Μπέρτολτ Μπρεχτ: Για το «απλό που είναι δύσκολο να γίνει»

ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΜΗΛΙΑΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗ 

ΣΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ  ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ 

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

  

 Η ομιλία της Ελένης Μηλιανορικολάκη (video) 

«Το θέμα δεν είναι να γνωρίσει κανείς τον ποιητή, αλλά τον κόσμο και όλους εκείνους που ο ποιητής θέλει μαζί τους να τον αλλάξει και να τον απολαύσει. Έτσι απλά και περιεκτικά όρισε ο Μπρεχτ τη στάση του απέναντι στην Τέχνη...

... Στον ειδικό τομέα της Τέχνης αποτελεί υπόδειγμα κομματικότητας για κάθε κομμουνιστή και φιλο- κομμουνιστή καλλιτέχνη - δημιουργό, που στην ερώτηση αν είναι κομμουνιστής, «καλύτερα είναι να δείχνει τα έργα του, τις πράξεις του, αντί για το κομματικό του βιβλιάριο», όπως έγραφε ο Μπρεχτ.

 Όλες οι Τέχνες υπηρετούν μια, έλεγε, την Τέχνη της ζωής. Γι’ αυτό και θεωρούσε πως όλοι οι τομείς της κοινωνικής δράσης, όπως και η Τέχνη, πρέπει να συντονίζονται σ’ αυτόν τον κοινό στόχο κάτω από την κόκκινη σημαία της λογικής, τη σημαία του Κομμουνιστικού Κόμματος.

 Όπως ο κ. Κόινερ στις ιστορίες του, ο Μπρεχτ, που αγαπούσε με βαθύ και πλατύ κομμουνιστικό ανθρωπισμό τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, γιατί αυτούς θεωρούσε ιστορικά σημαντικούς, τους μόνους επιδεχόμενους αλλαγής, έφτιαχνε τα σκίτσα τους και φρόντιζε να τους μοιάζουν. Όχι τα σκίτσα. Οι άνθρωποι. Εκείνος φρόντιζε, μα δεν αρκεί. Στα όμορφα σκίτσα του μ’ έναν μόνο τρόπο μπορούμε να μοιάσουμε: Με τη συμμετοχή στην πάλη που θα καταργήσει τη βαρβαρότητα. «Σύντροφοι, μιλάμε για το σύστημα της ατομικής ιδιοκτησίας!». Αυτό ήθελε να πει σχετικά με τον αγώνα ενάντια στην ολοένα αυξανόμενη βαρβαρότητα...»

Από το 902.gr