«ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΛΙΟΣ Ζωγραφική, χαρακτική, φωτογραφία και σχέδια (από το 1960 έως το 2013)», τιτλοφορείται η έκθεση που παρουσιάζει (έως 28/7) το Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138).
Η
έκθεση περιλαμβάνει περισσότερα από 100 αντιπροσωπευτικούς πίνακες και
μια σειρά επιλεγμένων χαρακτικών και σχεδίων της πενηντάχρονης
καλλιτεχνικής πορείας του ζωγράφου και πρώην καθηγητή της Ανωτάτης
Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας.
Ο Γιώργος Μήλιος γεννήθηκε στην Αθήνα
το 1935. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ με υποτροφία, ως πρώτος επιτυχών, απ' όπου
αποφοίτησε το 1962 με 5 επαίνους. Συνέχισε τις σπουδές του στη χαρακτική
και λιθογραφία στην Ecole des Beaux Arts του Παρισιού. Εργάστηκε ως
ζωγράφος - συντηρητής στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών και στη Μονή του
όρους Σινά. Το 1985 διορίσθηκε ως λέκτορας στο ΕΜΠ. Το 1988 εκλέχθηκε
τακτικός καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και το 1996 καθηγητής
χαρακτικής στην ΑΣΚΤ Αθήνας.
Η ενστικτώδης ζωγραφική του Γιώργου
Μήλιου εκφράζει τον κόσμο των συναισθημάτων και την προσπάθεια του
καλλιτέχνη να καταστήσει ορατό το φαντασιακό. Σε όλες τις περιόδους της
δουλειάς του, αλλάζει σχήματα και φόρμες, επιχειρώντας να κατακτήσει μια
πολύπλοκη και δυναμική έκφραση. Ισως, αναζητώντας την υπέρβαση της
πραγματικότητας, για να αγγίξει μια άλλη πιο ελπιδοφόρα αλήθεια για τον
κόσμο.
Επίσης, τον απασχόλησε η αλληλεπίδραση μεταξύ των ζωγραφικών
σημείων και του κενού χώρου, ενώ άντλησε και «ερεθίσματα» από την
κινεζική φιλοσοφία του «ζεν». Ο Μήλιος θεωρεί «ότι στην κινεζική
ζωγραφική μια κηλίδα από μελάνι μοιάζει μ' ένα βράχο που πέφτει από
βουνό». Η αίσθηση ανάμεσα στο πραγματικό και το μη συγκεκριμένο
τροφοδοτεί την εικαστική φαντασία του. Στο έργο του κυριαρχεί ο γρίφος,
που όμως υπονοεί τη σκέψη και το βάθος των αισθημάτων του. Η εικαστική
«γλώσσα» του Γιώργου Μήλιου δεν προσφέρει μια και μόνη μέθοδο
«ανάγνωσης», αλλά πολλούς τρόπους διερεύνησής της.
«Η
ζωγραφική μου πρακτική δεν είναι σταθερή. Αλλάζει από έργο σε έργο. Ως
ζωγράφος είχα εμπιστοσύνη σε όσα ανακάλυπτα μόνος μου και τελικά πιστεύω
ότι ο καθένας τα ξανα-ανακαλύπτει όλα και από την αρχή. Ο ζωγραφικός
μου χώρος βρίσκεται έξω από τη συμβατική διάκριση των δύο ή τριών
διαστάσεων. Στην προσπάθειά μου να δώσω πλαστική αξία στο έργο μου,
αναζητώ την πλαστική αξία των σχημάτων, αυτή καθ' αυτή. Δεν ξέφυγα από
τις καταβολές μου. Ο πατέρας μου ήταν τσαγκάρης. Ο Ντύρερ δούλεψε
χρυσοχοΐα, ο Ζωρζ Μπρακ ελαιοχρωματιστής με τον πατέρα του - θυμηθείτε
τις απομιμήσεις ξύλου στα κυβιστικά του έργα ή όταν έβαζε με τη σπάτουλα
στο χρώμα, χώμα από τις γλάστρες. Ο μεγάλος αρχιτέκτονας Γκαουντί
δούλεψε τον πηλό με τον πατέρα του, που ήταν κεραμίστας. Κοιτάξτε την
Κατεντράλ του στη Βαρκελώνη, δείτε ψηλά στους πύργους και θα βρείτε αυτά
τα βιώματα. Δουλέψτε διαμέσου του πράγματος».
Ο επιμελητής της έκθεσης σημειώνει ότι «ο Μήλιος κατέχει σε βάθος τα μυστικά της ζωγραφικής και τις επίπονες τεχνικές της χαρακτικής. Η δουλειά του, με τόλμη και νηφαλιότητα, διακρίνεται για την αυστηρή λιτότητα, την αυθόρμητη ταχύτητα, την ανεπιτήδευτη έκφραση, τη διαρκή αγωνία του να βρει νέες πλαστικές λύσεις και διεξόδους. Θεωρεί ως βάση της δουλειάς του το δυνατό σχέδιο και αντιμετωπίζει το χρώμα ως συμπληρωματικό στοιχείο. Συνειδητά αποφεύγει την επίδειξη δεξιοτεχνίας και κάθε αφηγηματική περιγραφή, δίνοντας προτεραιότητα στη ζωτικότητα της ύλης, ώστε η ύλη στον κάθε πίνακα να μοιάζει ζωντανή και να προκαλεί αβίαστα αισθήματα. Κάθε έργο του αποκαλύπτει μια διαφορετική πλαστική ιστορία, πολλές φορές με αίσθηση χιούμορ, αφού έκδηλα σαρκάζει τη μη πνευματικότητα της εποχής μας. Υπάρχουν, βέβαια, στη ζωή όνειρα και εφιάλτες, και αυτά καθρεφτίζονται στη ζωγραφική και τη χαρακτική του σαν συνέπεια των οραματισμών του».
Ριζοσπάστης , ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ", Κυριακή 23 Ιούνη 2013.
Ο επιμελητής της έκθεσης σημειώνει ότι «ο Μήλιος κατέχει σε βάθος τα μυστικά της ζωγραφικής και τις επίπονες τεχνικές της χαρακτικής. Η δουλειά του, με τόλμη και νηφαλιότητα, διακρίνεται για την αυστηρή λιτότητα, την αυθόρμητη ταχύτητα, την ανεπιτήδευτη έκφραση, τη διαρκή αγωνία του να βρει νέες πλαστικές λύσεις και διεξόδους. Θεωρεί ως βάση της δουλειάς του το δυνατό σχέδιο και αντιμετωπίζει το χρώμα ως συμπληρωματικό στοιχείο. Συνειδητά αποφεύγει την επίδειξη δεξιοτεχνίας και κάθε αφηγηματική περιγραφή, δίνοντας προτεραιότητα στη ζωτικότητα της ύλης, ώστε η ύλη στον κάθε πίνακα να μοιάζει ζωντανή και να προκαλεί αβίαστα αισθήματα. Κάθε έργο του αποκαλύπτει μια διαφορετική πλαστική ιστορία, πολλές φορές με αίσθηση χιούμορ, αφού έκδηλα σαρκάζει τη μη πνευματικότητα της εποχής μας. Υπάρχουν, βέβαια, στη ζωή όνειρα και εφιάλτες, και αυτά καθρεφτίζονται στη ζωγραφική και τη χαρακτική του σαν συνέπεια των οραματισμών του».
Ριζοσπάστης , ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ", Κυριακή 23 Ιούνη 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου