Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει τον «Ιππόλυτο», στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου.

«Ιππόλυτος» και Θουκυδίδης*

Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει, αύριο και μεθαύριο (9 μ.μ.), στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, μία από τις σπουδαιότερες τραγωδίες του Ευριπίδη, τον «Ιππόλυτο», σε σκηνοθεσία της Λυδίας Κονιόρδου. 

Με αυτήν την τραγωδία εγκαινιάστηκαν το 1954 τα πρώτα «ανεπίσημα» Επιδαύρια, τα οποία καθιερώθηκαν ως θεσμός την επόμενη χρονιά.

Ο πρόδρομος του ρεαλισμού, Ευριπίδης, βαθύς γνώστης της ανθρώπινης φύσης, παρουσιάζει το 428 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια τον «Ιππόλυτο». Μια τραγωδία φιλοσοφικών, υπαρξιακών, θρησκειολογικών, κοινωνικών και πολιτικών στοχασμών, επηρεασμένων από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο που ήδη διαρκούσε τρία χρόνια, ενώ ο Περικλής είχε πεθάνει την προηγούμενη χρονιά και ο λοιμός «έσπερνε» νεκρούς στην Αθήνα.

Το έργο αντλημένο από το μύθο, ως κεντρικά πρόσωπα έχει την Φαίδρα (δεύτερη σύζυγο του Θησέα, απόγονος του Ηλιου, κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης, που προέρχεται από τόπους μακρινούς όπου κυριαρχεί το πάθος και η μαγεία) και τον νεαρό Ιππόλυτο (γιο του Θησέα από την Αμαζόνα Ιππολύτη, προσκολλημένο εμμονικά σε μια ιερή αγνότητα). 

Ο άθεος Ευριπίδης στήνει μια αριστοτεχνική θεατρική παγίδα κλιμάκωσης του τραγικού. Οι «θεοί», υποτίθεται, καθορίζουν τη «μοίρα» των ανθρώπων, οδηγώντας τους σε μια καταστροφική συνωμοσία σιωπής, στο αναπόφευκτο σφάλμα, στην τιμωρία, αλλά και στη συγχώρεση.

Πιστός οπαδός της Άρτεμης, ο Ιππόλυτος αρνείται τις 

χαρές του έρωτα και τις τιμές στη θεά του έρωτα, Αφροδίτη. 

Γι' αυτό η Αφροδίτη τον τιμωρεί: Εμπνέει στη μητριά του, Φαίδρα, σφοδρό έρωτα γι' αυτόν. Η Φαίδρα εξομολογείται, μέσω της παραμάνας της, το πάθος της στον Ιππόλυτο, αλλά εκείνος την αποκρούει κατηγορηματικά. 

Η Φαίδρα, τρελή από έρωτα, αποφασίζει να πεθάνει, αλλά και για να σώσει την τιμή της αφήνει ένα γράμμα στον Θησέα, κατηγορώντας τον Ιππόλυτο ότι την προκαλούσε ερωτικά. Ο Θησέας βρίσκει νεκρή τη Φαίδρα, διαβάζει το γράμμα της κι οργίζεται με το γιο του. Ο Ιππόλυτος, έχοντας ορκιστεί, αποσιωπά τα κίνητρα της Φαίδρας και αφήνεται στην οργή του Θησέα, ο οποίος ζητά από τον Ποσειδώνα την τιμωρία του γιου του. 

Η αλήθεια αποκαλύπτεται, αλλά είναι πια αργά. 

Η Άρτεμη αποκαθιστά την τιμή του αδικοχαμένου Ιππόλυτου, που θανάσιμα τραυματισμένος πεθαίνει στα χέρια του απαρηγόρητου πατέρα του.

Μετάφραση: Νικολέτα Φριντζήλα. 

Σκηνοθεσία: Λυδία Κονιόρδου. 

Μουσική: Τάκης Φαραζής. 

Σκηνικά: Βασίλης Μαντζούκης. 

Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου. 

Κίνηση: Μαριάννα Καβαλλιεράτου.  

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου. 

Μακιγιάζ: Εύη Ζαφειροπούλου.  

Κομμώσεις: Χρόνης Τζίμος. 

Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου. 

Τους ρόλους παίζουν (αλφαβητικά): Αποστολίδου Φανή, Καστρής Φαίδων, Κονιόρδου Λυδία, Κουρής Νίκος, Πάνου Θέμης, Πρωτοψάλτη Λήδα, Σαράντης Μιχάλης, Φριτζήλα Μάρθα.

Συμμετέχει πολυμελής γυνιακείος και ανδρικός χορός. 

Μουσικοί επί σκηνής: Τζιχάν Τούρκογλου, Στέφανος Τορτόπογλου, Σολίς Μπαρκής.

*Από τη στήλη "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ" του Ριζοσπάστη.