Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Αφιερωμένο σε όσους λαβώθηκαν από τον έρωτα αυτό το καλοκαίρι.

"..κάποια στιγμή θα καταλάβεις τι είναι να χάνεται
μια τέτοια αγάπη"


Un ano de amor
Μουσική: Nino Ferrer
Τραγούδι: Luz Cazal

Ότι είχαμε έχει τελειώσει.
Και λυπάμαι αν είναι αυτό το τέλος μιας τέτοιας αγάπης
Αν φύγεις τώρα, δεν θ' αργήσεις να καταλάβεις
ότι οι μέρες είναι ατελείωτες και άδειες χωρίς εμένα.

Και τη νύχτα, αχ τη νύχτα, για να μη νιώθεις μοναξιά,
θα θυμηθείς τις ξέγνοιαστες μέρες που ζήσαμε μαζί,
θα θυμηθείς τη γεύση των φιλιών μου,
κι έτσι, σε μια στιγμή θα καταλάβεις
τι είναι να χάνεις μια τέτοια αγάπη.

Τώρα δεν μπορείς να φανταστείς τι θα γίνει
όταν όλα θα έχουν χαθεί για μας, και πόσο θα πονάς
αν σκορπίσεις τώρα ότι κέρδισες και δεν φέρεις πίσω,
τις όμορφες στιγμές που σου χάρισα.
Και τη νύχτα...

Αφιερωμένο σε όσους λαβώθηκαν από τον έρωτα αυτό το καλοκαίρι.

3 σχόλια:

  1. Υπέροχο τραγούδι.Την είχαμε παρακολουθήσει στο Ηρώδειο Πέρσι ακριβώς τέτοιες μέρες.Ήταν ονειρικός ο χώρος, που η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί διατίθεται σε "αστέρες"του λεγόμενου "λάϊφ στάϊλ" και της "σόου μπιζ" θα μου πεις όλα είναι εμπορευματοποιημένα τώρα στο Ηρώδειο θα σταματούσαν.Εμπορευματοποιημένη η ίδια μας η ζωή.......
    Ας μη το βαρύνω το θέμα.Ήταν 3΄ απόλυτης απόλαυσης .
    Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε καλησπέρα και πάλι. Επιστρέφω από μια εξερεύνηση στο blog σου. Να σου πω την αλήθεια επιστρέφω καταγοητευμένος.Είδα μια σειρά από πίνακες ζωγραφικούς ή μήπως κάνω λάθος; Αλήθεια έχω εντυπωσιαστεί.Τίνος είναι; Αν πρόσεξα καλά δεν έχουν υπογραφή.Μπορείς να μας ενημερώσεις.Παρατήρησα ακόμη ότι έχουν εκτεθεί σε κάποιον χώρο.Σε γκαλερί ή κάπου αλλού στην Ελλάδα ή μήπως στο εξωτερικό;
    Πίστεψέ με έχω εκπλαγεί πολύ ευχάριστα.Είναι κάτι πρωτοποριακό δεν μου θυμίζει κάποιον καλλιτέχνη και απέχουν πολύ από τα τρέχοντα και τα συνηθισμένα που συναντά κανείς σε Ελληνικές γκαλερί.Υπάρχει μια εντυπωσιακή θεματολογία μια εκπληκτική ισορροπία χρωμάτων που σε καθηλώνει έκανα αρκετή ώρα κοιτώντας τα και προσπαθώντας να τα ερμηνεύσω.Μου αρέσει αυτό το παιγνίδι αν και ξέρω ότι σημασία έχει το συναίσθημα που σου γεννά το αρχικό κοίταγμα.Πίστεψέ με πέρασα πολύ όμορφα και θα ήθελα να έχω απαντήσεις στα ερωτήματά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Ερωτας, ο ερωτας που σε ανυψωνει,που σε ανεβαζει σε δυσθεωρατα υψη.Οποιος λαβωθηκε απο τον ερωτα,τυχερος στην ζωη του.Οποιος δεν μπορεσε και δεν αφεθηκε να πληγωθει απο τα βελη του, απο φοβο, γιατι αγαπησε περισσοτερο τον ιδιο του τον εαυτο,εζησε σε αδειες νυχτες, δεν χαρηκε ξεγνοιστες στιγμες και δεν μπορει να εχει μνημες απο την γευση των φιλιων......
    Δεν θα καταλαβει ποτε τι χανει, γιατι ποτε δεν ειχε τιποτα,γιατι δεν μπορεσε να δει τιποτα, δεν μπορεσε να αγγιξει τα΄στερια, απο φοβο, απο τρομο,ειναι χαμενος στην ζωη του,χαμενος απο την ζωη.
    Καταλαβαινω την ευαισθησια σου. Μονον ενας ανθρωπος που εχει λαβωθει απο ερωτα, μπορει να νιωσει την ομορφια και το μεγαλειο της μουσικης και των στοιχων.
    Αν ηξερες τι μου ξυπνας και τι πληγες μου ανοιγεις.Πιστεψε με ομως ειναι γλυκος πονος στο ξυπνημα της θυμησης.
    Να σου πω ενα μεγαλο ευχαριστω που σε συναντησα στην συγκυρια αυτου του post.

    ΑπάντησηΔιαγραφή