"...και οι νεαροί επιστήμονες... και τα ετοιμόρροπα γεροντάκια..."

193 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ
 

Ο Καρλ Μαρξ, γεννήθηκε στις 5 του Μάη 1818, στην πόλη Τριρ της Γερμανίας. Στις 5 του Μάη 2011, συμπληρώνονται 193 χρόνια από τη γέννηση του. Πρόκειται για το μεγαλύτερο διανοητή στην Ιστορία του ανθρώπου. Είναι εκείνος που για πρώτη φορά, έθεσε το ζήτημα της Ιστορίας στην πραγματική του διάσταση ως εξής: « Οι φιλόσοφοι έχουν απλώς ε ξ η γ ή σ ε ι τον κόσμο με διάφορους τρόπους, αυτό που έχει σημασία είναι να τον α λ λ ά ξ ο υ μ ε ».

Ο Καρλ Μαρξ μας έδωσε την επιστημονική κοσμοθεωρία της εργατικής τάξης, το μαρξισμό, θεμέλιο για την κοινωνική δύναμη, που αποστολή της έχει ν' αλλάξει τον κόσμο, να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, βάζοντας οριστικά τέλος στις ταξικές κοινωνίες με την οικοδόμηση της αταξικής κοινωνίας.

Ο Καρλ Μαρξ, μαζί με τον Φρίντριχ Ένγκελς, δημιούργησαν την επιστημονική πολιτική οικονομία, που αποκάλυψε τη φύση της καπιταλιστικής και κάθε άλλης εκμετάλλευσης, σαν ιδιοποίηση της απλήρωτης εργασίας, της υπεραξίας, περιέγραψε τον μηχανισμό ανάπτυξης του καπιταλισμού, επεσήμανε τον ιστορικά παροδικό χαρακτήρα του, θεμελίωσε την ιδέα ότι το πέρασμα στο
σοσιαλισμό είναι αναπότρεπτο.
Η καπιταλιστική οικονομική κρίση, που βρίσκεται σε εξέλιξη, επιβεβαιώνει το σύνολο της ανάλυσης που περιέχεται στο «Κεφάλαιο». Αναδεικνύει ταυτόχρονα το νομοτελειακό της αντικατάστασης του καπιταλισμού με την κοινωνική επανάσταση, για να περάσει η ανθρώπινη κοινωνία, από την «προϊστορία» στην ιστορία, και οιεργάτες από το βασίλειο της αναγκαιότητας, στο βασίλειο της ελευθερίας.

"...και οι νεαροί επιστήμονες... και τα ετοιμόρροπα γεροντάκια..."

"Ένα γνωστό ρητό λέει : αν τα γεωμετρικά αξιώματα έθιγαν τα συμφέροντα των ανθρώπων, οι άνθρωποι σίγουρα θα τα ανασκεύαζαν.

 Οι φυσικοιστορικές θεωρίες, που έθιξαν τις παλιές προλήψεις της θεολογίας, προκάλεσαν και προκαλούν ως τα σήμερα την πιο λυσσασμένη πάλη. Δεν είναι εκπληκτικό ότι η διδασκαλία του Μαρξ, που εξυπηρετεί άμεσα τη διαφώτιση και την οργάνωση της πρωτοπόρας τάξης της σύγχρονης κοινωνίας, δείχνει τα καθήκοντα της τάξης και αποδείχνει ότι - λόγω της οικονομικής ανάπτυξης - είναι αναπόφευκτη η αντικατάσταση του σύγχρονου καθεστώτος με μια καινούργια τάξη πραγμάτων, δεν είναι εκπληκτικό, ότι η διδασκαλία αυτή ήταν υποχρεωμένη να κατακτά με μάχη το κάθε της βήμα στο δρόμο της ζωής. 

Είναι περιττό να μιλήσουμε για την αστική επιστήμη και φιλοσοφία, που τις διδάσκουνε επίσημοι καθηγητές σύμφωνα με το επίσημο πνεύμα για ν' αποβλακώνουν τη νέα γενιά των εύπορων τάξεων και για να τη "γυμνάζουν" ενάντια στους εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς. Η επιστήμη αυτή, δεν θέλει ούτε ν' ακούσει για μαρξισμό και διακηρύχνει ότι ο μαρξισμός έχει αναιρεθεί και εκμηδενιστεί. Και οι νεαροί επιστήμονες, που κάνουν την καριέρα τους με την αναίρεση του σοσιαλισμού, και τα ετοιμόρροπα γεροντάκια που φιλάνε τις παραδόσεις κάθε απαρχαιωμένου "συστήματος", επιτίθενται με τον ίδιο ζήλο ενάντια στον Μαρξ... 

Η διδασκαλία του Μαρξ προκαλεί σ' όλο τον πολιτισμένο κόσμο τη μεγαλύτερη εχθρότητα και το μίσος όλης της αστικής επιστήμης (και της επίσημης και της φιλελεύθερης), που βλέπει το μαρξισμό σαν μια "βλαβερή αίρεση". Και δεν μπορεί να περιμένει κανείς διαφορετική στάση, γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρξει "αμερόληπτη" κοινωνική επιστήμη σε μια κοινωνία, χτισμένη πάνα\ω στην ταξική πάλη. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, όλη η επιστήμη, μα και η φιλελεύθερη επιστήμη υπερασπίζει την μισθωτή δουλεία, ενώ ο μαρξισμός έχει κηρύξει αμείλικτο πόλεμο ενάντια σ' αυτή τη δουλεία. Το να περιμένει κανείς αμερόληπτη επιστήμη στην κοινωνία της μισθωτής δουλείας είναι η ίδια κουτούτσικη αφέλεια, όπως και το να περιμένει κανείς αμεροληψία από τους εργοστασιάρχες στο ζήτημα, αν θα πρέπει ν' αυξήσουν το μεροκάματο των εργατών, ελαττώνοντας τα κέρδη του κεφαλαίου... 

Η ανάπτυξη του μαρξισμού, η διάδοση και η εδραίωση των ιδεών του μέσα στην εργατική τάξη προκαλούν αναπόφευκτα την επανάληψη και την όξυνση αυτών των αστικών επιθέσεων ενάντια στο μαρξισμό, που ύστερα από κάθε "εκμηδένισή" του από την επίσημη επιστήμη γίνεται όλο και πιο γερός, πιο ατσαλωμένος και πιο ζωτικός."*

*Β. Ι. ΛΕΝΙΝ "Μαρξισμός και αναθεωρητισμός", τομ. 17ος, σελ. 17.

Από το crousma