Ο θεατρικός κόσμος
της Μόσχας πενθεί
Μια ιδιοφυία του θεάτρου, ένας αληθινός καλλιτέχνης, ο Γιούρι Λιουμπίμοφ
«έφυγε» από τη ζωή προχτές σε ηλικία 97 ετών και η απώλεια για το
ρώσικο αλλά και το παγκόσμιο θέατρο είναι τεράστια.
Ο θεατρικός κόσμος
της Μόσχας πενθεί.
Xτες, στο θέατρο Βαχτάνγκοφ, απέτισαν φόρο τιμής στον
σπουδαίο σκηνοθέτη, αποχαιρετώντας ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του και
φυσικά ένα κομμάτι της ρώσικης ιστορίας.
Ο Λιουμπίμοφ «ανατίναξε» το
ακαδημαϊκό θέατρο τη δεκαετία του '60 και του έδωσε νέες φόρμες, νέες
κατευθύνσεις, απ' τις οποίες ξεπήδησε το σύγχρονο θέατρο.
Ηταν
πρωτοπόρος. Η Ταγκάνκα, αν και διήρκεσε μερικές μόνο δεκαετίες, δεν
είναι μονάχα ένα θέατρο. Είναι μια ολόκληρη εποχή. Συνδέθηκε με εξίσου
θρυλικά ονόματα και έδωσε με τις παραστάσεις του Λιουμπίμοφ πολλές φορές
στο ρώσικο θέατρο περίοπτη θέση στον παγκόσμιο χάρτη.
Και συνεχίζει: «Ο Λιουμπίμοφ μάς έδειξε ένα διαφορετικό θέατρο τη στιγμή που δεν υπήρχε διαφορετικό θέατρο! Ιδρυσε ένα σπουδαίο θέατρο, έφτιαξε μια ολόκληρη γενιά ηθοποιών, σκηνογράφων, δραματουργών που μπορούν να είναι σήμερα περήφανοι για το ότι ανήκαν στην Ταγκάνκα, και βέβαια έθρεψε μια ολόκληρη γενιά θεατών, που μεγάλωσαν με τις παραστάσεις του.
Και αυτοί είναι οι καλύτεροι, οι πιο βαθιά σκεπτόμενοι, οι πιο έντιμοι, οι πιο σημαντικοί για τη χώρα και τη ζωή πολίτες. Το θέατρο του Λιουμπίμοφ - θέατρο πάντα πολιτικό - απαιτούσε τεράστια γενναιότητα, τεράστιες ανθρώπινες και καλλιτεχνικές δυνάμεις.
Ηταν ένας τιτάνας».
Στην Ελλάδα συνεργάστηκε με την Κάτια Δανδουλάκη, τη δεκαετία του '90 στον «Βυσσινόκηπο» και τον «Γλάρο» του Τσέχοφ.
Από τη στήλη "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ" του Ριζοσπάστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου