Για έκτη χρονιά η Κίνηση εικαστικών καλλιτεχνών "ΠΕΡΑ(σ)ΜΑ" μαζί με τα συνδικάτα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος διοργανώνουν την έκθεση εικαστικών που γίνεται μέσα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, με την συμμετοχή να έχει ξεπεράσει τους 200 Καλλιτέχνες. 

     Στο Πέραμα, η τέχνη προσπαθεί να εμπνευστεί και να εμπνεύσει, να διαμορφώσει συμπεριφορές, στάση και δράση. Σε αυτή την αλληλεπίδραση καλλιτέχνες και εργαζόμενοι, συντονίζουν το βήμα τους. 

    Η Έκθεση ξεκίνησε από το 2005 με πρωτοβουλία ομάδας εικαστικών καλλιτεχνών. Στόχος της έκθεσης να έρθει το έργο τέχνης στους τόπους δουλειάς, εκεί που βρίσκεται ο φυσικός του αποδέκτης και η κινητήρια έμπνευση της δημιουργίας του: η εργατική τάξη.
Επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ αναδεικνύεται σήμερα ο ρόλος της τέχνης. Καλλιτέχνες , εργάτες, γυναίκες, επαγγελματίες, νέοι, βρίσκονται σε κατάσταση εξαθλίωσης σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

        Ποιος μπορεί να αρνηθεί αυτή την πραγματικότητα; Κανείς!
        Ποιος μπορεί να κάνει την μεγάλη ανατροπή; Ο λαός! 
        Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι γυναίκες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί επαγγελματίες.

  • Πώς; Αξιοποιώντας, το πιο αποτελεσματικό και ισχυρό όπλο, τη δύναμη των αγώνων.
  Δέκα ημέρες από 19/10/2012 έως 28/10/2012 στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, ζωγράφοι, χαράκτες, γλύπτες, φωτογράφοι, μαζί με το θέατρο τη μουσική, δίνουν το δικό τους στίγμα αγωνιστικης ταξικής αλληλεγγύης. Στήνουν το δικό τους μέτωπο.

   Καλούμε σε αγωνιστικό συναγερμό τους μαθητές, τους άνεργους, τους νέους και της νέες , να συναντηθούν μαζί μαςμε το σύνθημα.

Οι αγώνες είναι τέχνη του λαού
και η τέχνη όπλο του.


Την έκθεση διοργανώνουν οι: 
 Kίνηση  Εικαστικών  Καλλιτεχνών  ΠΕΡΑ(σ)ΜΑ

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΜΜΟΒΟΛΙΣΤΩΝ – ΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΝΑΥΠΗΓΟΞΥΛΟΥΡΓΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΠΛΟΙΩΝ

Με την υποστήριξη : της Λαϊκής Επιτροπής Περάματος, της Λαϊκής Επιτροπής Νίκαιας, της Επιτροπής Ανέργων Νίκαιας, της ΕΛΜΕ Πειραιά.


Από  http://www.perasma.org/

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

" Έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε το δίκιο μας! Καμία ανοχή, καμία καθυστέρηση."


ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 18 ΟΚΤΩΒΡΗ 



Δεν είναι παντοδύναμοι, δεν είναι πανίσχυροι.
Εμείς είμαστε πιο πολλοί, είμαστε η πλειοψηφία που υποφέρει.
Έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε το δίκιο μας!

Με καθημερινή δράση και συζήτηση μέσα στα εργοστάσια και στους τόπους δουλειάς, στα σωματεία, στις γενικές συνελεύσεις, στις γειτονιές να οργανώσουμε σχεδιασμένα την επιτυχία της απεργίας. Οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, σε Ομοσπονδίες και Εργατικά κέντρα, ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να υπηρετήσουν αυτόν τον αγώνα. Βρίσκονται απέναντι. Αποτελούν μια οργανωμένη γραφειοκρατία με στενούς δεσμούς με την εργοδοσία και το κράτος. Απαιτείται γραμμή πάλης που θα συγκρούεται με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, που σέρνει συνεχώς στα τραπέζια του κοινωνικού διαλόγου τους εργαζόμενους. Να δυναμώσουμε τα σωματεία, να γίνουν κάστρα αντίστασης απέναντι σε κάθε εργοδότη και στην τάξη τους. Να αλλάξουν οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Καμία ανοχή, καμία καθυστέρηση. Ο λαός πρέπει να απαντήσει αγωνιστικά, μαχητικά, να αποκρούσει τους εκβιασμούς, να ξεπεράσει την τρομοκρατία. Να δοθεί αγωνιστική απάντηση παντού, σε κάθε εργοστάσιο και χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε λαϊκή γειτονιά. Να αποτρέψουμε την ψήφιση και την υλοποίηση των νέων βάρβαρων μέτρων.
 
Έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να καταργήσουμε νόμους κι αφεντικά. 
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 10.30 π.μ.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

"Δεν είπα ψέματα ποτέ"




Θα έρθει μόνο μια στιγμή
(Δεν είπα ψέματα ποτέ)

Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Αλέκα Αλιμπέρτη

Θα έρθει μόνο μια στιγμή που θα το θυμηθούμε
το μαύρο και το άσπρο το πανί
Δεν ήτανε τίποτα για μας στα χέρια μας θα πούμε
Βροχή ήτανε το όνειρο και έμεινε βροχή

Δεν είπα ψέματα ποτέ, δεν έχω ξεγελάσει.
Oύτε τα χείλη που 'δωσα, τα χείλη που 'χω πάρει.
Ο ήλιος φταίει που αργεί στα μάτια μας να φτάσει
και το κουτσό στη γειτονιά της φτώχειας μας φεγγάρι

Ο ήλιος φταίει που αργεί στα μάτια μας να φτάσει
και το κουτσό στη γειτονιά της φτώχειας μας φεγγάρι

Θα έρθει μόνο μια στιγμή που θα το θυμηθούμε
το μαύρο και το άσπρο το πανί.
Το ένα είναι του ψαρά και τ' άλλο του βαρκάρη
που την περνάνε ανοιχτά τη λίμνη του ληστή

Δεν είπα ψέματα ποτέ δεν έχω ξεγελάσει
ούτε τα χείλη που 'δωσα τα χείλη που 'χω πάρει.
Ο ήλιος φταίει που αργεί στα μάτια μας να φτάσει
και το κουτσό στη γειτονιά της φτώχειας μας φεγγάρι

Ο ήλιος φταίει που αργεί στα μάτια μας να φτάσει
και το κουτσό, στη γειτονιά της φτώχειας μας φεγγάρι



Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

"Να μην ξεχάσουμε, σύντροφοι, τον Ντικ"



"Καντάτα για τη Μακρόνησο"
Ποίηση: Γιάννη Ρίτσου  
Μουσική Θάνου Μικρούτσικου
Τραγούδι: Μαρία Δημητριάδη & Σάκης Μπουλάς

Η πέτρα σταυρωμένη απ' τον άνεμο
ο άνεμος, η σιγαλιά,
δεν ακούγεται τίποτα
μόνο το καρδιοχτύπι της πέτρας
κι πέτρα της καρδιάς που δουλεύεται
με το θυμό και με τον πόνο
βαριά, σιγά και σταθερά

Μπόλικη πέτρα
μπόλικη καρδιά
να χτίσουμε τις αυριανές μας φάμπρικες
τα λαϊκά μέγαρα
τα κόκκινα στάδια
και το μεγάλο μνημείο των Ηρώων της Επανάστασης

Να μην ξεχάσουμε και το μνημείο του Ντικ
ναι, ναι, του σκύλου μας του Ντικ
της ομάδας του Μούδρου
που τον σκοτώσαν οι χωροφυλάκοι
γιατί αγάπαγε πολύ τους εξόριστους

Να μην ξεχάσουμε, σύντροφοι, τον Ντικ
το φίλο μας τον Ντικ
που γαύγιζε τις νύχτες στην αυλόπορτα άντικρυ στη θάλασσα
κι αποκοιμιόταν τα χαράματα
στα γυμνά πόδια της Λευτεριάς
με τη χρυσόμυγα του αυγερινού
πά   στο στυλωμένο αυτί του

Τώρα ο Ντικ κοιμάται στη Λήμνο
δείχνοντας πάντα το ζερβί του δόντι

Μπορεί μεθαύριο να τον ακούσουμε πάλι
να γαυγίζει χαρούμενος σε μια διαδήλωση
περνοδιαβαίνοντας κάτου απ' τις σημαίες μας
έχοντας κρεμασμένη στο ζερβί του δόντι 
μια μικρή πινακίδα "κάτω οι τύραννοι" 
 
Ήταν καλός ο Ντικ.