«Σπάρτακος» και «Ζιζέλ» στο Ηρώδειο

 

Μετά από τρία χρόνια επισκέψεων στην Αθήνα και αφού έχει γνωρίσει την αποθέωση από 60.000 θεατές, ο σπουδαιότερος εν ζωή Ρώσος χορογράφος και για 30 χρόνια καλλιτεχνικός διευθυντής των Μπολσόι (όπου συνεχίζει να χορογραφεί μέχρι και σήμερα), έρχεται και πάλι στην Ελλάδα, αυτή τη φορά με όλους τους συντελεστές του Γκριγκορόβιτς Μπαλέ (150 συντελεστές) αλλά και με φιλοξενούμενους διάσημους σολίστ από τα Μπολσόι, για να παρουσιάσει, σε παγκόσμια πρεμιέρα, τις παραγωγές «Σπάρτακος» (8/9) και «Ζιζέλ» (9/9), με σκηνικά και κοστούμια ειδικά σχεδιασμένα για το Ηρώδειο.

 

 

Ο «Σπάρτακος» του Αράμ Χατσατουριάν είναι ένα μοναδικό έργο για μπαλέτο, βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα από την αρχαία ιστορία. Ο ήρωας ήταν μονομάχος θρακικής καταγωγής, που ηγήθηκε μεγάλης εξέγερσης δούλων και άλλων καταπιεσμένων εναντίον των Ρωμαίων τον 1ο προχριστιανικό αιώνα, όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν αήττητη. 

Ο δούλος μονομάχος, που επαναστάτησε στην καρδιά της Ιταλίας και έμεινε ασύλληπτος για τρία χρόνια, αποτέλεσε ένα ισχυρό πλήγμα για το γόητρο της Αυτοκρατορίας και αναδείχθηκε σε σύμβολο ηρωισμού και ελευθερίας. Ο, αρμενικής καταγωγής, Ρώσος συνθέτης, Αράμ Χατσατουριάν, συνέθεσε μία εξαίσια και επική μουσική για το μπαλέτο Σπάρτακος (1956), εμπνεόμενος καθαρά από τη λαϊκή παράδοση του τόπου του.

 

Το μπαλέτο «Ζιζέλ», σε μουσική Αντόλφ Αντάμ, το αγαπημένο έργο κάθε χορεύτριας, που αποθεώνει την άδολη αγάπη και θρηνεί τις απελπισμένες από τον έρωτα καρδιές, ανεβαίνει βασισμένο σε χορογραφία του Γιούρι Γκριγκορόβιτς και σκηνικά και κοστούμια του Σιμόν Βιρσαλάτζε. 

 

Από τα πιο ολοκληρωμένα και σύνθετα έργα, ανέβηκε για πρώτη φορά το 1841 και αποτελεί την επιτομή, τόσο τεχνικά όσο και θεματικά, του ρομαντισμού. 

Πρωτοπαρουσιάστηκε στη Γαλλία, βασισμένο σε κείμενο του ποιητή Θεόφιλου Γκοτιέ σε συνεργασία με το δραματουργό Βερνέιγ ντε Σεν Ζορζ, πάνω σε ιδέα του Χάινε, αλλά είδε την πλήρη του άνθιση στη Ρωσία με τον Μαριούς Πετιπά, που ξαναδούλεψε τη χορογραφία και ανέθεσε τον πρώτο ρόλο στην Άννα Πάβλοβα, η οποία με το έργο αυτό περιόδευσε σε ολόκληρο τον κόσμο και πέρασε στην Ιστορία. 

Από τότε μεγάλες χορεύτριες, όπως οι Αλίσια Μάρκοβα, Κάρλα Φράτσι, Σάλι Γκίλμουρ, κ.ά., έχουν ερμηνεύσει το ρόλο που γοητεύει πάντα με το λυρισμό και την ευαισθησία του.

Από τη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"  του  Ριζοσπάστη