Η δύναμη του βιβλίου είναι μεγάλη...

Συνέντευξη του «Ρ» με την Ελένη Μπιμπίρη, φιλόλογο*

 

«Το διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων συμβάλλει στη διαμόρφωση ολοκληρωμένης προσωπικότητας του νέου ανθρώπου και ειδικότερα στην περίοδο της εφηβείας. 

Είναι ένας ακόμη τρόπος για να γνωρίσει ο έφηβος τη φύση, την κοινωνία, τον άνθρωπο. Γι' αυτό και είναι σημαντικό δάσκαλοι, εκπαιδευτικοί, γονείς να παροτρύνουν τα παιδιά κάθε ηλικίας να διαβάζουν... »

Σήμερα, ο «Ριζοσπάστης» μιλά με την Ελένη Μπιμπίρη, φιλόλογο, γι' αυτό το θέμα και προτείνει στους αναγνώστες βιβλία από τη «Σύγχρονη Εποχή» που μπορούν να αγοράσουν σαν ένα πολύτιμο δώρο για νέους αυτές τις μέρες.

«Μέσα από το λογοτεχνικό έργο ο νέος προβληματίζεται πάνω σε κοινωνικά ζητήματα, βλέπει την προσπάθεια του ανθρώπου για την επίλυσή τους και τις αγωνίες που τη συνοδεύουν, τα πάθη και τις χαρές, μαζί με τις συμφορές της ζωής. Το βιβλίο γεμίζει τον έφηβο με συναισθήματα, με ιδέες, αξίες, θετικά πρότυπα», λέει η Ελ. Μπιμπίρη. 

Και συνεχίζει: «Δε χωράει αμφιβολία το πόσο σημαντική είναι επίσης η ανάγνωση κειμένων υψηλής λογοτεχνικής και γλωσσικής αξίας για την παραπέρα καλλιέργεια της γλωσσικής ικανότητας του έφηβου. Ολα αυτά συμβάλλουν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του νέου, στην ολοκλήρωσή του ως υποκειμένου που θα σκέπτεται, θα κρίνει, θα δρα και θα αποφασίζει για τη ζωή και το μέλλον του». 

Και συνεχίζει: «Το να αγαπήσει κάποιος το διάβασμα μπορεί σίγουρα να ξεκινά από τα μικράτα του, αλλά και στην ηλικία των 13 - 18 ετών, η συμβολή του καλού βιβλίου παίζει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Στην ηλικία αυτή, αναπτύσσεται η κριτική ικανότητα, εξελίσσεται συναισθηματικά».

Η Ελ. Μπιμπίρη επισημαίνει και τον ρόλο που καλείται να παίξει ο εκπαιδευτικός για να βοηθήσει το μαθητή του να αγαπήσει το βιβλίο, αλλά και τη σημασία που έχουν οι σχολικές βιβλιοθήκες. 

«Όταν το παιδί φτάσει στη σχολική ηλικία, έρχεται ο δάσκαλος να συνεχίσει αυτό που ήδη έχει ξεκινήσει από το σπίτι κατά τη βρεφική και νηπιακή ηλικία. 

Ο δάσκαλος πρέπει να βοηθήσει το παιδί να αγαπήσει το βιβλίο. Είναι υποχρέωσή του να το κατευθύνει να αποκτήσει σιγά σιγά κριτήριο, ώστε το παιδί να επιλέγει μαζί του, μαζί με τους γονείς του, τους συνομήλικούς του ή και μόνο του τα κατάλληλα βιβλία για διάβασμα, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και την ηλικία του. 

Φυσικά, ο δάσκαλος θα πρέπει να έχει τα μέσα για να κάνει κάτι τέτοιο. 

Η σημασία των σχολικών βιβλιοθηκών για το διδακτικό και παιδαγωγικό έργο του δασκάλου είναι τεράστια. Οι σχολικές δανειστικές βιβλιοθήκες δεν πρέπει να λείπουν από κανένα σχολικό κτίριο οποιασδήποτε βαθμίδας εκπαίδευσης. Δυστυχώς, δεν υπάρχει η δυνατότητα όλα τα παιδιά να έχουν στο σπίτι τους βιβλιοθήκη, αν και θα έπρεπε.

Γι' αυτό, ακόμα περισσότερο σήμερα, λόγω των οικονομικών συνθηκών, οι σχολικές, οι δημοτικές ή οι κινούμενες κατά περιφέρεια βιβλιοθήκες μπορούν να παίξουν το ρόλο τους και οι βιβλιοθηκονόμοι να βοηθήσουν τον εκπαιδευτικό στην προσπάθειά του. 

Γονείς και εκπαιδευτικοί μπορούν και πρέπει να απαιτήσουν τα απαραίτητα κονδύλια για τη δημιουργία σχολικών δανειστικών βιβλιοθηκών».

Άλλωστε, όπως είναι διαμορφωμένο σήμερα το σχολείο, κυριαρχούν η αποσπασματικότητα και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας. 

Μας λέει χαρακτηριστικά «Ακόμα και το μάθημα της λογοτεχνίας στο Λύκειο γίνεται με τη μέθοδο του πρότζεκτ με τη χρήση υπολογιστή, υποβαθμίζοντας με αυτό τον τρόπο το ρόλο της ανάγνωσης και προσέγγισης των λογοτεχνικών κειμένων, οδηγεί στην απομάκρυνση του μαθητή και εφήβου από το βιβλίο. 

Ο μαθητής δέχεται καταιγισμό πληροφοριών και κειμένων αμφίβολης ποιότητας από το διαδίκτυο και το σχολείο με τη διαδεδομένη πλέον χρήση των νέων τεχνολογιών, όπως ορίζουν τα αναλυτικά προγράμματα διαθεματικότητας στο Γυμνάσιο και του "νέου" Λυκείου».

*Από  τη στήλη  "ΝΕΟΛΑΙΑ"  του  Ριζοσπάστη.