«Στης ψυχής το παρακάτω»...

«το μόνο όπλο του λαού είναι η αντίσταση, η 

ουσιαστική, συνεχής, καθημερινή πάλη του».

Δύο χρόνια απουσίας συμπληρώνονται σήμερα από τη μέρα που ο λαϊκός βάρδος της καρδιάς μας ο Δημήτρης Μητροπάνος έφυγε για το μακρινό του «ταξίδι», αφήνοντας φτωχότερο το ελληνικό τραγούδι. 

Με τον μοναδικά δικό του απλό, ευθύ και λεβέντικο τρόπο, στη μακρόχρονη καλλιτεχνική του πορεία, ερμήνευσε μεγάλους συνθέτες, λαϊκούς και έντεχνους, ποιητές και στιχουργούς, περνώντας από ανεπανάληπτα σπαραχτικά ζεϊμπέκικα σε ανεξίτηλα τραγούδια των μεγάλων δημιουργών και από απρόβλεπτες αγαπημένες ροκ μπαλάντες σε όμορφα λαϊκά κομμάτια. 

Αλλά με την απαράμιλλη φωνή του σφράγισε και τραγούδια χαραγμένα στη συνείδηση του λαού μας, των Μίκη Θεοδωράκη («Τραγούδι του Νεκρού αδερφού», «Αξιον Εστί», «Ρωμιοσύνη» κ.ά.), Χρήστου Λεοντή (το δοξαστικό της Ειρήνης από την «Καταχνιά») κ.ά.

Το 1964 ξεκινά την τραγουδιστική του πορεία δίπλα στον Γιώργο Ζαμπέτα, που στήριξε τον έφηβο ακόμα μαθητή και τραγουδιστή στα πρώτα καλλιτεχνικά του βήματα και στο ξεκίνημα της ζωής του. 

Το 1966, ο Δ. Μητροπάνος συναντιέται για πρώτη φορά με τον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος τον καλεί να ερμηνεύσει μέρη από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Αξιον Εστί», σε συναυλίες στην Ελλάδα και την Κύπρο. 

Το 1967 ηχογραφεί τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών με δύο τραγούδια του Γ. Ζαμπέτα (ανάμεσά τους και η πολυτραγουδισμένη «Θεσσαλονίκη»). Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά», που λογοκρίθηκε από τη χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ. 

Ο δεύτερος σημαντικός σταθμός στην πορεία του είναι ο δίσκος «Ο Άγιος Φεβρουάριος» σε μουσική Δήμου Μούτση και στίχους Μάνου Ελευθερίου. 

Στη συνέχεια οι συνεργασίες του με τον Μάριο Τόκα («Η εθνική μας μοναξιά») και με τον Θάνο Μικρούτσικο («Στου αιώνα την παράγκα» με την υπέροχη «Ρόζα») με τραγούδια που αποκάλυψαν το εύρος και την ποιότητα της ερμηνείας του και είχαν τεράστια αποδοχή. Κι ύστερα «Στης ψυχής το παρακάτω» με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, αλλά κι άλλες γόνιμες «συναντήσεις» με πολλούς δημιουργούς.
 
Από τις πολλές φορές που είχαμε την ευκαιρία να γευτούμε τις μοναδικές ερμηνείες του, αξέχαστη θα μας μείνει η υπέροχη συναυλία του στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», στο Ιλιον, το 2011, με το «Αξιον Εστί» των Οδυσσέα Ελύτη - Μίκη Θεοδωράκη, στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος «...Και θα λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση», με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ποιητή. 

Η ερμηνεία του συγκλονιστική, μπροστά σε ένα τεράστιο ακροατήριο, που ένωνε φωνές, ελπίδες, οράματα. Ο λαϊκός τραγουδιστής πορεύτηκε στο πλάι του ΚΚΕ, έχοντας την πεποίθηση ότι «το μόνο όπλο του λαού είναι η αντίσταση, η ουσιαστική, συνεχής, καθημερινή πάλη του».

Από τη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"  του  Ριζοσπάστη.