«Τέλος του παιχνιδιού» στο «Καρέζη»

Με ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του σύγχρονου θεάτρου, το αριστούργημα του Σάμουελ Μπέκετ «Τέλος του παιχνιδιού», ανοίγει, στις 10 Οκτώβρη, η φετινή αυλαία για το Θέατρο «Τζένη Καρέζη» (Ακαδημίας 3, τηλ. 210.3636.144 - 210.3625.520).

Τέσσερις άνθρωποι, μέσα σ' ένα πνιγηρό καταφύγιο. 

 Ο ένας, ο ΧΑΜ, παράλυτος και τυφλός, στο αναπηρικό καροτσάκι. Αχρηστος. Δεν έχει εικόνες και δεν έχει κίνηση. 

Ο άλλος, ο ΚΛΟΒ, δεν μπορεί να καθίσει. Εχει μάθει μόνο να εκτελεί εντολές. Του έχουν αφαιρέσει τη σκέψη. Η συνείδησή του είναι πάμφτωχη, όπως ενός ζώου. Βρίσκεται διαρκώς πεινασμένος. Τον έχει πιάσει το δόκανο της επιβίωσης. 

Οι δύο άλλοι, ο ΝΑΓΚ και η ΝΕΛ, οι γεννήτορες του ΧΑΜ, ζουν πεταμένοι μέσα σε δυό σκουπιδοντενεκέδες. Βγάζουν ξαφνικά το κεφάλι τους κι αναχαράζουν, σαν τις κατσίκες, δυο, τρεις ταπεινές μνήμες από ένα φτωχό παρελθόν. 

Αυτή η απουσία από τον τίτλο του έργου, του οριστικού άρθρου «το», κατά περίεργο τρόπο, κάνει τον τίτλο απόλυτα οριστικό. Παιχνίδι τέλος. Εχει τελειώσει. Πριν αρχίσει είναι τελειωμένο.

«Το τέλος είναι φυλακισμένο μες στην αρχή» μάς λέει ο Χαμ. «Βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει! Στη Γη βρισκόμαστε, δεν υπάρχει σωτηρία γι' αυτό».

Το μπεκετικό «Τέλος του παιχνιδιού», με την πολυπλοκότητα των πολλών φιλοσοφικών, κοινωνιολογικών και ανθρωπίνων θεμάτων που θέτει σχετικά με τις σχέσεις εξουσιαστή - εξουσιαζόμενου, ισχυρού - ανίσχυρου στην οικογένεια και στην κοινωνία, τολμά μια κοινωνική κριτική, επαναφέρει προς σκέψη τις έννοιες της αρχής και του τέλους των πάντων, των «μυστηρίων» της ζωής και του θανάτου, τις σχέσεις κοινωνίας - ατόμου, τα όρια αλήθειας - ψεύδους, συνείδησης - υποσυνείδητου, αγάπης - μίσους, λογικού - παραλόγου.

Μετάφραση: Οδυσσέας Νικάκης. 

Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος. 

Σκηνικά - κοστούμια: Φαίδωνας Πατρικαλάκης. 

Φωτισμοί: Θανάσης Σταυρόπουλος. 

Ηχητικός: Θοδωρής Μιχαλός. 

Παίζουν: Κώστας Καζάκος στο ρόλο του Χαμ, Κωνσταντίνος Καζάκος στο ρόλο του Κλοβ, Γιώργος Μωρόγιαννης στο ρόλο του Ναγκ, Νίνα Γιαννίδη στο ρόλο της Νελ.

Από τη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"  του Ριζοσπάστη.