Σε αυτή σημειώνει:
«Αφού τα χέρια δεν 'γίναν αλυσίδα να παλέψουν,
αφού τα χέρια δεν σηκώθηκαν γροθιά
αφού τα χέρια δεν έγιναν χωνί για να φωνάξουν,
τότε...
Θα ψάχνουν του πνιγμένου τα μαλλιά για να πιαστούν
Θα τρέχουν στα συσσίτια ζητώντας επαιτεία,
Θα γίνουν μούντζες και ναζιστικός χαιρετισμός
Θα γίνουν δύναμη για να χτυπήσουν τον αδύναμο.
Κάπως έτσι έγινε και στη συνέλευσή μας την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου.
Τα χέρια δεν σηκώθηκαν γροθιά. Η διοίκηση του Σωματείου μας, αποφάσισε πως η ανέχεια και η ανασφάλεια που νιώθουμε στο πετσί μας η πλειοψηφία των συναδέλφων, δεν τους αφορά. Γιατί σε αυτήν ακριβώς την περίοδο και έχοντας μπροστά μας την άρνηση της ΠΕΕΘ για υπογραφή σύμβασης και τον κλάδο να παραπαίει στην ανεργία και τους εκβιασμούς, εξακολουθεί να μιλάει για "τους κανόνες της αγοράς". Μάλιστα ο ΓΓ του Σωματείου, πρόεδρος της ΠΟΘΑ και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, μπαίνει μπροστά για να μιλήσει για το ενδεχόμενο να δεχτούμε και μείωση, σπάζοντας όπως λέει "τις κόκκινες γραμμές".
Παραπέμπουν την αγωνιστική απάντηση
του κλάδου κάπου, κάποτε, δηλαδή ποτέ...
Ακολουθώντας μάλιστα πρακτικές που εγκαινίασαν με τις "περίφημες" ημερίδες, όπου απαγόρευσαν στις παρατάξεις του ΣΕΗ να τοποθετηθούν (προσκάλεσαν όμως εκπροσώπους των εργοδοτών (ΕΛΘΕΑ) και οικονομολόγους της ΓΣΕΕ) τώρα πήγαν ένα βήμα παραπέρα. Στη γενική συνέλευση απαγορεύτηκε ο λόγος στις παρατάξεις.
Στην ουσία και αφού όλοι οι άλλοι βρίσκονται ενωμένοι μαζί στη διοίκηση του ΣΕΗ απαγόρευσαν το λόγο στην εξής μία παράταξη: στη "Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών" (ΔΕΗ). Στην παράταξη δηλαδή που είχε αντίθετη γνώμη με τη διοίκηση. Στην ουσία απαγόρευσαν την τοποθέτηση στο σύνολο των μελών του ΣΕΗ, αφού ως χρόνος ομιλίας δόθηκε 1,5 λεπτό. Κι αν ακόμα αυτό έγινε μέσα από ψηφοφορία δεν νομιμοποιείται, δεν πρόκειται για δημοκρατική διαδικασία. Άλλωστε ό,τι προκύπτει από εκλογές δεν είναι και δημοκρατικό. Έχει πείρα η ανθρωπότητα από κάτι τέτοια...
Τέτοιες πρακτικές οδηγούν στον εκφασισμό του συνδικαλιστικού κινήματος που με αγώνες έχει κατακτήσει τις όποιες ελευθερίες του.
Οι πρακτικές αυτές μας ανησυχούν διπλά:
α) Γιατί έχουμε πια την πείρα πού οδήγησαν τα συνθήματα "έξω τα κόμματα και οι παρατάξεις από το κίνημα". Τέτοια συνθήματα φωνάζουν ομοθυμαδόν η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ, η ΓΣΕΕ, η φασιστική Χρυσή Αυγή και ομάδες που θέλουν να ονομάζονται αριστερές. Τέτοια συνθήματα υπηρέτησαν όχι απλά τα κόμματα του συστήματος, αλλά και ενίσχυσαν το πιο αποκρουστικό κόμμα, το κόμμα που αποτελεί τη σιδερένια γροθιά του συστήματος, τη Χρυσή Αυγή.
β) Γιατί δρομολογούνται την περίοδο που ανοίγει συνολικά η παρέμβαση της κυβέρνησης στη λειτουργία των συνδικάτων με στόχο να τα μετατρέψει από φορείς διεκδίκησης σε επαίτες των ΜΚΟ, σε στυλοβάτες της πολιτικής της, να επιβάλει το δόγμα "νόμος και τάξη".
Εμείς επιμένουμε να κάνουμε τα χέρια μας γροθιά, αλυσίδα για αγώνα, χωνί για δυνατή φωνή...
Τέτοιες πρακτικές δε θα περάσουν. Δε θα δεχτούμε το σωματείο να αποδέχεται και να βάζει πλάτη στην καταπάτηση κάθε προσωπικής, κοινωνικής και καλλιτεχνικής μας αξιοπρέπειας. Γιατί πλέον η αναγκαιότητα και η σημασία του να υπογράψουμε συλλογική σύμβαση μας βάζει μπροστά στην ευθύνη να παλέψουμε πιο διεκδικητικά από ποτέ τα αιτήματά μας για την ικανοποίηση των αναγκών μας τόσο βιοποριστικά όσο και καλλιτεχνικά.
Γιατί η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας περνάει μέσα από τη συμμετοχή όλων μας στο Σωματείο, ώστε να μην επιτρέψουμε να το μετατρέψουν σε φερέφωνο των εργοδοτικών συμφερόντων και της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής.
Σε αυτόν τον αγώνα σας καλούμε μαζί μας.
Είναι ένας αγώνας που δίνουμε μαζί με όλους τους εργαζόμενους, με το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ που ξέρει και από φουρτούνες και από δυσκολίες και από νίκες».
Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών:
"Μαζί με το ταξικό εργατικό κίνημα που διεκδικεί" Από το 902. gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου