Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Ο «Κοινός Λόγος» της Έλλης Παπαδημητρίου στο Ηρώδειο



Η παράσταση ανεβαίνει στις 4 Σεπτέμβρη στο Ηρώδειο

Περιστατικά μεγάλα και μικρά με κοινό εφόδιο το λόγο των κοινών ανθρώπων, όπως τα κατέγραψε αυτούσια από διηγήσεις απλών ανθρώπων η αξέχαστη κομμουνίστρια και αγωνίστρια της ΕΑΜικής Αντίστασης, Έλλη Παπαδημητρίου, δίνοντας τον τίτλο «Κοινός λόγος». Ένας «λόγος» που επισημαίνει μια «κοινή» πραγματικότητα. Κι εδώ η πραγματικότητα είναι πόλεμοι, πείνες, προσφυγιές, καταδρομές. Κύρια συνάρτηση το κοινό πάθος των ανθρώπων, που με το κεφάλι ψηλά, την αξιοπρέπεια στο μέτωπο, αξίωναν ειρήνη, ελευθερία.

Είκοσι χρόνια από το θάνατο της Έλλης Παπαδημητρίου και δεκαέξι από την πρώτη παράσταση, τo Θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζει τον «Κοινό Λόγο» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. 

Ο «Κοινός Λόγος» είναι μια παράσταση καθοριστική για τη φυσιογνωμία του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. Πρωτοπαρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1997 στην αυλή της ζυθαποθήκης του ΦΙΞ, με φυσικό σκηνικό τα χαλάσματα ενός αθηναϊκού σπιτιού, εγκαινιάζοντας το θεατρικό χώρο του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου.

Το νέο ανέβασμα με ανανεωμένη ματιά παρουσιάζεται σε σκηνικά - κοστούμια Αντώνη Δαγκλίδη, επιλογή και διδασκαλία τραγουδιών Κώστα Βόμβολου, επιμέλεια κίνησης Αγγελικής Στελλάτου και φωτισμούς Σάκη Μπιρμπίλη. 

Παίζουν : Λυδία Κονιόρδου, Ελένη Κοκκίδου, Μαρία Κατσανδρή, Ελένη Ουζουνίδου και Τάνια Παλαιολόγου.

Το βιβλίο «Κοινός Λόγος» αποτελείται από τέσσερις τόμους και περιλαμβάνει ογδόντα μία μαρτυρίες ανωνύμων, από τους οποίους σαράντα είναι γυναίκες. (Εκδόσεις «Κέδρος» 1975 - '79 εξαντλημένο. Το 1984 ξανακυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος από τις εκδόσεις «Ερμής»). 

Η μελέτη και η διάσωση της πολιτιστικής μας
κληρονομιάς ήταν στόχος ζωής για τη συγγραφέα. 

Σε μια εποχή που το παρελθόν παραμερίζεται και ξεχνιέται ηθελημένα, ενώ το παρόν θεωρείται το άπαν, οι μνήμες γυναικών που διέσωσε είναι πολύτιμες - και συνταρακτικές στην απλότητα και την οδύνη τους...

«Η δύναμή μου κόβεται και δεν μπορώ να συλλοϊστώ τα όσα περάσαμε, πε πως είμαι και γω μες το χώμα άμα τα συλλοϊστώ... ».

«Αχ, πού να σας θυμηθώ; πού να σας μνημονέψω;».

«Στην Ελεψίνα πιάστηκε, μη με ρωτάτε το πώς. Κείτομαι στο στρώμα. Και στο Γουδί τον εκτελέσανε, 1944, χρόνος σημαδεμένος με σταυρό. Ο άλλος μου κατέβηκε τον ίδιο χρόνο απ' το βουνό. Ύστερα γυρίσανε τα πράγματα. Μας κυνηγούνε. Τώρα οι δεξιοί. Απ' του βελονιού τη μύτη μας περνούνε. Μας ξεφτιλίζουνε. Πάνε 19 χρόνια που τον έχουνε στη φυλακή... Μα να 'τανε και μόνο εμένα, είμαστε πολλές, οι πέτρες ραγίζουνε άμα μαζευτούμε και καρτερούμε στην πόρτα της φυλακής».
  
Δε γίνεται να μην πατάμε στη μνήμη μας, να μην πατάμε στο 
παρελθόν μας. Δεν μπορούμε να υπάρξουμε χωρίς τη μνήμη. 

«Δεν πρέπει να ξεχνάμε κάποιες ανθρώπινες αξίες, που μας διδάσκουν εκείνοι οι άνθρωποι που περάσανε πάρα πολλά, γιατί αγαπήσανε αυτό τον τόπο και αγωνίστηκαν για τα ιδανικά τους. Τα κείμενα αυτά έχουν μεγάλη σχέση με την αντίσταση, τον εμφύλιο, τα μετεμφυλιακά χρόνια. Υπάρχουν κάποια πράγματα που μας χαρακτηρίζουν σα λαό και φαίνονται μέσα από αυτά τα κείμενα. Είναι η αξιοπρέπεια και η αισιοδοξία.

Όσο για την επικαιρότητα του "Κοινού λόγου" σήμερα, είναι σχεδόν αυταπόδεικτη» -λέει ο Β. Θεοδωρόπουλος- «όχι μόνο σε σχέση με την ελληνική οικονομία που μας έχει κάνει φτωχότερους. Αλλά σε σχέση με την προσφυγιά, τη μετανάστευση και τη δυσκολία να παραμείνει κανείς αξιοπρεπής σε δύσκολες συνθήκες. Ο ανθρώπινος πόνος και ο αγώνας για επιβίωση δεν αφήνουν τον Κοινό Λόγο να παλιώσει...»

Aπό το 902.gr

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

ΠΣΕ: Κάτω τα χέρια από την Συρία- ΟΧΙ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ- Αλληλεγγύη με τους λαούς της περιοχής.

 
Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης καταγγέλλει απερίφραστα τα σχέδια των ΗΠΑ, Γαλλίας, Αγγλίας, Τουρκίας, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους Ισραήλ, Κατάρ και Σαουδική Αραβία να επιτεθούν στην Συρία στην βάση της κατηγορίας για χρήση όπλων μαζικής καταστροφικής από την Συριακή κυβέρνηση.

Όπως τονίζει στην ανακοίνωσή του:

«Το Παγκόσμιο Κίνημα Ειρήνης και το ΠΣΕ έχουν γνωρίσει αυτή τη βρώμικη τακτική πολλές φορές στο παρελθόν. Οι ιμπεριαλιστές χρησιμοποίησαν τα ίδια ψευδή προσχήματα στη Γιουγκοσλαβία το 1999, αργότερα στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, και μετά στην Λιβύη το 2011. Οι στόχοι πάντα σχετίζονταν με τον έλεγχο σφαιρών επιρροής και ενεργειακών πηγών, την βίαιη αλλαγή καθεστώτων και την εγκατάσταση πρόθυμων και "φιλικών" κυβερνήσεων στην θέση τους.

Το ΠΣΕ εξέφρασε πολλές φορές τις θέσεις αρχής του για το δικαίωμα κάθε λαού να καθορίζει το μέλλον του ελεύθερα και δημοκρατικά όσο και τον δρόμο ανάπτυξης του και αυτό ισχύει με το παραπάνω και για την Συρία που αποτελεί εδώ και καιρό στόχο για ντόπιες αντιδραστικές φονταμενταλιστικές δυνάμεις, χέρι-χέρι με μισθοφορικές ομάδες από όλη την περιοχή, που χρηματοδοτούνται, εκπαιδεύονται και εξοπλίζονται από το ΝΑΤΟ και τους τοπικούς του συμμάχους από τον Περσικό Κόλπο και την Μέση Ανατολή.

Οι ιμπεριαλιστές σχεδίαζαν την κλιμάκωση αυτή εδώ και πολύ καιρό, χρησιμοποιώντας την Τουρκία ως εφαλτήριο για την προετοιμασία και διείσδυση ένοπλων ομάδων, ενώ εγκατέστησε ΝΑΤΟϊκούς πυραύλους Patriot στα Τούρκο-Συριακά σύνορα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έπαιξε και αυτή το ρόλο της με πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Συρίας σε πλήρη συντονισμό με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ οι οποίοι κυνικά συζητούν εδώ και καιρό το ενδεχόμενο ανοιχτής επίθεσης στην Συρία και στο Ιράν μελλοντικά.

Το τωρινό πρόσχημα ότι η Συρία χρησιμοποίησε χημικά όπλα είναι όσο ψευδές ήταν και οι αντίστοιχες κατηγορίες στο Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία. Οι φιλειρηνικές δυνάμεις έχουν συνηθίσει πλέον στον μηχανισμό της προβοκάτσιας, των κατασκευασμένων ψευδών.

Στόχοι των ιμπεριαλιστών και των Μέσων Ενημέρωσης που ελέγχουν είναι η παραπλάνηση και υποταγή των λαών και η υλοποίηση των σχεδίων για την "Νέα Μέση Ανατολή" για έλεγχο της πλουσιότερης σε ενεργειακές πηγές περιοχής. Η αυξανόμενη επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών στην περιοχή συμβαδίζει παράλληλα με την επίθεση τους στα δικαιώματα των λαών, απέναντι στο κυρίαρχο δικαίωμα της μη ανάμειξης στα εσωτερικά της κάθε χώρας.

Όλες οι κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχουν ευθύνη αυτή την στιγμή μπροστά στο σχεδιαζόμενο έγκλημα  εναντίον του Συριακού λαού.

Το ΠΣΕ καταδικάζει τα σχέδια επίθεσης στην Συρία 
και εκφράζει την αλληλεγγύη του στον λαό της Συρίας.

Καλούμε όλα τα μέλη και φίλους του ΠΣΕ σε επαγρύπνηση και σε οργάνωση διαμαρτυριών σε όλες τις χώρες κάτω από τα συνθήματα:

Κάτω τα χέρια από την Συρία- ΟΧΙ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ- Αλληλεγγύη με τους λαούς της περιοχής».

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Συρία: Εντείνονται οι προετοιμασίες για την ιμπεριαλιστική επέμβαση



 Έτοιμος να δράσει αμέσως ο αμερικανικός στρατός 
σύμφωνα με τον Υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ

«Με δηλώσεις, επαφές, συνομιλίες και οργανωτικά μέτρα, ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία και Τουρκία και άλλες δυνάμεις εντείνουν τις προετοιμασίες σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο για άμεση ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία. 

Εμφανίζονται πλέον ανοικτά να μελετούν το ενδεχόμενο επέμβασης, χωρίς καν το πρόσχημα της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενώ επαναλαμβάνουν τα γνωστά προσχήματα με τις καταγγελίες των Σύρων αντικαθεστωτικών για χρήση χημικών όπλων από το συριακό στρατό στις 21 Αυγούστου. 

Παράλληλα, στην Ιορδανία διεξάγεται στρατιωτική διάσκεψη όπου εξετάζονται από στρατιωτικά στελέχη σενάρια επίθεσης στην Συρία.

Κατηγορηματικά διαψεύδει τις καταγγελίες η συριακή κυβέρνηση, ενώ την ίδια ώρα πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι και αυτές αποτελούν μέρος μιας καλά σχεδιασμένης προβοκάτσιας για να δικαιολογηθεί η ιμπεριαλιστική επέμβαση..» (Περισσότερα  ΕΔΩ)

Παράσταση διαμαρτυρίας διοργανώνει η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) αύριο Τετάρτη, στις 10.30, έξω από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα (Βασ. Σοφίας 91).


Στόχος της παράστασης διαμαρτυρίας είναι «να εκφράσει την αντίθεσή της στον επικείμενο πόλεμο κατά της Συρίας που ξεκινούν ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη συμφωνία και της ελληνικής δικομματικής κυβέρνησης, που παραχωρεί για μια ακόμα φορά γη, ύδωρ και αέρα για την πραγματοποίηση των ιμπεριαλιστικών πολεμικών σχεδίων».


Όπως τονίζει η ΕΕΔΥΕ :  «Παλεύουμε και απαιτούμε:

 - Την άμεση απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και επεμβάσεις. 

- Να κλείσει ΤΩΡΑ η βάση της Σούδας και να μη χρησιμοποιηθεί το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Καλαμάτας για την επίθεση κατά της Συρίας. 

-Να κλείσουν και όλες οι άλλες στρατιωτικές βάσεις και στρατηγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

- Να επιστρέψουν τα ελληνικά στρατεύματα που συμμετέχουν σε στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων».

"Καταγγελία της ΕΕΔΔΑ για την προετοιμαζόμενη επέμβαση στη Συρία" (ΕΔΩ)

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ Οικουμενική, αθάνατη η ποίησή του


19 Αυγούστου 1936, ο Λόρκα δολοφονείται 
από τους φαλαγγίτες του δικτάτορα Φράνκο


   
'Ανθρωποι, πόθοι, πάθη, έρωτες, αγώνες, παραδόσεις, φύση ήταν ο μαγικός ιστός πάνω στον οποίο ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα ύφανε την οικουμενική, αθάνατη ποίησή του. 

Ο ποιητής, μέσα από την ποίησή του, «τραγούδησε» την αγάπη αλλά και το θάνατο, μίσησε το δεσποτισμό και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όρθωσε το ανάστημά του σε κάθε μορφή αδικίας. 

Ο Λόρκα καταδίκαζε την καπιταλιστική κοινωνία και όλα όσα είχε σαν συνέπειες - την αδιαφορία για τη δυστυχία, την αποξένωση, τη φτώχεια και το ρατσισμό. 

Το έργο του απαγορεύτηκε στην Ισπανία μέχρι το 1953, όταν ξαναεμφανίστηκε λογοκριμένο. 

Μόνο μετά το θάνατο του Φράνκο το 1975, έγινε δυνατό να συζητηθεί δημόσια το έργο και ο θάνατός του.


Ο Λόρκα έβλεπε πέρα από τις περιστάσεις, αναζητώντας μια εξήγηση, με το φόβο πως η δυστυχία γύρω του δεν φαινόταν να έχει καμιά κοινωνική ή ηθική εξήγηση. 

Στο ποίημα «Τυφλό Πανόραμα της Νέας Υόρκης», έγραφε: «Ο αυθεντικός πόνος που κρατά τα πάντα ξύπνια είναι μια μικροσκοπική, απέραντη φωτιά στα αθώα μάτια άλλων συστημάτων». Ενώ στο «Ξημέρωμα», με θέμα πάλι τη Νέα Υόρκη, έγραφε: «Το ξημέρωμα της Νέας Υόρκης στενάζει στ' απέραντα κλιμακοστάσια, ψάχνοντας μέσα απ' τις γωνίες νάρδους από σχεδιασμένη αγωνία. Το ξημέρωμα φτάνει και κανείς δεν το παίρνει στο στόμα του γιατί εκεί δεν έχει αύριο και δυνατότητα ελπίδας».

Ο Λόρκα και το θέατρο
Στο θέατρο, ο Λόρκα ανακάλυψε ένα ισχυρό μέσο να συνδέεται με το κοινό και να το προκαλεί. Το θέατρο, έγραφε, «είναι ποίηση που σηκώνεται από το βιβλίο και γίνεται ανθρώπινη. Κι όσο γίνεται ανθρώπινη, μιλάει και φωνάζει, κλαίει και απελπίζεται»...

Η δολοφονία
Κοντά στη Γρανάδα, στο χωριό Βιθνάρ, κοντά στην «Πηγή των Δακρύων» βρήκε τραγικό θάνατο πριν από εβδομήντα επτά χρόνια, το πρωινό της 19ης Αυγούστου 1936, δολοφονημένος από τους φαλαγγίτες του δικτάτορα Φράνκο.

Ο Λόρκα είχε προειδοποιηθεί από τους φίλους του τον Ιούλιο του 1936, όταν ήταν ήδη γνωστό ότι ο Φράνκο ετοίμαζε τα στρατεύματά του στο ισπανικό Μαρόκο και θα ξεσπούσε ο εμφύλιος πόλεμος, να μην πάει στην Ανδαλουσία. 

Δύο ημέρες μετά την άφιξή του στη Γρανάδα ξέσπασε ο πόλεμος. 

Η περιοχή ήταν η πρώτη που κατελήφθη από τους φρανκιστές, ο γαμπρός του Λόρκα και δήμαρχος της Γρανάδας συνελήφθη στις 16 Αυγούστου και την επομένη εκτελέστηκε. Την ίδια ημέρα συνελήφθη και ο Λόρκα.

Το φασιστικό καθεστώς δε δίστασε να εκτελέσει έναν διάσημο ποιητή, που προερχόταν από μια πολύ γνωστή οικογένεια της περιοχής. Αλλά δεν είναι περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι εκείνη τη χρονιά μόνο στην περιοχή γύρω από την Αλάμπρα η φάλαγγα εξετέλεσε 30.000 άτομα, αφού ο Φράνκο είχε διακηρύξει ότι θα «προστάτευε» την Ισπανία από «τη διεθνή κομμουνιστική, εβραϊκή και μασονική συνωμοσία». 

Παρόλο που ο ποιητής ποτέ δεν εντάχθηκε στο εργατικό επαναστατικό κίνημα, οι κοινωνικές και πολιτικές του θέσεις ήταν τόσο εμφανείς, που για τον Φράνκο και τους υποστηρικτές του δεν είχε καμιά διαφορά από έναν κομμουνιστή.

Από την στήλη "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ" της ΕΝΘΕΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ" του Ριζοσπάστη.

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

«...O συγγραφέας σήμερα, εφόσον μένει πιστός στην αποστολή του, είναι ένας μαχητής».

 
Φληναφήματα... 

«Για τη συμβολή του στον πολιτισμό», λέει, τίμησε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς τον σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή. Ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στα μελλοντικά σχέδια του Σμαραγδή, για την καινούργια ταινία του με θέμα τη ζωή του Νίκου Καζαντζάκη, τον χαρακτήρισε «μέγα ανηφορίζοντα», χρησιμοποιώντας έναν όρο του Καζαντζάκη. 
 
Και ο σκηνοθέτης, για να τον ευχαριστήσει, του αφιέρωσε μια μαντινάδα, που ίδιος έγραψε: «Σαν ήλιος βγήκες φωτεινός, στ' Αμερικής τ' αλώνι, κι ήρθες κι έλαμψες και ήρθες νικητής, και σ' αγαπάμε όλοι». 
 
Τέτοιες φιλοφρονήσεις γιατί υπάρχει συμφωνία στην ασκούμενη πολιτική και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης που τσακίζει το λαό και ευννοεί την πλουτοκρατία και την ...αυλή της.
 
 

...και ουσία*
 
Καλύτερη απάντηση σε τέτοιου είδους σχέση της Τέχνης με την 
πολιτική δίνει όμως ο ίδιος ο μεγάλος συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης.
 
Σε μια συνέντευξή του στο γαλλικό ραδιόφωνο δύο χρόνια πριν το θάνατό του το 1957, είχε πει μεταξύ άλλων: 
 
«Ένας πραγματικός μυθιστοριογράφος δεν μπορεί παρά να ζει μέσα στην πραγματικότητα του καιρού του και, ζώντας αυτήν την πραγματικότητα, συνειδητοποιεί την ευθύνη του. 
 
Προσπαθεί, λοιπόν, να βοηθά τους ομοίους του, ν' αντιμετωπίζει και να λύνει, κατά το δυνατόν, τα πιεστικά προβλήματα της εποχής του. Το λογοτεχνικό έργο σήμερα, αν καθρεφτίζει την εποχή μας, είναι αναγκαστικά μια από τις πιο λεπτές και πιο αποτελεσματικές μορφές δράσης. `Η, μάλλον, μπορεί το ίδιο να γίνει το σπέρμα της δράσης. 
 
 
O μυθιστοριογράφος, εφόσον συνειδητοποιεί την αποστολή του, προσπαθεί να σπρώξει την πραγματικότητα να πάρει τη μορφή που κρίνει ως την πιο ταιριαστή στον άνθρωπο. Σε άλλες εποχές, πιο ισορροπημένες, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, η ομορφιά μπορούσε ν' αρκέσει για την ικανοποίηση του ιδεώδους του συγγραφέα.  
 
Σήμερα ο συγγραφέας, αν είναι πραγματικά ζωντανός, είναι ένας άνθρωπος που υποφέρει κι ανησυχεί, βλέποντας την πραγματικότητα. Οδηγείται να συνεργασθεί με όλες τις δυνάμεις του φωτός που επιζούν ακόμη, για να προχωρήσει λίγο το βαρύ πεπρωμένο του ανθρώπου. O συγγραφέας σήμερα, εφόσον μένει πιστός στην αποστολή του, είναι ένας μαχητής».

* Από τη στήλη "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ" του Ριζοσπάστη.

ΕΕΔΥΕ: Καταγγέλλει τη συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στο συριακό λαό



Με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις και την κλιμακούμενη επέμβαση στη Συρία, το Γραφείο Τύπου της ΕΕΔΥΕ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
 
«Η ΕΕΔΥΕ καταγγέλλει τη συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη 
ιμπεριαλιστική επίθεση σε βάρος του συριακού λαού. 

Με πρωταγωνιστές τις ΗΠΑ, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Τουρκία, Κατάρ και Σαουδική Αραβία, οι οποίες στηρίζουν τους λεγόμενους αντικαθεστωτικούς μισθοφόρους και προκειμένου να δικαιολογήσουν στρατιωτική επίθεση κατά της Συρίας, στήνουν την προβοκάτσια ενοχοποίησης της συριακής κυβέρνησης για τη χρήση χημικών όπλων, που μόλις πριν λίγους μήνες και η "δική" τους Κάρλα ντελ Πόντε απέδωσε στους αντικαθεστωτικούς. 

Η ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αλλά και όλων των άλλων υποστηρικτών του Ευρωμονόδρομου και της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας της ΕΕ, είναι τεράστια κι επιβεβαιώνει την εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς σε βάρος του λαού της Συρίας.

Η ΕΕΔΥΕ καλεί τις Επιτροπές Ειρήνης σε όλη τη χώρα, συντονισμένα με το υπόλοιπο ταξικό κίνημα, όχι μόνο να είναι σε ετοιμότητα, αλλά να απαιτήσουν πιο μαζικά και μαχητικά:

- Την άμεση απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς κι επεμβάσεις.  

- Να κλείσει ΤΩΡΑ η Βάση της Σούδας κι όλες οι άλλες στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. 

- Να επιστρέψουν τα ελληνικά στρατεύματα που συμμετέχουν σε στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων»

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Θέλουν τους λαούς να ματώνουν για ξένες σημαίες




Η αγωνία των αστών...*
 
Σε άρθρο της, στην τελευταία σελίδα με τίτλο «Αραβική Σαλάτα», 
η χτεσινή «Καθημερινή» αναφέρεται στη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη». 

Αναφέρει χαρακτηριστικά:  

«Είναι φανερό ότι το δράμα της λεγόμενης "Αραβικής Ανοιξης" εξελίσσεται συνεχώς και κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να προβλέψει πού και πώς θα καταλήξει. 
Ειδικά οι μυστικές υπηρεσίες και οι κυβερνήσεις των μεγάλων δημοκρατιών της Δύσης, που είτε είδαν με συμπάθεια, είτε συνέβαλαν με διάφορους τρόπους στην πτώση των απολυταρχικών, αλλά κοσμικών είναι η αλήθεια, καθεστώτων στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, τα έχουν εντελώς χαμένα πλέον με την πορεία και τη μορφή που πήραν τα γεγονότα. 

Είναι να απορεί κανείς βέβαια με τη "μυωπία" των πολυδάπανων και θρυλικών, υποτίθεται, για την αποτελεσματικότητά τους, ειδικών υπηρεσιών με τους φοβερούς αναλυτές. Προφανώς δεν είχαν καταλάβει τις περιορισμένες πλέον δυνατότητες διείσδυσης και επιρροής τους στο ακραίο Ισλάμ και ακόμη περισσότερο ότι η όποια αστάθεια στην περιοχή ευνοεί τους ακραίους ισλαμιστές. Τη βλέπουν σαν ευκαιρία δικής τους διείσδυσης και όπως αποδεικνύεται συνεχώς, είναι πολλοί και από διάφορες μουσουλμανικές χώρες οι έτοιμοι να θυσιαστούν "μάρτυρες" για τη δόξα του Προφήτη».

Στη συνέχεια, το άρθρο κάνει λόγο για τους άλλους παίκτες στην περιοχή εκτός ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας, όπως το Ισραήλ, η Ρωσία, το Ιράν η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία. Επίσης, αναφέρει και τον ανταγωνισμό για την Ενέργεια και καταλήγει: «Η μόνη λογική πρόβλεψη από όλα αυτά είναι της μακροχρόνιας αστάθειας στη νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου και πέρα από αυτήν».

Απ' όλα τα παραπάνω, που καταγράφουν την τραγική πραγματικότητα για τους λαούς που σκοτώνονται, δεν εκφράζεται εναντίωση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τις οποίες καταγράφει χωρίς περιστροφές, άρα συμφωνεί μ' αυτές, αλλά ασκείται κριτική για την αδυναμία των μυστικών υπηρεσιών των ιμπεριαλιστικών κρατών να προβλέψουν αυτές τις εξελίξεις και η αγωνία για το πώς θα υπάρξει «λύση» που θα βολεύει τα διάφορα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, σε αυτά ενταγμένα και της ελληνικής αστικής τάξης.

... και η επιβεβαίωση του ΚΚΕ

Είναι γεγονός ότι δεν έπιασε ο πόνος τους 
αστούς για τους λαούς που τους μακελεύουν.  

Η εκτίμησή τους για «μακροχρόνια αστάθεια στη νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου» εκφράζει και τους φόβους τους για τα μονοπωλιακά συμφέροντα στην περιοχή λόγω της αστάθειας. Και ταυτόχρονα, στο πλαίσιο των οξύτατων ανταγωνισμών, εκφράζεται και η αγωνία για τις δυσκολίες που πιθανά να προκύψουν για τα μονοπώλια των συμμάχων της άρχουσας τάξης της Ελλάδας, με τα οποία είναι συνυφασμένα και τα δικά της συμφέροντα.  Γι'  αυτό κάνουν λόγο και για «άλλους παίχτες». 

Βεβαίως, οι αστοί, όπως και οι οπορτουνιστές στην Ελλάδα, πανηγύριζαν για την «ανατροπή δικτατορικών καθεστώτων» και υιοθετούσαν τα περί «αραβικής άνοιξης και επανάστασης» και ταυτόχρονα προέτρεπαν ή και υμνούσαν την ελληνική αστική τάξη, μέσω της κυβέρνησης, για τη σώφρονα πολιτική σε μια περιοχή, όπως η Ανατολική Μεσόγειος και η Βόρεια Αφρική, που είναι σημαντική για τα «ζωτικά εθνικά συμφέροντα», όταν έπαιρνε μέρος στις επεμβάσεις όπως στη Λιβύη.

Ταυτόχρονα, όμως, καταγραφές όπως στο άρθρο στην «Καθημερινή», επιβεβαιώνουν με τον πιο πανηγυρικό τρόπο την ορθότητα της θέσης που διατύπωσε μόνο το ΚΚΕ, ότι η «Αραβική Ανοιξη» είναι η προσπάθεια αστικού εκσυγχρονισμού, για να προσαρμοστεί η διαχείριση στις σύγχρονες ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων.  

Στο βαθμό που λαϊκές δυνάμεις εγκλωβίζονται στην επιλογή διαχειριστή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και δεν παλεύουν για τα δικά τους συμφέροντα σε ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων, έλεγε και λέει το ΚΚΕ, θα χύνουν το αίμα τους για ξένες σημαίες.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα στην Αίγυπτο, στην Τυνησία ή την Λιβύη.

ΚΚΕ: Ανακοίνωση για τις εξελίξεις στη Συρία ΕΔΩ

*Από την στήλη   "Από...μέρα  σε...μέρα"   του Ριζοσπάστη.


Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Εκδήλωση τιμής και μνήμης για το μπλόκο της Κοκκινιάς



Τους ήρωες του μπλόκου της Κοκκινιάς τίμησαν εργαζόμενοι και νέοι της πόλης, στην εκδήλωση που διοργάνωσαν το απόγευμα του Σαββάτου στο χώρο της Μάνδρας, η ΚΟ Κοκκινιάς - Κορυδαλλού - Ρέντη του ΚΚΕ και η Διοικούσα Επιτροπή Κοκκινιάς ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. 

Η εκδήλωση περιελάμβανε την κατάθεση στεφανιών στο χώρο της θυσίας, την ανάγνωση του χρονικού της μάχης και τραγούδια του αγώνα από τον Αργύρη Μπαρμπαρή, καθώς και ομιλίες από εκπροσώπους της εθνικής αντίστασης αλλά και της νέας γενιάς.

 

Ανάγκη υπεράσπισης της ιστορικής μνήμης

Σύντομη αναδρομή στην ηρωική ιστορία της πόλης έκανε ο αντιπρόεδρος του τοπικού παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, Παναγιώτης Γεωργιόπουλος. Όπως τόνισε, η Κοκκινιά αναδείχθηκε σε προπύργιο της αντίστασης σε όλη τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. 

Ανέφερε  χαρακτηριστικά  ότι  στα  τέλη  του  1943, 
η πλειονότητα των κατοίκων ήταν οργανωμένη στο ΕΑΜ. 

Μίλησε επίσης για τη μάχη της Κοκκινιάς το Μάρτη του '44, όπου οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ κατέστησαν την πόλη «ελεύθερο έδαφος», μέσα στην κατεχόμενη Αθήνα, για περίπου έξι μήνες. 

Τον Αύγουστο του '44  όμως, οι Γερμανοί κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, έβαλαν πάλι στο στόχαστρό τους την πόλη, με αποκορύφωμα το μπλόκο που έστησαν στις 17 Αυγούστου. Τέλος, αναφέρθηκε στην προσπάθεια διαστρέβλωσης της ιστορίας και στην ανάγκη υπεράσπισης της ιστορικής μνήμης και διδασκαλίας της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης στα σχολεία.

  

ΚΝΕ: Οδηγός της δράσης μας η μελέτη της ιστορίας

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε και ο Παναγιώτης Δημητρακόπουλος, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ. 

«Έχουν βαλθεί οι αστοί να μας βάλουν όλους στο
ίδιο σακί» ανέφερε χαρακτηριστικά και συνέχισε: 

«Όμως τότε, υπήρχαν αυτοί που είχαν την τσέπη γεμάτη, το δάχτυλο μπροστά, την κουκούλα στο πρόσωπο και απέναντί τους εκείνοι που είχαν το χέρι ψηλά, τα μάτια ανοιχτά και την πλάτη στη μάντρα. Πώς δηλαδή να γίνουν ίσα, θύτης και θύμα; Δε γίνεται. Κομμουνισμός  και Φασισμός  είναι η μέρα με τη νύχτα», τόνισε. 

Αναφέρθηκε ακόμη στο βρώμικο ρόλο της Χρυσής Αυγής, που στηρίζεται από το σύστημα και σημείωσε ότι «τόσο οι σημερινοί υποστηρικτές των ναζί, όσο και οι επίδοξοι παραχαράκτες της ιστορίας πρέπει να σκοντάψουν στην ιστορία του τόπου μας και του λαού μας. Εμείς, τα μέλη της ΚΝΕ, προσπαθούμε να μελετάμε την ιστορία ώστε τα συμπεράσματα που βγαίνουν να είναι οδηγός για τη δράση μας. 

Με την ιστορία της η Κοκκινιά, με αποκορύφωμα το μαρτυρικό μπλόκο, μας υπαγορεύει πεισματάρικα, ότι τίποτα δε χαρίζεται από κανέναν. Τα πάντα κατακτιούνται με αγώνες».

Πριν την έναρξη της εκδήλωσης, στο χώρο της Μάνδρας, αντιστασιακοί εργαζόμενοι και νεολαίοι κατέθεσαν στεφάνια σε επτά διαφορετικά σημεία της πόλης που ποτίστηκαν με το αίμα των αγωνιστών.

Συνεχίζονται οι εκδηλώσεις

Να σημειωθεί ότι η αποψινή ήταν η πρώτη από μία σειρά εκδηλώσεις που προγραμματίζονται για να τιμηθεί η μνήμη των πεσόντων αγωνιστών του μπλόκου της Κοκκινιάς. Η κεντρική εκδήλωση θα γίνει την Κυριακή 25 Αυγούστου,  στις 10 π. μ., στην πλατεία 17ης Αυγούστου 1944. 

Αμέσως μετά τις ομιλίες και την κατάθεση στεφανιών, θα γίνει πορεία στο χώρο του κοινοταφείου του Γ' Νεκροταφείου, όπου θα χαιρετίσει εκπρόσωπος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, θα κατατεθεί στεφάνι και θα αναγνωσθεί προσκλητήριο των νεκρών.

Από το 902. gr

Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

17 Αυγούστου 1944 «Προσοχή - προσοχή!...»


Το Μπλόκο της Κοκκινιάς*


Το ιστορικό γεγονός: 

Ήταν 17 Αυγούστου 1944.
Η τριπλή Κατοχή πλησιάζει στο τέλος της.  Ο ναζισμός 
χτυπά με όλη του τη βαρβαρότητά  τον ελληνικό λαό. 

Περίπου στις 2.30 το πρωί δεκάδες γερμανικά καμιόνια περικυκλώνουν τις γύρω από την Κοκκινιά περιοχές - από Κορυδαλλό, Αιγάλεω, Δαφνί, Ρέντη, μέχρι Κερατσίνι, Φάληρο και Πειραιά. Μαζί με τους ναζί κατακτητές, καταφθάνει στην προσφυγούπολη, τη «Μικρή Μόσχα», όπως χαρακτηριζόταν η Κοκκινιά, το μηχανοκίνητο τμήμα του δοσίλογου Ν. Μπουραντά. 

Περίπου 3.000 οπλισμένοι με πολυβόλα, όλμους, μυδράλια, ταχυβόλα, αυτόματα. Γερμανοί και ταγματασφαλίτες κυκλώνουν την πόλη. Επικεφαλής είναι ο συνταγματάρχης Ι. Πλυντζανόπουλος, ο ταγματάρχης Γιώργος Σγούρος και ο διοικητής του μηχανοκίνητου τμήματος της Αστυνομίας Νίκος Μπουραντάς. 

Στις 6 π.μ. ακούγονται χωνιά στους δρόμους της 
Κοκκινιάς. Ήταν χωνιά των ταγματασφαλιτών:

«Προσοχή - προσοχή! Σας μιλάνε τα τάγματα ασφαλείας. Όλοι οι άνδρες από 14-60 ετών να πάνε στην πλατεία της Οσίας Ξένης για έλεγχο ταυτοτήτων. Όσοι πιαστούν στα σπίτια τους θα τουφεκίζονται επί τόπου!»...*


Ο επίλογος του Μπλόκου της Κοκκινιάς**

Το μεγάλο «Μπλόκο» της Κοκκινιάς, της 17ης Αυγούστου του '44, πέρασε στην ιστορία σαν μία από τις τραγικότερες, αλλά και ηρωικότερες στιγμές της φασιστικής κατοχής στην Ελλάδα. «Θα μείνει στην ιστορία της Αντίστασης - γράφει ο Σπ. Κωτσάκης- για τον μαζικό ηρωισμό και την καρτερία που έδειξε ο λαός της (Κοκκινιάς) και η ΕΑΜική αντιστασιακή ηγεσία του».

Το ίδιο βράδυ των γεγονότων η Αχτιδική Επιτροπή της ΚΟ  Κοκκινιάς του ΚΚΕ κυκλοφόρησε προκήρυξη, που έλεγε μεταξύ άλλων  «Διακόσια διαλεχτά παλληκάρια, διακόσιοι πρωτοπόροι στον καθημερινό αγώνα για ζωή και λευτεριά, διακόσια μέλη και στελέχη, οπαδοί και συμπαθούντες του κόμματός σας του Κομμουνιστικού δεν υπάρχουν πια... 

Χαρά στον τόπο που βγάζει τέτοια παλληκάρια, τιμή στο κόμμα που τ' ανάθρεψε με τέτοια πίστη και παλληκαριά, τιμή και δόξα στο γονιό πούθρεψε τέτοιους λεβέντες... Το αίμα σας θα το πάρουμε πίσω. Ορκιζόμαστε να συνεχίσουμε με πιότερη ορμή το μισοτελειωμένο σας έργο για τη λευτεριά του τόπου μας... Μονάχα όταν δώσουμε τα πάντα και τη ζωή μας ακόμα για τη συντριβή του κατακτητή, θα νικήσουμε...».

 
Το μήνυμα της θυσίας  -εκείνων των νέων στο μπλόκο της Κοκκινιάς- προς τον Ελληνικό λαό,  περνάει σήμερα μέσα από τους στίχους του μεγάλου  Ρώσου ποιητή Αλέξανδρου Πούσκιν:  
 
«Εμπρός, στηλώσου Ελλάδα επαναστάτισσα
βάστα γερά στο χέρι τ' άρματά σου,
μάταια δεν ξεσηκώθηκε ο Όλυμπος,
η Πίνδος, οι Θερμοπύλες - δόξασμά σου.

Απ' τα βαθιά σου σπλάχνα ξεπετάχτηκε
η λευτεριά σου ολόφωτη, γενναία 
κι από τον τάφο του Σοφοκλή, απ' τα μάρμαρα
της Αθήνας, πάντα ιερά και νέα.

Θεών και ηρώων πατρίδα, σπάζεις άξαφνα
το ζυγό σου και την ενάντια μοίρα, 
με την ηχώ που βγάνει του Τυρταίου σου, 
του Μπάυρον και του Ρήγα η άξια λύρα».

*  Ταινία - «προσκύνημα» στο Μπλόκο της Κοκκινιάς ΕΔΩ  

** ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ " από τη στήλη "ΙΣΤΟΡΙΑ" του Ριζοσπάστη.

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

"...κι η Κοκκινιά ψωμί και δυόσμος".


 
 
Εκδηλώσεις για το Μπλόκο της Κοκκινιάς
 
Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τους εκτελεσθέντες στο Μπλόκο της Κοκκινιάς το 1944 διοργανώνει το Σάββατο 17 Αυγούστου και την Κυριακή 25 Αυγούστου, το παράρτημα Κοκκινιάς ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.



Το Σάββατο 17 Αυγούστου, με αφετηρία την πλατεία Αγίου Νικολάου, στις 6μμ και έπειτα από κατάθεση στεφανιών σε διάφορα σημεία της πόλης, συνδεδεμένα με τον αγώνα κατά των Γερμανών κατακτητών, στις 8.15μμ  θα γίνει η κατάθεση στεφανιών στο χώρο της Μάνδρας, όπου θα μιλήσει εκπρόσωπος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Κοκκινιάς. 

Στις 8.45 μ.μ. θα αρχίσει η εκδήλωση στο χώρο της Μάνδρας που συνδιοργανώνουν η ΚΟ Κοκκινιάς - Κορυδαλλού - Ρέντη του ΚΚΕ και η Διοικούσα Επιτροπή Κοκκινιάς ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, με ομιλητή από την τοπική ΟΒ της ΚΝΕ. Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με συναυλία.
   
Την Κυριακή 25/8, η κεντρική εκδήλωση θα γίνει 
στις 10 π.μ. στην πλατεία 17ης Αυγούστου 1944.  


Οι Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τους εκτελεσθέντες στο Μπλόκο της Κοκκινιάς θα συνεχιστούν με ομιλίες και κατάθεση στεφανιών.


Μετά  το τέλος των ομιλιών και την  κατάθεση στεφανιών, θα γίνει πορεία στο χώρο του κοινοτάφειου του Γ' Νεκροταφείου, όπου θα χαιρετίσει εκπρόσωπος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, θα κατατεθεί στεφάνι και θα αναγνωσθεί προσκλητήριο των νεκρών.

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

ΗΠΑ: Και επίσημα χρεοκοπία στο Ντιτρόιτ



ΗΠΑ: Και επίσημα χρεοκοπία στο Ντιτρόιτ*

Αίτημα πτώχευσης στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των ΗΠΑ υπέβαλε την περασμένη Πέμπτη (18 Ιουλίου 2013), η πολιτεία του Ντιτρόιτ στις ΗΠΑ, υπό την πίεση των χρεών που αντιμετωπίζει της τάξης των 19 δισεκατομμυρίων δολαρίων. 

Στο Ντιτρόιτ, πρωτεύουσα της αυτοκινητοβιομηχανίας (εκεί εδρεύουν οι τρεις μεγαλύτερες κορυφαίες αυτοκινητοβιομηχανίες των ΗΠΑ «General Motors», «Ford» και «Chrysler») βρίσκεται, εδώ και δεκαετίες, αντιμέτωπη με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, τα οποία επιδείνωσε η καπιταλιστική κρίση, εκτοξεύοντας την ανεργία και εντείνοντας τη μείωση του πληθυσμού, ο οποίος από 2.000.000 κατοίκους έπεσε στις 700.000. 

Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν και η απώλεια φορολογικών εσόδων, που συνετέλεσε στην πτώχευση. Ο κυβερνήτης του Μίσιγκαν, Ρικ Σνάιντερ, σε δηλώσεις του χαρακτήρισε το αίτημα πτώχευσης, ως ένα «δύσκολο βήμα», ισχυριζόμενος ωστόσο ότι «είναι η μόνη βιώσιμη λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος που υφίσταται εδώ και έξι δεκαετίες».

Έργα τέχνης από μουσεία σκέφτεται να πουλήσει το χρεοκοπημένο Ντιτρόιτ**


«Η κήρυξη πτώχευσης από το Ντιτρόιτ έχει αυξήσει τους φόβους για πώληση έργων τέχνης από το Ινστιτούτο Τέχνης του Ντιτρόιτ.

Ο διορισμένος από την αμερικανική κυβέρνηση διαχειριστής των οικονομικών του Ντιτρόιτ, Κέβιν Ορ, δεν αποκλείει την πώληση έργων τέχνης, προκειμένου το Ντιτρόιτ να αντεπεξέλθει στις οικονομικές του υποχρεώσεις.

Ο Μαρκ Γιανγκ, πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών και Λοχίων του Ντιτρόιτ, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου 500 εργαζόμενους στην αστυνομία του Ντιτρόιτ, δήλωσε ότι η τέχνη δεν θα πρέπει να μπει πάνω από τους εργαζόμενους, των οποίων οι συντάξεις και τα προνόμια αναμένεται να υποστούν μεγάλες περικοπές.


«Ο Βαν Γκογκ πρέπει να φύγει» είπε χαρακτηριστικά ο Γιανγκ. «Δεν χρειαζόμαστε Μονέ, χρειαζόμαστε χρήματα» είπε, κάνοντας λογοπαίγνιο με τις λέξεις Monet και money.

Αναλυτές εκτιμούν ότι το Ινστιτούτο Τεχνών του Ντιτρόιτ θα δυσκολευτεί να κρατήσει τους θησαυρούς του, καθώς ο δήμος χρωστά περισσότερα από 18 δις. δολάρια.

Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε θανατική καταδίκη για το μουσείο, λέει η γενική διευθύντρια του μουσείου.

«Σίγουρα κάτι τέτοιο θα οδηγήσει στο κλείσιμο του μουσείου. Ίσως όχι αύριο, αλλά σταδιακά» δήλωσε η Ανμαρί Έρικσον. «Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε είναι τόσο φριχτή, όσο και εκείνη των πιστωτών» ανέφερε η γενική διευθύντρια του μουσείου.

Φυσικά, ένα τέτοιο εγχείρημα αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, καθώς ορισμένα έργα τέχνης που αποτελούν δωρεά στο μουσείο έχουν ρήτρα μη πώλησής τους.

Εάν, τελικά, αποφασιστεί να πουληθούν κάποια από τα έργα τέχνης -όπως θεωρείται πιθανό να γίνει- αναμένονται έντονες αντιδράσεις από τους πολίτες.

Το Ινστιτούτο Τεχνών δεν είναι ο μόνος χώρος αναψυχής που αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο πώλησης, καθώς το ίδιο φαίνεται ότι κινδυνεύει το ψυχαγωγικό νησί Μπελ Άιλ και ο ζωολογικός κήπος του Ντιτρόιτ
».



 "Δεν έχουμε καιρό, σωστά μιλήσαν οι μαντατοφόροι"  

ΑΣΤΟΙ και ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ***

"...Έτσι γίνεται φανερό ότι η αστική τάξη είναι ανίκανη να παραμείνει άλλο κυρίαρχη τάξη της κοινωνίας και να επιβάλει στην κοινωνία σαν ρυθμιστικό νόμο τους όρους ύπαρξης της τάξης της...Η κοινωνία δεν μπορεί πια να ζήσει κάτω από την κυριαρχία της αστικής τάξης, δηλαδή η ύπαρξη της αστικής τάξης δεν συμβιβάζεται άλλο με την κοινωνία..." 

Τι μας λένε λοιπόν και τα τελευταία  μαντάτα από το Ντιτρόιτ; 

Ότι η κοινωνία δεν μπορεί πια να ζήσει κάτω από την κυριαρχία της αστικής τάξης. Ότι το καπιταλιστικό σύστημα έχει φτάσει στα ιστορικά του όρια, έχει χρεοκοπήσει. Ότι  η καθολική επίθεση του κεφαλαίου στους λαούς -παράγωγό της σε μας, η πολιτική των τελευταίων κυβερνήσεων, πολιτική  εξαθλίωσης του λαού- φανερώνει, σε τελευταία ανάλυση, ότι έχει ξεκινήσει πλέον η τελική κεφαλαιοκρατική συσσώρευση, δηλαδή το τελευταίο στάδιο του ιμπεριαλισμού,  με ότι αυτό συνεπάγεται για την ανθρωπότητα. 

 Να γιατί σήμερα ο Σοσιαλισμός - Κομμουνισμός 
προβάλλει επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ!!

«Αλλά όποιος δεν θέλει ν' ακούσει είναι χειρότερος από δέκα κουφούς»

*    Ριζοσπάστης,  Τρίτη 23 Ιούλη 2013.  ΕΔΩ
*** ΜΑΡΞ - ΕΝΓΚΕΛΣ  "ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ του ΚΚ" ,  εκδ. Σ.Ε., σελ. 40.