«Φυλάξου»! Μύθοι και τραγούδια για ζόρικους καιρούς
Μια σημαντική δισκογραφική δουλειά
Κάπως έτσι αρχίζει... και παράλληλα ένας ήχος το συντροφεύει.
Ένα τραγούδι... ξεκινάει το δικό του ταξίδι
Τον ρόλο μου τον έμαθα /Τον έμαθα νεράκι/ Οι θεατές σωπαίνουνε/ Στο τρίτο καμπανάκι
Μα δεν μπορώ τους προβολείς/ Μα δεν μπορώ τα φώτα/ Δεν το αντέχω να με δεις/ Λουσμένη στον ιδρώτα.
Αρχίζει η παράσταση/ Μα η αυλαία κλείνει/ Κανείς δεν ξέρει σίγουρα/ Τι πρόκειται να γίνει.
Αν δεν ανέβεις στη σκηνή/ Δεν ξέρεις τι θα χάσεις/ Μπορεί να είναι δάκρυα/ Μπορεί και να γελάσεις.
Τα μυστικά της τέχνης μου/ Δεν ξέρω πού τα πήρα/ Πάντα θα νιώθω άμαθη/ Χωρίς μια στάλα πείρα.
Όμως τη θλίψη της καρδιάς/ Την έχω ξανανιώσει/ Τη γνώρισα με γνώρισε/ Με έχει μαραζώσει.
Ο Τάσος Γκρους έβαλε τη μουσική, ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος τους στίχους και... τους μύθους, η Φωτεινή Βελεσιώτου την ερμηνεία, η Καλλιόπη Βέττα τα φωνητικά, ο Γιάννης Ιωάννου την ενορχήστρωση και ο Βαγγέλης Χερουβείμ τις ζωγραφιές και τα χρώματα και φτιάχτηκε το παραμύθι.
Ένα ωραίο παραμύθι: «Φυλάξου»!
Μύθοι και τραγούδια για ζόρικους καιρούς. Για τους καιρούς μας. Ένα όμορφο βιβλίο με cd που περιέχει 15 τραγούδια το ένα καλύτερο από το άλλο. Και καθώς ο μύθος προχωράει, το τραγούδι βιάζεται να ερμηνευτεί από το νόημα... (Περισσότερα ΕΔΩ)
«Μια
φορά κι ένα καιρό, ήταν ένα παραμύθι.
Ήταν ένα παραμύθι αληθινό, που
ενώ ήξερε πως λέει την αλήθεια, ήξερε ότι η αλήθεια μοιάζει κάποτε με
περίπατο στην άκρη ενός κλιμακοστασίου επταώροφης πολυκατοικίας στην
Κυψέλη και είναι ελάχιστοι αυτοί που θα ένιωθαν βολικά σε έναν τέτοιο
περίπατο. Επιθυμούσε, λοιπόν, το παραμύθι μας να μιλήσει σε κάποιον,
αλλά δεν έβρισκε κανέναν να θέλει να το ακούσει. Αφού λογάριασε τα
πάντα, αποφάσισε να πάει σε ένα σχολείο, οι μικροί μαθητές του οποίου θα
αποτελούσαν το ιδανικό κοινό. Όμως, για κακή του τύχη, έφτασε τη στιγμή
που η δασκάλα προειδοποιούσε τα παιδιά «να προσέχουνε τι ακούνε, γιατί
στην εποχή μας το παραμύθι πάει σύννεφο...»
Κάπως έτσι αρχίζει... και παράλληλα ένας ήχος το συντροφεύει.
Ένα τραγούδι... ξεκινάει το δικό του ταξίδι
Τον ρόλο μου τον έμαθα /Τον έμαθα νεράκι/ Οι θεατές σωπαίνουνε/ Στο τρίτο καμπανάκι
Μα δεν μπορώ τους προβολείς/ Μα δεν μπορώ τα φώτα/ Δεν το αντέχω να με δεις/ Λουσμένη στον ιδρώτα.
Αρχίζει η παράσταση/ Μα η αυλαία κλείνει/ Κανείς δεν ξέρει σίγουρα/ Τι πρόκειται να γίνει.
Αν δεν ανέβεις στη σκηνή/ Δεν ξέρεις τι θα χάσεις/ Μπορεί να είναι δάκρυα/ Μπορεί και να γελάσεις.
Τα μυστικά της τέχνης μου/ Δεν ξέρω πού τα πήρα/ Πάντα θα νιώθω άμαθη/ Χωρίς μια στάλα πείρα.
Όμως τη θλίψη της καρδιάς/ Την έχω ξανανιώσει/ Τη γνώρισα με γνώρισε/ Με έχει μαραζώσει.
Ο Τάσος Γκρους έβαλε τη μουσική, ο Ιωάννης Πανουτσόπουλος τους στίχους και... τους μύθους, η Φωτεινή Βελεσιώτου την ερμηνεία, η Καλλιόπη Βέττα τα φωνητικά, ο Γιάννης Ιωάννου την ενορχήστρωση και ο Βαγγέλης Χερουβείμ τις ζωγραφιές και τα χρώματα και φτιάχτηκε το παραμύθι.
Ένα ωραίο παραμύθι: «Φυλάξου»!
Μύθοι και τραγούδια για ζόρικους καιρούς. Για τους καιρούς μας. Ένα όμορφο βιβλίο με cd που περιέχει 15 τραγούδια το ένα καλύτερο από το άλλο. Και καθώς ο μύθος προχωράει, το τραγούδι βιάζεται να ερμηνευτεί από το νόημα... (Περισσότερα ΕΔΩ)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου