O "πολιτισμός" της Ενωμένης Ευρώπης

Kαλωσήλθατε στη νέα Ευρώπη:
Γνωρίστε την με τον Jody McIntyre*

Video με ελληνικούς υπότιτλους από Dailymotion

*"Και θαυμάστε την υψηλή δημοσιογραφική τέχνη του BBC (courtesy talos):

Απόσπασμα ανθρωπιστικού διαλόγου 2:10-3:48 (μιας και προσφάτως μας συμβούλευσαν να γίνουμε άνθρωποι πριν γίνουμε κομμουνιστές, προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον ανθρωπισμό):

-"Δημοσιογράφος": Υπάρχει μια εικασία ότι τσουλούσατε προς την αστυνομία με την αναπηρική σας καρέκλα. Αληθεύει;

-Jody: Νομίζω ότι το να δικαιολογείτε έναν αστυνομικό που τραβάει έναν ανάπηρο απ' την αναπηρική του καρέκλα και τον σέρνει στην άσφαλτο είναι μάλλον γελοίο και εκπλήσσομαι που μόλις προσπαθήσατε να κάνετε κάτι τέτοιο.

-"Δημοσιογράφος": Άρα, άρα δεν είναι αλήθεια. Δεν τσουλούσατε προς την αστυνομία.

-Jody: Κοιτάξτε, δεν μπορώ σωματικά να χρησιμοποιήσω ο ίδιος την αναπηρική μου καρέκλα. Με έσπρωχνε ο αδελφός μου. Νομίζω ότι είναι αρκετά εμφανές από το βίντεο ότι δεν ήμουν κατά κανένα τρόπο απειλή για κανέναν.

-"Δημοσιογράφος": Στην εφημερίδα Observer σας περιέγραψαν ως κυβερνο-ριζοσπάστη και παρέθεσαν τα λόγια σας ότι "θέλετε να χτίσετε ένα επαναστατικό κίνημα, και ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο δια της άμεσης δράσης στους δρόμους." Ταυτοποιείτε τον εαυτό σας ως επαναστάτη;

-Jody: Δεν ταυτοποίησα τον εαυτό μου ως τίποτε. Νομίζω όμως ότι όλοι έχουμε το δικαίωμα να παλέψουμε ενάντια σ' αυτό που προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση. Προσπαθεί να ... ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου μόνο οι πλούσιοι θα μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά... Αυτό είναι κάτι στο οποίο νομίζω ότι όλοι πρέπει να αντισταθούμε.

Απόσπασμα 6.40-7:50:
Ο "δημοσιογράφος" την έχει πλέον καταβρεί ως ανακριτής κακοποιημένων αναπήρων και σολάρει:

-"Δημοσιογράφος": Φωνάξατε τίποτε προκλητικό ή μήπως πετάξατε τίποτε που θα προκαλούσε την αστυνομία να σας το κάνει αυτό;
-Jody: Πραγματικά πιστεύετε ότι ένας άνθρωπος με εγκεφαλική παράλυση, σε αναπηρική καρέκλα, μπορεί να αποτελέσει απειλή για έναν αστυνομικό που είναι ένοπλος;
-"Δημοσιογράφος": Όμως λέτε ότι είστε επαναστάτης.
-Jody: Αυτό είναι μια λέξη. Δεν είναι φυσική πράξη που ανέλαβα ενάντια σε αστυνομικό...Σας ρωτάω: Πιστεύετε ότι θα μπορούσα, με οποιονδήποτε τρόπο, να αποτελέσω φυσική απειλή, από το κάθισμα της αναπηρικής μου καρέκλας, για ένα στρατό αστυνομικών αρματωμένων με όπλα; Η όλη αυτή γραμμή επιχειρηματολογίας είναι εντελώς γελοία. Γιατί κατηγορείτε τα θύματα της βίας για τη βία αυτή. Στην πραγματικότητα, μου θυμίζει πολύ τον τρόπο με τον οποίο το BBC καλύπτει τις συγκρούσεις στην Παλαιστίνη"

* Άπό το blog Radical Desire

"Το ρεμπέτικο, σαν μια πηγή όπου ξαποσταίνουν οι οδοιπόροι, δρόσισε τους αγωγιάτες της ζωής"

Η ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ

Μάνος Χατζιδάκις

Αφορμή γι' αυτή την ανάρτηση στάθηκαν τα παρά κάτω λόγια από μια συνέντευξη στο blog του LUTHIER SCHOOL.** "Το ρεμπέτικο, το λαϊκό τραγούδι εξέφρασε τους αγώνες του λαού μας, για την απελευθέρωση του από τον κατακτητή, τους αγώνες του ενάντια στην εκμετάλλευση. Τραγούδησε τον καημό της ξενιτιάς, την λεβεντογένα φτωχολογιά, ύμνησε τον έρωτα, αφηγήθηκε με το τραγούδι τα βάσανα, τις χαρές και τις ελπίδες των ανθρώπων του μόχθου, την περιθωριοποίηση. Σαν μια πηγή όπου ξαποσταίνουν οι οδοιπόροι, δρόσισε τους αγωγιάτες της ζωής. Το ρεμπέτικο, είτε έτσι, είτε αλλιώς, σαν συγκεκριμένο είδος τραγουδιού, αποτελεί σημαντικό μέρος της ιστορίας του λαϊκού μας τραγουδιού, αλλά και της μουσικής μας παράδοσης".

Η πρώτη εργασία του Μάνου Χατζιδάκι για το ρεμπέτικο τραγούδι.*
Η διάλεξη δόθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1949, στο Θέατρο Τέχνης.
Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται ολόκληρη.

EΡΜΗΝEΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ (PEΜΠΕΤIKΟ)

" Θα ήθελα προκαταβολικά να σας πληροφορήσω, πως μ’ όλη μου την καλή διάθεση, δεν είμαι σε θέση να πω, ούτε καινούργια πράγματα, ούτε κι όσα μιλήσω απόψε να τα δώσω με σοφία. Θα προσπαθήσω όμως κι όσο μπορώ πιο καλά, να σας μεταδώσω αυτό που με κάνει να ζω και να βλέπω την αξία του μέχρι σήμερα περιφερόμενου λαϊκού σκοπού της πόλης...
...Το να θέλει λοιπόν κανείς ν΄ αγνοήσει την πραγματικότητα και μάλιστα του τόπου του, μόνον κακό του κεφαλιού του μπορεί να κάμει. Τα χρόνια μας είναι δύσκολα και το λαϊκό μας τραγούδι, που δεν φτιάχνεται από ανθρώπους της φούγκας και του κοντραπούντο ώστε να νοιάζεται για εξυγιάνσεις και για πρόχειρα φτιασιδώματα υγείας τραγουδάει την αλήθεια και μόνον την αλήθεια...Το ρεμπέτικο κατορθώνει με μια θαυμαστή ενότητα, να συνδυάζει το λόγο, τη μουσική και την κίνηση. Απ΄ τη σύνθεση μέχρι την εκτέλεση, μ’ ένστικτο δημιoυργούνται οι προϋποθέσεις για τnν τριπλή αυτή εκφραστική συνύπαρξη, που ορισμένες φορές σαν φτάνει τα όρια της τελειότητας θυμίζει μορφολογικά την αρχαία τραγωδία. Ο συνθέτης της μουσικής είναι συγχρόνως και ο ποιητής καθώς και ο εκτελεστής....
...στο ρεμπέτικο...εξετάζοντας τώρα το ύφος του τραγουδιού βρίσκομαι ευθύς εξ΄ αρχής το βασικό εκείνο χαρακτήρα του συγκρατημένoυ, που μόνο επειδή είναι γνήσια ελληνικό, μπορεί και το κρατεί με τόση συνέπεια. Και στη μελωδία και στα λόγια και στο χορό, δεν υπάρχει κανένα ξέσπασμα, καμιά σπασμωδικότητα, καμιά νευρικότητα. Δεν υπάρχει πάθος. Υπάρχει ή ζωή με την πιο πλατιά έννοια. Όλα δίνονται λιτά, απέριττα με μια εσωτερική δύναμη που πολλές φορές συγκλονίζει....Το ρεμπέτικο τραγούδι είναι γνήσια ελληνικό, μοναδικά ελληνικό.

Eπιτρέψατέ μου τώρα να σάς παρουσιάσω δυό από τους πιο γνήσιους και πιο δημοφιλείς εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής· τον Μάρκο Bαμβακάρη και τη Σωτηρία Μπέλλου με το συγκρότημά της. (Είσοδος)
Οι λαμπροί αυτοί μουσικοί στο είδος τους προσφέρθηκαν ευγενώς να παίξουν απόψε πέντε χαρακτηριστικά ρεμπέτικα τραγούδια για να μπορέσουμε έτσι να πάρουμε μια συγκεκριμένη ιδέα όλων αυτών που είπαμε πιο πάνω.

Θ’ αρχίσουν μ’ ένα τραγούδι που έχει συνθέσει
ο Μάρκος Bαμβακάρης πάνω στο ρυθμό του χασάπικου και με τον τίτλο « Φραγκοσυριανή κυρά μου» (τραγούδι).

Το δεύτερο τραγούδι που θα ακούσετε είναι πάλι σύνθεση του Μάρκου Βαμβακάρn σε ρυθμό ζεϊμπέκικου « Εγώ είμαι το θύμα σου » (τραγούδι).

Το τρίτο είναι σύνθεση της Σωτηρίας Μπέλλου (ζεϊμπέκικo) «Σταμάτησε μανούλα μου να δέρνεσαι για μένα».( δεν υπάρχει και στη θέση του ένα άλλο τραγούδι από τα πιο χαρακτηριστικά του Β. Τσιτσάνη με τη Σωτηρία Μπέλλου) Κάνε λιγάκι υπομονή.
Το τέταρτο, σύνθεση Tσιτσάνη, σε ρυθμό χασάπικου «Πάμε
τσάρκα στο Μπαξέ Τσιφλίκι»

.Με την ευκαιρία τώρα που θ΄ ακούσουμε το γνωστότατο «Άνοιξε, άνοιξε» του Παπαϊωάννου...

Ακούσατε με τι ψυχρότητα και αυστηρότητα ειπώθηκαν αυτά τα πέντε τραγούδια. Ο ρυθμός δεν ξέφυγε ούτε πιθαμή για να τονίσει κάτι πιο έντονα, οι φωνές ίσιες, μονοκόμματες λες και τα λόγια δεν είχαν συγκίνηση. Έτσι είναι. Τίποτες που να σε προκαλέσει να τα προσέξεις, να τα ξεχωρίσεις. Πρέπει να ξελαφρώσεις μέσα σου για να δεχτείς τη δύναμή τους. Αλλιώς τα χάνεις γιατί αυτά δεν σε περιμένουν...


Λίγο πριν απ΄ τον πόλεμο του ’40 ο Tσιτσάνης τραγούδησε για πρώτη φορά το «Αρχόντισσα μου μάγισσα τρανή- κουράστηκα για να σε αποκτήσω». Ήταν ένας μεγαλοφυής σχεδιασμός -μπορώ να πω- πάνω στο ερωτικό θέμα, που η δύναμή του και η αλήθεια του μας φέρνει κοντά στον «Ερωτόκριτο» του Κορνάρου και μετά από εκατοντάδες χρόνια κοντά στο «Ματωμέvο Γάμο» του Λόρκα. Η μελωδική του γραμμή αφάνταστη
σε περιεκτικότητα και σε λιτότητα πλησιάζει τον Μπαχ. Αυτό το τραγούδι ορθώθηκε για να αντιμετωπίσει μια τυραννισμένη και δύσκολη εποχή και στάθηκε η πρώτη δυνατή φωνή μιας γενιάς.

Κάποτες θα κοπάσει η φασαρία γύρω τους κι αυτά θα συνεχίσουν ανενόχλητα το δρόμο τους. Ποιος ξέρει τι καινούργια ζωή μας επιφυλάσσουν τα «νωχελικά 9/8» για το μέλλον. Όμως εμείς θα ’χουμε πια για καλά νοιώσει στο μεταξύ τη δύναμή τους. Και θα τα βλέπουμε πολύ φυσικά και σωστά να υψώνoυν τη φωνή τους στον άμεσο περίγυρό μας και να ζουν πότε για να μας ερμηνεύουν και πότε για να μας συνειδητοποιούν το βαθύτερο εαυτό μας".

Μάνος Χατζιδάκις
(Το κείμενο της διάλεξης βρέθηκε από τον Θάνο Φωσκαρίνη στο αρχείο του Φοίβου Ανωγειανάκη και της Έλλης Νικολαίδου)

*Όλο το κείμενο της διάλεξης του Μάνο Χατζιδάκι εδώ.

**Η συνέντευξη "Βαγγέλης Ισιδώρου,το αηδόνι της Σμύρνης", από το Blog του LUTHIER SCHOOL εδώ

Ποιητής δεσμώτης - περικυκλωμένος από στεριά και θάλασσα.

Αφιερωμένο στον αγαπημένο μου
φίλο Α. Σ. που μου λείπει πολύ.

Rene Margritte

"Μουσική: Μίκη Θεοδωράκη

Στίχοι: Μανόλη Αναγνωστάκη
Ερμηνεία: Μαργαρίτα Ζορμπαλά

"Όταν μιαν άνοιξη"

Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει,
θα ντυθείς μία καινούργια φορεσιά
και θα έρθεις να σφίξεις τα χέρια μου
παλιέ μου φίλε.

Κι ίσως κανείς δε σε προσμένει να γυρίσεις
μα εγώ νιώθω τους χτύπους της καρδιάς σου
κι ένα άνθος φυτρωμένο
στην ώριμη, πικραμένη σου μνήμη.

Κάποιο τρένο, τη νύχτα, σφυρίζοντας,
ή ένα πλοίο, μακρινό κι απροσδόκητο
θα σε φέρει μαζί με τη νιότη μας
και τα όνειρά μας.

Κι ίσως τίποτα, αλήθεια, δεν ξέχασες
μα ο γυρισμός πάντα αξίζει περισσότερο
από κάθε μου αγάπη κι αγάπη σου
παλιέ μου φίλε.

...Το ξεπέρασμα της κρίσης

Η Γκαλερί ART EKRAN εκθέτει
τις δώδεκα προτάσεις του ΠΑΣΟΚ
για το ξεπέρασμα της κρίσης.
(Αθήνα, Οκτώβρης-Δεκέμβρης 2010)

Για την Παιδεία Ι

Για την παιδεία ΙΙ

Για το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Για τους ΑΓΡΟΤΕΣ

Για την ΑΝΕΡΓΙΑ

Για τους ΕΒΕ

Για τις ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

Για τoυς ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ

Για την ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ

Για την απελευθέρωση

των ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ

Για τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΌ

Για τις ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Αφιερωμένο σε όσους λαβώθηκαν από τον έρωτα αυτό το καλοκαίρι.

"..κάποια στιγμή θα καταλάβεις τι είναι να χάνεται
μια τέτοια αγάπη"

Un ano de amor
Μουσική: Nino Ferrer
Τραγούδι: Luz Cazal

Ότι είχαμε έχει τελειώσει.
Και λυπάμαι αν είναι αυτό το τέλος μιας τέτοιας αγάπης
Αν φύγεις τώρα, δεν θ' αργήσεις να καταλάβεις
ότι οι μέρες είναι ατελείωτες και άδειες χωρίς εμένα.

Και τη νύχτα, αχ τη νύχτα, για να μη νιώθεις μοναξιά,
θα θυμηθείς τις ξέγνοιαστες μέρες που ζήσαμε μαζί,
θα θυμηθείς τη γεύση των φιλιών μου,
κι έτσι, σε μια στιγμή θα καταλάβεις
τι είναι να χάνεις μια τέτοια αγάπη.

Τώρα δεν μπορείς να φανταστείς τι θα γίνει
όταν όλα θα έχουν χαθεί για μας, και πόσο θα πονάς
αν σκορπίσεις τώρα ότι κέρδισες και δεν φέρεις πίσω,
τις όμορφες στιγμές που σου χάρισα.
Και τη νύχτα...

Αφιερωμένο σε όσους λαβώθηκαν από τον έρωτα αυτό το καλοκαίρι.

"17 Aυγούστου 1944" Χρονικό μνήμης

"Πως να το ξεχάσω κείνο το παιδί/στο περιβολάκι του Άι Νικόλα
έπινε τον ήλιο σαν χλωρό κλαδί/ πριν τον θυμηθούν τα πολυβόλα"

Αυτό το παιδί εκτελέστηκε από τους γερμανοταγματασφαλίτες στο Μπλόκο της Κοκκινιάς.
Μα πως μπορεί να το χωρέσει νους ανθρώπου; Πως να το δεχτείς; Πως μπόρεσαν να σκοτώσουν αυτό το παιδί; Αυτή την ζωγραφιά; Μόνο μια εξήγηση μπορείς να δώσεις. Είναι τέτοια η φασιστική ασχήμια, το άδικο, που προκαλείται από την βίαιη υποστήριξη της τάξης των εκμεταλλευτών, ώστε, όχι μόνο εξοντώνουν όσους αντιστέκονται αλλά και ότι τονίζει, ότι "αναδεικνύει" αυτήν την ασχήμια.
Πόσους ανθρώπους θα σκοτώσουν ακόμα; Πόση ομορφιά; Αλλά θα είναι η ομορφιά, στο τέλος, που θα τους παραδώσει. Θάναι μια νύχτα λυτρωτική, για όλο τον κόσμο αλλά κυρίως δικαίωση για τα θύματα του φασισμού και προ πάντων για τον Στελάκη. Ναι θα είναι η ομορφιά που θα τους παραδώσει, και θα είναι μια λαμπερή νύχτα ενός πανσέληνου Αυγούστου.

Από την "Αθανασία"
Μουσική: Μάνος Χατζηδάκις
Ποίηση: Νίκος Γκάτσος
Τραγούδι: Μάκης
Κιθάρα: Γιώργος

"Κοίτα με στα μάτια"

Κοίτα με στα μάτια κι έλα πιο κοντά / Άγια μου καρδιά κι αγαπημένη
Άκουσα κι απόψε πόρτα να βροντά / πέτρες θα κυλάν οι πεθαμένοι
Πως να το ξεχάσω κείνο το παιδί / στο περιβολάκι του Αι Νικόλα
έπινε τον ήλιο σαν χλωρό κλαδί / πριν τον θυμηθούν τα πολυβόλα
Κοίτα με στα μάτια και με το σουγιά /πάρε από τη φλέβα μου μελάνι
γράψε τ' όνομά του στην αστροφεγγιά / χέρι φονικό να μη το φτάνει
- Που είσαι Πέτρο; Που είσαι Γιάννη;
Στου κάτω κόσμου το συντριβάνι / Νεράκι πίνω να λησμονήσω.
- Γύρισε πίσω, ΓΥΡΙΣΕ ΠΙΣΩ!!!


ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ

"Στις 6:00 π.μ., ακούγονται τα "χωνιά" στους δρόμους της Κοκκινιάς. Όχι τα χωνιά της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ που καλούσαν κάθε τόσο τον Κοκκινιώτικο λαό σε αντίσταση και του έδιναν κουράγιο, μα τα "χωνιά" των ταγματασφαλιτών:
"Προσοχή - προσοχή! Σας μιλάνε τα τάγματα ασφαλείας. Όλοι οι άνδρες από 14 έως 60 ετών να πάνε στην πλατεία της Οσίας Ξένης για έλεγχο ταυτοτήτων. Όσοι πιαστούν στα σπίτια τους θα τουφεκίζονται επί τόπου"
Έτσι ξεκίνησε η τραγωδία. Άλλη μια αιματοβαμμένη σελίδα της ηρωικής αντίστασης του Ελληνικού λαού, του λαού της Κοκκινιάς, το Μπλόκο της Κοκκινιάς.
"Δεκάδες γερμανικά καμιόνια είχαν περικυκλώσει και έσφιγγαν τον κλοιό, από τον Κορυδαλλό, Αιγάλεω, Δαφνί, και Ρέντη μέχρι Κερατσίνι, Φάληρο και Πειραιά.
Μαζί με τους Ναζί κατακτητές καταφθάνει στην προσφυγούπολη του Πειραιά ..και το μηχανοκίνητο τμήμα του δοσίλογου Ν. Μπουραντά. Περί τους 3.000 βαριά οπλισμένους - με πολυβόλα, όλμους, μυδράλια, αυτόματα- Γερμανούς και Έλληνες ταγματασφαλίτες...Γύρω στις 8:00 π.μ., η πλατεία της Οσίας Ξένης, αλλά και οι γύρω δρόμοι, έχουν γεμίσει από κόσμο. Περίπου 25.000 άτομα...Η ζέστη είναι αφόρητη και αρκετοί είναι αυτοί που λιποθυμούν και ζητούν εναγωνίως λίγες σταγόνες νερό. Όσες γυναίκες προσπαθούν να πλησιάσουν με τις πήλινες στάμνες, για να τους προσφέρουν λίγο νερό, κακοποιούνται μπροστά σε όλους.... Οι γερμανοτσολιάδες πιάνουν δουλειά...Ο ρόλος τους είναι συγκεκριμένος. Ως γνήσιοι προδότες υποδεικνύουν ποιους να εκτελέσουν... Ο γνωστός χαφιές της Κοκκινιάς, Μπατράνης διακρίνει μέσα στο πλήθος τον λοχαγό του ΕΛΑΣ Αποστόλη Χατζηβασιλείου και με ειρωνεία τον χαιρετά "τα σέβη μου λοχαγέ" και δίνει το σύνθημα. Αφού του βγάζουν το μάτι με την ξιφολόγχη και του σχίζουν τα μάγουλα, τον περιφέρουν ανάμεσα στο πλήθος των συγκεντρωμένων ζητώντας του να προδώσει. "Πατριώτες, ψηλά το κεφάλι. Μη φοβάστε. Δεν πρόκειται να προδώσω κανέναν" φωνάζει με όση δύναμη του είχε απομείνει ο ΕΛΑΣίτης λοχαγός. Τον σέρνουν και τον κρεμούν.
Λίγο πριν το τέλος του βρίσκει το κουράγιο να πει: ΠΑΤΡΙΏΤΕΣ ΕΚΔΊΚΗΣΗ!!!.."
Ακολούθησαν σκηνές απαράμιλλου ηρωισμού και θυσίας, που περιγράφονται στο Χρονικό Μνήμης που εξέδωσε ο Δήμος Νικαίας το 2004, για τα 60 χρόνια από το Μπλόκο της Κοκκινιάς, με την αυλαία αυτής της τραγωδίας να πέφτει γύρω στις 6:00 μ.μ., με ένα ξεδιάλεγμα περίπου 8.000 Κοκκινιωτών ομήρων. Ένα τεράστιο ανθρώπινο ποτάμι ξεκίνησε από την Κοκκινιά για το στρατόπεδο του Χαΐδαρίου.. Από το Χαΐδάρι γύρω στα 1.800 άτομα σέρνονται στα κολαστήρια της Γερμανίας. Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μάνχαϊμ, Νταχάου, Μπούχεβαλντ, Μπίπλις*, Άουσβιτς κ. ά.... Πάνω από το πυρωμένο σίδερο του κατακτητή υπήρξε η ψυχή των αδούλωτων Κοκκινιωτών, οι οποίοι στο σύνολό τους κράτησαν ψηλά τη σημαία της αντίστασης, της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας, της εθνικής ανεξαρτησίας και του οράματος της λαϊκής κυριαρχίας. " **
Η θυσία των παιδιών του Μπλόκου της Κοκκινιάς και το όραμά τους, παραμένει μια ζωντανή παρακαταθήκη για τον Ελληνικό λαό, οδηγός και καθοδηγητής στους καθημερινούς του αγώνες. Αυτά δεν μπορεί να μας τα πάρει κανείς. Το Μάαστριχ, η Λισσαβώνα, το μνημόνιο, η Τρόικα και τα ενεργούμενά της.

Λεβέντικη παρέλαση ομήρων στη Γερμανία
μετά την απελευθέρωση.

Ο παππούς ο Γιάννης στη Γερμανία, στο Μπίπλις, με την Ελληνική σημαία

μετά την απελευθέρωση, λίγο πριν από την επιστροφή του.
Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας προτροπές στην γιαγιά Μαρία για υπομονή και..
φιλιά στα παιδιά του.

* Ο παππούς μου ο Γιάννης, από την πλατεία της Οσίας Ξένης,
μαζί με πολλούς Κοκκινιώτες, μετά το Χαΐδάρι, κρατήθηκε
όμηρος στη Γερμανία, στο Μπίπλις και στο Μάνχαϊμ, απ΄όπου
γύρισε μετά την απελευθέρωση, το 1945.
**Αποσπάσματα από το λεύκωμα του Δήμου της Νίκαιας,
"το μπλόκο της Κοκκινιάς" εκδ. 2004

Στους Έλληνες μεγαλοδημοσιογράφους

Ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης (1913)

Μουσική επένδυση: Χέρμαν Χάπφελντ
από την ταινία "Καζαμπλάνκα"

ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις / την ζωή σου όπως την θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον / όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες την πολλή συνάφεια του κόσμου / μεσ' στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις / πιάνοντάς την, / γυρίζοντας συχνά κ' / εκθέτοντάς την
/ στων σχέσεων και των συναναστροφών / την καθημερινή ανοησία, /
ως που να γίνει σα μια ξένη / φορτική. / Όσο μπορείς / μην την εξευτελίζεις.

Μπερτολτ Μπρεχτ "Στους μεταγενέστερους"

Μπέρτολντ Μπρεχτ
"Στους μεταγενέστερους"
Μετάφραση: Τίτος Πατρίκιος Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης

"Νύφες"

1. Αλήθεια, σε /μαύρα χρόνια ζω! / Τα λόγια που / δεν κεντρίζουν / είναι σημάδι / χαζομάρας. / Ένα λείο μέτωπο, / αναισθησίας. / Εκείνος / που γελάει / δεν έχει μάθει / ακόμα / τις τρομερές ειδήσεις. / Μα τι καιροί / λοιπόν ετούτοι / που ειν΄έγκλημα / σχεδόν όταν / μιλάς για δέντρα / γιατί έτσι / παρασιωπάς / χιλιάδες / κακουργήματα! /Αυτός εκεί
/ που διασχίζει / ήρεμα το δρόμο / ξέκοψε / πια ολότελα / απ΄τους / φίλους του / που βρίσκονται / σ΄ανάγκη. / Είναι σωστό: / το ψωμί μου / ακόμα κερδίζω. / Όμως / πιστέψτε με: / Είναι / εντελώς τυχαίο. / Έχω γλυτώσει / κατά σύμπτωση./ (Λίγο η τύχη / να μ΄αφήσει / χάθηκα) / Μου λένε: / Φάε και πιες! / Να ΄σαι / ευχαριστημένος / που έχεις! / Μα πως να φάω/ και να πιω / όταν / το φαγητό μου / τ΄αρπάζω / από τον / πεινασμένο.
Όταν / κάποιος διψάει / για το ποτήρι / το νερό / που έχω; / Κι ωστόσο, / τρώω και πίνω. Θάθελα / ακόμα / να΄μουνα / σοφός. / Τ΄ αρχαία / βιβλία λένε / τι είναι / η σοφία:
Μακριά / να μένεις / απ΄τις επίγειες / συγκρούσεις / και δίχως φόβο / τη λιγοστή / ζωή σου / να περνάς. / Θεωρούν / σοφό ακόμα / το δρόμο σου / να τραβάς / αποφεύγοντας / τη βία. / Στο κακό / ν΄ανταποδίνεις / το καλό. / Να μη / χορταίνεις / τις επιθυμίες σου, / αλλά / να τις ξεχνάς / Μου είναι / αδύνατο / να πράξω / όλα τούτα: / Αλήθεια, / σε μαύρα / χρόνια / ζω!
2. Ήρθα / στις πόλεις / την εποχή της / αναστάτωσης / όταν / εκεί / βασίλευε / η πείνα
Ήρθα / μες στους / ανθρώπους / την εποχή / της ανταρσίας / Και ξεσηκώθηκα / μαζί τους. Έτσι κύλησε / ο χρόνος / που πάνω στη γη / μου δόθηκε / Το ψωμί μου / το ΄τρωγα
/ ανάμεσα / στις μάχες. / Για να / κοιμηθώ / πλάγιαζα / ανάμεσα / στους / δολοφόνους. Αφρόντιστα / δινόμουνα / στον έρωτα / Κι αντίκριζα / τη φύση / δίχως / υπομονή. / Έτσι κύλησε / ο χρόνος / που πάνω/ στη γη / μου δόθηκε.
3. Εσείς, / που / θ΄αναδυθείτε / μεσ΄απ΄τον / κατακλυσμό / που εμάς / μας έπνιξε, / όταν
για τις/ αδυναμίες μας / μιλάτε / σκεφτείτε / και τα / μαύρα χρόνια / που εσείς / γλυτώσατε. Εμείς / περνάγαμε, / αλλάζοντας / χώρες / πιο συχνά / από / παπούτσια / Μέσα
από / ταξικούς / πολέμους, / απελπισμένοι / σα βλέπαμε / την αδικία / να κυριαρχεί /
και να / μην υπάρχει /εξέγερση.
Κι όμως / το ξέραμε! / Ακόμα και / το μίσος / ενάντια / στην ευτέλεια / παραμορφώνει /
τα / χαρακτηριστικά. / Ακόμα / κ΄η οργή / ενάντια / στην αδικία / βραχνιάζει / τη φωνή.
Αλίμονο / εμείς / που θέλαμε να / ετοιμάσουμε / το δρόμο / στη φιλία / Δεν / καταφέραμε /
να΄μαστε / φίλοι / ανάμεσά μας.
Όμως εσείς, / όταν θα΄ρθει / ο καιρός / ο άνθρωπος / να βοηθάει / τον άνθρωπο / να μας/ θυμάστε / με κάποιαν / επιείκεια.

Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος Όταν η τέχνη συναντά την πρωτοπόρα τάξη

Ξεκινούν στις 23 Απριλίου 2010, πολιτιστικές εκδηλώσεις
και η μεγάλη εικαστική έκθεση, η οποία διοργανώνεται για
4η χρονιά στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος.


«Αγώνας - Αντίσταση - Πολιτισμός, να μην πληρώσει την κρίση ο λαός». Με το σύνθημα αυτό, η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος υποδέχεται τις εκδηλώσεις που αποτελούν πια θεσμό, όχι μόνο για τους εργαζόμενους της περιοχής, αλλά και όλης της εργατικής τάξης της Αθήνας. Από τις 23/4 (8μ.μ.) έως τις 2/5, η Ζώνη της ανεργίας, της εγκατάλειψης, των εργατικών ατυχημάτων και της ασύδοτης κερδοσκοπίας των μεγαλοεφοπλιστών, η Ζώνη των συγκρούσεων και των ταξικών αγώνων, θα συναντηθεί με την πολιτιστική δημιουργία. Θέατρο, μουσική, συζητήσεις, εικαστικά για τα παιδιά, αλλά και η μεγάλη έκθεση «Ζώνη Περάματος: Άνθρωποι, χρώμα και σίδερο 4», συνθέτουν ένα δεκαήμερο πολιτισμού, επιβεβαιώνοντας την άποψη που θέλει την τέχνη συμπορευτή της εργατικής τάξης. Συνοδοιπόρο των αγώνων. Εκφραστή - καθρέφτη των κοινωνικών εξελίξεων και της πάλης των εργατών.

Διοργανωτές: Το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, η Πανελλήνια Ένωση Αμμοβολιστών - Καθαριστών, το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, τα Σωματεία Ηλεκτρολόγων Πλοίων και η Κίνηση Εικαστικών Καλλιτεχνών.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ πιο επίκαιρος από ποτέ

Οι εκθέσεις ζωγραφικής που επισκεφθήκαμε

το πρώτο 10ήμερο του Μάρτη

Ο ''Μιρό της Μαγιόρκα'
Κέντρο Πολιτισμού ''Ο Ελληνικός κόσμος'' Πειραιώς 254
Διάρκεια έκθεσης μέχρι 30 Μαΐου 2010

Έκθεση έργων του ζωγράφου Εδουάρδου Σακαγιάν
Μουσείο Φρυσίρα Μονής Αστερίου 3 και 7 & Κυδαθηναίων, Πλάκα , Αθήνα

Διάρκεια έκθεσης μέχρι 31 Μαρτίου 2010

Εικόνα από τον χώρο της έκθεσης

Εικόνα από τον χώρο της έκθεσης

Έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής των αποφοίτων της ΑΣΚΤ
στον εκθεσιακό χώρο ''το εργοστάσιο'' Πειραιώς 256

Διάρκεια έκθεσης μέχρι 26 Μαρτίου 2010

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η έκθεση ζωγραφικής που διοργάνωσε

η γκαλερί ART EKRAN στην Αθήνα. ( 11 - 30 Ιανουαρίου 2010 ).

Στιγμιότυπα από την προετοιμασία της έκθεσης

Στιγμιότυπα από την λειτουργία της έκθεσης.