«...Αλλά από το να εργαζόμαστε με αμοιβές εξευτελιστικές έως το να ζούμε εξευτελιστικά, επειδή σιωπούμε, απέχει!».

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΣΤΙΣ «ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ»

Από  πόλη  σε  πόλη,  για  λιγότερα από  400  ευρώ  το  μήνα *

Οι εργαζόμενες ηθοποιοί της παράστασης «Θεσμοφοριάζουσες» με επιστολή τους παίρνουν θέση για τα όσα έχουν συμβεί με τη συγκεκριμένη παράσταση. 

Μεταξύ άλλων, τονίζουν:

«Η αξιοπρέπειά μας μπαίνει πάνω από κάθε φόβο μην και ακούσουμε την απειλητική φράση του τύπου: "Δε θα βρείτε ξανά δουλειά στο θέατρο!".  

Αυτά τα οποία ζήσαμε κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας 
σε όλη την Ελλάδα ήταν εξωφρενικά και απαράδεκτα.  

Τρέχαμε απλήρωτες από πόλη σε πόλη, μακριά απ' τα σπίτια μας καθημερινώς για σαράντα ημέρες, εργαζόμενες με τον πιο χαμηλό μισθό που μπορεί να υπάρξει: 5.000 ευρώ ή 5.500 ευρώ για πέντε μήνες εργασία, εκ των οποίων τις 3.000 με 3.500 ευρώ, έπρεπε να τις δίνουμε στη διαμονή μας και στη διατροφή μας. 

Δηλαδή στην ουσία ούτε 400 ευρώ το μήνα καθαρά! Χρήματα, μάλιστα, τα οποία και δεν παίρναμε, αν και η παράσταση, παρά τα όσα υποστηρίζει η παραγωγή στην ανακοίνωσή της, πήγαινε πολύ καλά. Αναγκαζόμαστε να δανείζει η μία την άλλη για να μπορούμε τουλάχιστον να πληρώνουμε με δυσκολία τα ξενοδοχεία μας και τη διατροφή μας.

Στις συνεχείς διαμαρτυρίες μας η παραγωγή, ο κ. Κιρκινέζος και οι εκπρόσωποί του, ή αδιαφορούσαν εντελώς και εξαφανιζόντουσαν ή μας έδιναν 50 ή 100 ευρώ πού και πού... 

Αυτό που περάσαμε ήταν μία "Οδύσσεια"!  

Μόλις χθες, κι ενώ εμείς είχαμε κάνει καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, ο κ. Κιρκινέζος μας έδωσε ένα μέρος της οφειλής του (650 ευρώ!), πιστεύοντας, ίσως, πως έτσι "θα μας κλείσει το στόμα". Όμως, μετά από αυτήν την κίνησή του, πολύ λογικά εγείρονται κάποιες απλές απορίες: Αν είχε χρήματα να μας δώσει, γιατί δε μας τα έδινε τόσο καιρό και μας άφηνε να ζούμε δουλεύοντας σε "συνθήκες γαλέρας"; Γιατί έπρεπε να ματαιώσει τις παραστάσεις για να αρχίσει να μας πληρώνει, δίδοντάς μας έστω και ένα μέρος της οφειλής του;».

Οι 12 ηθοποιοί του Χορού είχαν στείλει εξώδικη διαμαρτυρία την 1η Σεπτέμβρη! 

«Οι συνθήκες που ζούμε σ' αυτήν τη χώρα», συνεχίζουν στην επιστολή, «είναι γνωστές σε όλους τους χώρους εργασίας (ανυπαρξία συλλογικών συμβάσεων, ανυπαρξία προστασίας των εργαζομένων και αμοιβές ανάλογα με τη διάθεση του κάθε εργοδότη). Το γεγονός ότι στο χώρο του θεάτρου το ποσοστό εύρεσης εργασίας είναι πάρα πολύ μικρό είναι κι αυτό γνωστό. 

Δεν "κομίζουμε γλαύκα εις Αθήνας"!  Η ανασφάλεια που νιώθουμε, καθώς και η αγωνία για μια αξιοπρεπή ζωή είναι φανερή. 

Αλλά από το να εργαζόμαστε με αμοιβές εξευτελιστικές έως το να ζούμε εξευτελιστικά, επειδή σιωπούμε, απέχει!».

*Από τη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"  του Ριζοσπάστη.