Η σκέψη και η τέχνη του Μπρεχτ γίνεται κάθε μέρα και πιο πολύτιμη

 Το Σάββατοκύριακο 27 και 28 του Απρίλη, το επιστημονικό 

συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Μπέρτολτ Μπρεχτ.

 

Με τίτλο «Μπ. Μπρεχτ: Για τους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθούν», αρχίζει το Σάββατο 27 του Απρίλη, το επιστημονικό συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ για τον Μπέρτολτ Μπρεχτ, στην Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ, στον Περισσό με ελεύθερη είσοδο. 

Θυμίζουμε ότι αυτό το συνέδριο είναι το τρίτο, που πραγματοποιεί το ΚΚΕ, για τη ζωή, τις ιδέες και το έργο μιας μεγάλης μορφής των Γραμμάτων και Τεχνών. Το πρώτο συνέδριο ήταν αφιερωμένο στον Γιάννη Ρίτσο και το δεύτερο στον Κώστα Βάρναλη, ενώ τα Πρακτικά και των δύο συνεδρίων κυκλοφόρησαν σε καλαίσθητους τόμους από τη «Σύγχρονη Εποχή». Ετσι, μετά το Συνέδριο για τον Μπρεχτ θα ακολουθήσει και η έκδοση των Πρακτικών.

Για τη μεγάλη λαϊκή πλειονότητα, η σκέψη και η τέχνη του Μπρεχτ γίνεται κάθε μέρα και πιο πολύτιμη. Οχι μόνο γιατί τα θέματα που πρωταγωνίστησαν στο έργο του, όπως η καπιταλιστική κρίση, ο πόλεμος ή ο εκφασισμός της κοινωνικής ζωής επανέρχονται με σφοδρότητα στη ζωή μας, αποδείχνοντας πως το σύστημα που τα γεννά, ούτε αλλάζει, ούτε εξανθρωπίζεται. 

Ο άλλος και ο σημαντικότερος λόγος που ο Μπρεχτ γίνεται στις μέρες μας επίκαιρος όσο ποτέ, είναι γιατί σταθερό μέλημα και φροντίδα της τέχνης του ήταν να βοηθήσει τους καταπιεσμένους να οδηγηθούν μέσα από τη δική τους πνευματική προσπάθεια στα σωστά συμπεράσματα για τις αιτίες των προβλημάτων τους και τον τρόπο εξάλειψής τους.

Αυτό το ρόλο, άλλωστε, έχουμε ανάγκη να παίξει η Τέχνη σήμερα. Να μας ταρακουνήσει, να μας διδάξει, να οργανώσει τις διαθέσεις μας για ν' ανατρέψουμε την άθλια και ξεπεσμένη κοινωνική πραγματικότητα κι όχι απλά να μας παρηγορεί, να μας βοηθά να ξεχαστούμε, ή να χαϊδεύει τις μικροαστικές ψευδαισθήσεις μας, όπως τη θέλει η κυρίαρχη τάξη. 

Και χαιρόμαστε γιατί την επικαιρότητα του Μπρεχτ συμμερίζονται τελευταία περισσότεροι δημιουργοί και καλλιτέχνες, όπως δείχνει και η αυξημένη παρουσία του μπρεχτικού δραματολογίου στις θεατρικές σκηνές το φετινό χειμώνα.

«Μεγάλωσα σαν γιος καλοστεκούμενων ανθρώπων. Οι γονείς μου μού φορούσαν γιακά, μ' έμαθαν τις συνήθειες εκείνων που έχουν υπηρέτες και με δίδαξαν πώς να διατάζω. Αλλά, όταν μεγάλωσα και είδα γύρω μου, οι άνθρωποι της τάξης μου δεν μ' άρεσαν, το να διατάζω δεν ήταν του γούστου μου, ούτε και το να με υπηρετούν. Γι' αυτό εγκατέλειψα την τάξη μου και συντρόφεψα με τους μικρούς, φτωχούς ανθρώπους».

Η αντίσταση του Μπέρτολτ Μπρεχτ ενάντια στους ανθρώπους της τάξης του ξεκίνησε αρκετά νωρίς, όπως μπορούμε να καταλάβουμε και από αυτό το νεανικό ποίημά του. Τι κι αν γεννήθηκε στη δύση του 19ου αιώνα. Τι κι αν δημιούργησε και πέθανε στον 20ό αιώνα. Ο Μπρεχτ και το έργο του είναι του 21ου αιώνα και θα είναι μέχρι εκείνη την εποχή, που η εργατική τάξη, όλοι οι εκμεταλλευόμενοι άνθρωποι και οι λαοί θα απελευθερωθούν από τον καπιταλιστικό «ζυγό». Τότε, που θα μπορούν πια με σιγουριά να πουν: «Τις δυσκολίες των βουνών τις ξεπεράσαμε/ Τώρα έχουμε ν' αντιμετωπίσουμε/ Τις δυσκολίες των πεδιάδων».

Το Πρόγραμμα του Συνεδρίου