Τρίτη 24 Μαΐου 2011

«Μπροστά! Χωρίς να ξεχνάμε ποιος είναι ο δρόμος μας!»


5η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗ 

ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ
ΖΩΝΗ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ



Η τέχνη είναι όπλο στα χέρια του λαού!

Εγκαινιάζεται στις 27/5 η έκθεση φωτογραφίας και εικαστικών τεχνών «Ανθρωποι - Χρώμα + Σίδερο» μέσα στη Ζώνη

«Οι αγώνες είναι τέχνη του λαού και η τέχνη όπλο του», είναι το σύνθημα της έκθεσης φωτογραφίας και εικαστικών τεχνών «Ανθρωποι - Χρώμα + Σίδερο» (27/5 - 5/6, 12 μ. - 9 μ.μ.).


Για πέμπτη χρονιά διοργανώνουν στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος την 5η Εικαστική Έκθεση οι φορείς: Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, Πανελλήνια Ένωση Αμμοβολιστών - Καθαριστών, Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, Σωματείο Ηλεκτρολόγων Πλοίων και Κίνηση Εικαστικών Καλλιτεχνών. Δημιουργοί από όλο το φάσμα της τέχνης (ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική, φωτογραφία, video, μουσική, τραγούδι, θέατρο) εμπνέονται από την εργατική τάξη, τους χώρους παραγωγής του πλούτου και τους αγώνες της και μετατρέπουν αυτή την έμπνευση σε έργα τέχνης.

Αναφέρεται στο δελτίο Τύπου:

«Στο Πέραμα, η τέχνη προσπαθεί να εμπνευστεί και να εμπνεύσει, να διαμορφώσει συμπεριφορές, στάση και δράση. Σε αυτή την αλληλεπίδραση καλλιτέχνες και εργαζόμενοι συντονίζουν το βήμα τους».
Η έκθεση ξεκίνησε το 2005 με πρωτοβουλία ομάδας εικαστικών καλλιτεχνών, με στόχο να βρεθεί το έργο τέχνης στους τόπους δουλειάς, όπου «βρίσκεται ο φυσικός αποδέκτης και η κινητήρια έμπνευση της δημιουργίας του: η εργατική τάξη. Η έκθεση αυτή είναι μια έκθεση χωρίς αποκλεισμούς, με γνώμονα την επαφή με τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και τους εργαζόμενους».
Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται: «Ο "δρόμος της ανάπτυξης" που επιβάλλει το κεφάλαιο και στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, επιλέγοντας το κλείσιμό της, υπηρετεί την κερδοφορία των μεγάλων καπιταλιστών. Απέναντι στις επιλογές του κεφαλαίου βρίσκονται τα ταξικά συνδικάτα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Χρόνια τώρα, σταθερά, αταλάντευτα, αγωνίζονται υπερασπίζοντας τα αυτονόητα: Σταθερή εργασία, ασφάλεια, στέγη, δωρεάν Υγεία, δωρεάν Παιδεία, σύνταξη. Αγωνίζονται για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, του πλούτου που γεννάνε οι ίδιοι, ξεκαθαρίζοντας, μια για πάντα, το αυτονόητο: Αυτοί που παράγουν τα αγαθά, αυτοί πρέπει και να τα απολαμβάνουν». Γι' αυτό και «χορηγοί» της έκθεσης είναι τα ταξικά συνδικάτα της Ζώνης, η εθελοντική δουλειά εργαζομένων και καλλιτεχνών.
Την έκθεση πλαισιώνουν συναυλίες, παραστάσεις, συζητήσεις. 
Το πρόγραμμα έχει ως εξής:

27/5, 8 μ.μ.: Εγκαίνια. Οι Νίκος Περγιάλης και Νίκος Τάγκας σε εργατικά και λαϊκά τραγούδια. Ομάδα «Μελόδημα», από τη Δάφνη. 28/5, 7 μ.μ.: Παρουσίαση το βιβλίου «Ο βασιλιάς άνθρακας» του Α. Σίνγκλερ και συζήτηση,
9 μ.μ.: Συναυλία του Βασίλη Βασιλάτου με τις «Ιστορίες για κρουστά». Συμμετέχει η Καίτη Κουλλιά,
29/5, 7 μ.μ.: Προβολή της ταινίας «Κούλε Βάμπε» (σκηνοθεσία Μπ. Μπρεχτ, μουσική Χ. Αϊσλερ), που αναφέρεται στην κρίση του 1929. Συζήτηση με θέμα: «Αιτίες και συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης»,
9 μ.μ.: «Ενα τραγούδι για τους ανέργους» συναυλία,
3/6, 8 μ.μ.: Θεατρικό δρώμενο με αποσπάσματα έργων του Κ. Βάρναλη,
9 μ.μ.: Αφιέρωμα στη μελοποιημένη ποίηση, συναυλία με τον Βασίλη Λέκκα, την Ειρήνη Σακκαλή και την ορχήστρα της ΚΝΕ.
4/6, 7 μ.μ.: Συζήτηση: «Παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και οι εξελίξεις στην Αφρική»,
9 μ.μ.: Παράσταση της θεατρικής ομάδας «Εκτός σχεδίου» με το έργο «Εξω από την πόρτα» του Βόλφγκανγκ Μπόρχερτ.
5/6, 7 μ.μ.: «Εργατική τάξη και πολιτισμός», συζήτηση,
9 μ.μ.: Συναυλία με τον Βαγγέλη Κορακάκη.
Εργαστήρια για παιδιά: Κυριακή 29/5, 11 π.μ. (φωτογραφία, βιβλιοδεσία, ζωγραφική) και Κυριακή 5/6, 11 π.μ. (ζωγραφική - γλυπτική).

Μπερτολτ Μπρεχτ
" Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας "

Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας 
κι αφήνει άλλους ν' αγωνιστούν για τη υπόθεσή του 
πρέπει προετοιμασμένος να ' ναι : 
γιατί όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί. 
Θα μοιραστεί την ήττα . 
Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα 
αυτός που θέλει τον αγώνα ν' αποφύγει : 
γιατί θ' αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού, 
όποιος για τη δικιά του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί. 


ΚΟΥΛΕ ΒΑΜΠΕ ή ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ;
29/5, 7 μ.μ.: Προβολή της ταινίας «Κούλε Βάμπε»

Μια επίκαιρη ταινία 81 ετών!

«Μπροστά! Χωρίς να ξεχνάμε ποιος είναι ο δρόμος μας! 
Μπροστά, χωρίς να ξεχνάμε: σε ποιον ανήκει ο δρόμος; 
Σε ποιον ανήκει ο κόσμος;»
Μπέρτολτ Μπρεχτ

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 η Γερμανία βίωνε με δραματικό τρόπο τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Οι συνθήκες εργασίας ήταν άθλιες, οι ανεργία είχε ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, άνθρωποι πεινούσαν και ζούσαν σε παραγκουπόλεις. Και το χειρότερο: δεν έβλεπαν καμία ελπίδα για το μέλλον που φαινόταν ζοφερό.
Αυτήν η εικόνα αποτυπώνεται με έναν ωμό ρεαλισμό στην ταινία «Κούλε Βάμπε ή Σε ποιον ανήκει ο κόσμος;» (Kuhle wampe oder wem gehort die welt?) που σκηνοθέτησε ο βουλγαρικής καταγωγής Ζλάτα Ντούντοφ και είναι βασισμένη σε σενάριο του Ερνστ Ότβαλντ και του μεγάλου Μπέρτολτ Μπρεχτ...

Η συνέχεια επί της...οθόνης ΕΔΩ

 "Όταν η Τέχνη υπηρετεί τον κοινωνικό της ρόλο" ΕΔΩ

«ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ»
Σχέδιο για τη μαζική εξαθλίωση του λαού ΕΔΩ


Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

"...και οι νεαροί επιστήμονες... και τα ετοιμόρροπα γεροντάκια..."

193 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ
 
Ο Καρλ Μαρξ, γεννήθηκε στις 5 του Μάη 1818, στην πόλη Τριρ της Γερμανίας. Στις 5 του Μάη 2011, συμπληρώνονται 193 χρόνια από τη γέννηση του. Πρόκειται για το μεγαλύτερο διανοητή στην Ιστορία του ανθρώπου. Είναι εκείνος που για πρώτη φορά, έθεσε το ζήτημα της Ιστορίας στην πραγματική του διάσταση ως εξής: « Οι φιλόσοφοι έχουν απλώς ε ξ η γ ή σ ε ι τον κόσμο με διάφορους τρόπους, αυτό που έχει σημασία είναι να τον α λ λ ά ξ ο υ μ ε ».
Ο Καρλ Μαρξ μας έδωσε την επιστημονική κοσμοθεωρία της εργατικής τάξης, το μαρξισμό, θεμέλιο για την κοινωνική δύναμη, που αποστολή της έχει ν' αλλάξει τον κόσμο, να καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, βάζοντας οριστικά τέλος στις ταξικές κοινωνίες με την οικοδόμηση της αταξικής κοινωνίας.

Ο Καρλ Μαρξ, μαζί με τον Φρίντριχ
Ένγκελς, δημιούργησαν την επιστημονική πολιτική οικονομία, που αποκάλυψε τη φύση της καπιταλιστικής και κάθε άλλης εκμετάλλευσης, σαν ιδιοποίηση της απλήρωτης εργασίας, της υπεραξίας, περιέγραψε τον μηχανισμό ανάπτυξης του καπιταλισμού, επεσήμανε τον ιστορικά παροδικό χαρακτήρα του, θεμελίωσε την ιδέα ότι το πέρασμα στο
σοσιαλισμό είναι αναπότρεπτο.

Η καπιταλιστική οικονομική κρίση, που βρίσκεται σε εξέλιξη, επιβεβαιώνει το σύνολο της ανάλυσης που περιέχεται στο «Κεφάλαιο». Αναδεικνύει ταυτόχρονα το νομοτελειακό της αντικατάστασης του καπιταλισμού με την κοινωνική επανάσταση, για να περάσει η ανθρώπινη κοινωνία, από την «προϊστορία» στην ιστορία, και οι
εργάτες από το βασίλειο της αναγκαιότητας, στο βασίλειο της ελευθερίας.

"...και οι νεαροί επιστήμονες... και τα ετοιμόρροπα γεροντάκια..."
"Ένα γνωστό ρητό λέει : αν τα γεωμετρικά αξιώματα έθιγαν τα συμφέροντα των ανθρώπων, οι άνθρωποι σίγουρα θα τα ανασκεύαζαν.

 Οι φυσικοιστορικές θεωρίες, που έθιξαν τις παλιές προλήψεις της θεολογίας, προκάλεσαν και προκαλούν ως τα σήμερα την πιο λυσσασμένη πάλη. Δεν είναι εκπληκτικό ότι η διδασκαλία του Μαρξ, που εξυπηρετεί άμεσα τη διαφώτιση και την οργάνωση της πρωτοπόρας τάξης της σύγχρονης κοινωνίας, δείχνει τα καθήκοντα της τάξης και αποδείχνει ότι - λόγω της οικονομικής ανάπτυξης - είναι αναπόφευκτη η αντικατάσταση του σύγχρονου καθεστώτος με μια καινούργια τάξη πραγμάτων, δεν είναι εκπληκτικό, ότι η διδασκαλία αυτή ήταν υποχρεωμένη να κατακτά με μάχη το κάθε της βήμα στο δρόμο της ζωής. 

Είναι περιττό να μιλήσουμε για την αστική επιστήμη και φιλοσοφία, που τις διδάσκουνε επίσημοι καθηγητές σύμφωνα με το επίσημο πνεύμα για ν' αποβλακώνουν τη νέα γενιά των εύπορων τάξεων και για να τη "γυμνάζουν" ενάντια στους εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς. Η επιστήμη αυτή, δεν θέλει ούτε ν' ακούσει για μαρξισμό και διακηρύχνει ότι ο μαρξισμός έχει αναιρεθεί και εκμηδενιστεί. Και οι νεαροί επιστήμονες, που κάνουν την καριέρα τους με την αναίρεση του σοσιαλισμού, και τα ετοιμόρροπα γεροντάκια που φιλάνε τις παραδόσεις κάθε απαρχαιωμένου "συστήματος", επιτίθενται με τον ίδιο ζήλο ενάντια στον Μαρξ... 

Η διδασκαλία του Μαρξ προκαλεί σ' όλο τον πολιτισμένο κόσμο τη μεγαλύτερη εχθρότητα και το μίσος όλης της αστικής επιστήμης (και της επίσημης και της φιλελεύθερης), που βλέπει το μαρξισμό σαν μια "βλαβερή αίρεση". Και δεν μπορεί να περιμένει κανείς διαφορετική στάση, γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρξει "αμερόληπτη" κοινωνική επιστήμη σε μια κοινωνία, χτισμένη πάνα\ω στην ταξική πάλη. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, όλη η επιστήμη, μα και η φιλελεύθερη επιστήμη υπερασπίζει την μισθωτή δουλεία, ενώ ο μαρξισμός έχει κηρύξει αμείλικτο πόλεμο ενάντια σ' αυτή τη δουλεία. Το να περιμένει κανείς αμερόληπτη επιστήμη στην κοινωνία της μισθωτής δουλείας είναι η ίδια κουτούτσικη αφέλεια, όπως και το να περιμένει κανείς αμεροληψία από τους εργοστασιάρχες στο ζήτημα, αν θα πρέπει ν' αυξήσουν το μεροκάματο των εργατών, ελαττώνοντας τα κέρδη του κεφαλαίου... 

Η ανάπτυξη του μαρξισμού, η διάδοση και η εδραίωση των ιδεών του μέσα στην εργατική τάξη προκαλούν αναπόφευκτα την επανάληψη και την όξυνση αυτών των αστικών επιθέσεων ενάντια στο μαρξισμό, που ύστερα από κάθε "εκμηδένισή" του από την επίσημη επιστήμη γίνεται όλο και πιο γερός, πιο ατσαλωμένος και πιο ζωτικός."*

*Β. Ι. ΛΕΝΙΝ "Μαρξισμός και αναθεωρητισμός", τομ. 17ος, σελ. 17.
Από το crousma