ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΡΟΚΟΣ: "Ο καλλιτέχνης είναι "επικίνδυνο" πράγμα".

Ακάματος «υλοποιητής» κοινωνικών ονείρων*

«99% Σχέδια και 1 γλυπτό ζητούν ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗ ΤΩΡΑ». Με αυτή την κοινωνικά υπονοηματική και καυστική φράση τιτλοδότησε την πρόσφατη έκθεσή του ο σπουδαίος, πολυβραβευμένος γλύπτης Κυριάκος Ρόκος, εκφράζοντας την επείγουσα ανάγκη για «αποτοξίνωση» από όσα και όσους μας θέλουν -ατομικά και συλλογικά- «ναρκωμένους» και άβουλους για να διαιωνιστεί ο εφιάλτης του καπιταλισμού...

...Ακάματος, πραγματικός χειρώνακτας, παλεύει με το μάρμαρο, με σκληρότερους λίθους, ακόμη και με σμυριδόλιθο. Συνεχίζει να δουλεύει καθημερινά. «Αυτό μου έμαθε ο Παππάς. Και στα 85 του ήταν ανεβασμένος στη σκαλωσιά. Τον έβλεπα, ενθουσιαζόμουν κι έλεγα: μακάρι κι εγώ στα 85 μου να είμαι εκεί επάνω».

Το τραγικό σήμερα

Στη σημερινή κατάσταση, με την καπιταλιστική κρίση, μπορεί να ζήσει η Τέχνη, ο καλλιτέχνης;

«Οχι. Ο Καντίνσκι έλεγε "πολλοί νομίζουν ότι ο καλλιτέχνης είναι το αγαπημένο παιδί της ζωής"», απαντά ο Ρόκος. «Αυτή την εντύπωση έχουν πολλοί και σήμερα. Κανείς δεν αναρωτιέται πώς ζουν οι καλλιτέχνες.  

Υπάρχουν συνάδελφοι πεινασμένοι, άστεγοι, που 

κοιμούνται στο δρόμο, αλλά από αξιοπρέπεια δεν το λένε. 

Ίσως, έπρεπε το Επιμελητήριο να ανοίξει για να κοιμούνται εκεί. Κάποιοι πάνε αλλού για να ζήσουν, κάνουν οποιαδήποτε δουλειά, αν βρουν δουλειά. Το κράτος δεν ενδιαφέρεται για την Τέχνη και τους καλλιτέχνες. 

Γιατί ο καλλιτέχνης είναι "επικίνδυνο" πράγμα. 

Ούτε με δικτατορία, ούτε με απαγορεύσεις πετυχαίνεις να τον κάνεις ακίνδυνο. Το πετυχαίνεις μόνο με τη διάβρωση. 

Με το να καθιερώνεις διάφορα "τίποτα".  

Ως "αξίες", έργα σε εκθέσεις συλλεκτών σαν αυτή του κ. Δασκαλόπουλου, έργα που πολυεθνικές ψευδώς λένε ότι αγοράζουν με πολλά λεφτά, τα πολυδιαφημίζουν και τα πουλούν πιο ακριβά σε άλλες πολυεθνικές και ούτω καθεξής...».

Ο συνομιλητής μας έκφρασε τη βαθιά θλίψη του για το αυξανόμενο φαινόμενο των αυτοκτονιών. Την αγωνία του για το πού οδηγείται ο λαός μας, αλλά και ο πολιτισμός μας. Τον πόθο του να «σωθούμε από αυτή την τραγική κατάσταση».

Να ξαναβρεθεί «η πηγή του λαού μας», όπως πιστεύει ότι είναι και χαρακτηρίζει το ΚΚΕ, «στην πρώτη γραμμή του αγώνα». 

«Να σμίξει το ΚΚΕ, με όλο το λαό», με το «να ξαναγίνει η πρωτοπορία για το καλό του τόπου και του λαού. Πρωτοπορία παντού. Και στον πολιτισμό. Γιατί ο πολιτισμός μπορεί να επηρεάσει, να βοηθήσει στη συνειδητοποίηση των ανθρώπων».

Η κουβέντα μας με τον Κυριάκο Ρόκο τέλειωσε με μια «νότα» αισιοδοξίας. «Είμαστε μια οικογένεια εικαστικών. Ζωγράφος η Ρουμπίνα, γλύπτης εγώ, ζωγράφοι οι δυο γιοι μας. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, είμαι χαρούμενος γιατί αισθάνομαι ότι τα παιδιά μας είναι πολύ καλύτεροι καλλιτέχνες από εμάς. Είναι πραγματικά ταλέντα, πράγμα που αμφισβητούμε και η γυναίκα μου και εγώ για τον εαυτό μας. Στα παιδιά βλέπουμε τι σημαίνει ταλέντο. Δεν το βάζουν κάτω. Αγωνίζονται και, πάντα, όταν αγωνίζεσαι υπάρχει και η ανταμοιβή».                                 

Προφανώς το διδάχθηκαν από εσάς, παρατηρούμε. «Διδάχθηκαν, αλλά όχι με λόγια. Με τη στάση, τον τρόπο ζωής μας. Και κατάλαβαν, ότι δεν κάνουν "Τέχνη για την Τέχνη". Ότι αυτή η δουλειά είναι το επάγγελμά τους και πρέπει να αμείβονται για να ζήσουν».

 
 Από τον Ριζοσπάστη, ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ" (Όλο το άρθρο ΕΔΩ)