Μάχη του Στάλινγκραντ: Σύμβολο του παλλαϊκού αντιφασιστικού αγώνα

 Πετυχημένη η εκδήλωση της Επιτροπή Φεστιβάλ του ΚΣ της ΚΝΕ  έγινε την περασμένη Κυριακή στον Περισσό*

«Σήκω πατρίδα απέραντη, σήκω για ηρωική μάχη με καταραμένο πόλεμο, ενάντια στη φασιστική δύναμη.... Προχωράει ο πόλεμος ο λαϊκός, ο πόλεμος ο ιερός...».

Η μουσική - σύμβολο, το εμβατήριο «Ιερός πόλεμος», που γράφτηκε στο Στάλινγκραντ, άνοιξε την εκδήλωση της Επιτροπής Φεστιβάλ για τα 70 χρόνια από τη νίκη στο Στάλινγκραντ, την περασμένη Κυριακή. Με τη δύναμη της εικόνας, της αφήγησης και της μουσικής, γραμμένης στη φωτιά του πολέμου και της αντίστασης, όσοι βρέθηκαν στην αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό μεταφέρθηκαν 70 χρόνια πίσω, σε μία από τις κορυφαίες στιγμές της αντίστασης του σοβιετικού λαού. Με υλικά την τέχνη, τα ντοκουμέντα, την αφήγηση μιας από τις κορυφαίες στιγμές της Ιστορίας με πρωταγωνίστρια την εργατική τάξη...

«Αφοσιωμένος στη Σοβιετική μου Πατρίδα»

Την εκδήλωση άνοιξαν οι στίχοι του Μπ. Μπρεχτ, ο οποίος απευθυνόμενος στους Γερμανούς φαντάρους στην Ανατολή, τους επιστρατευμένους στην ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή, έγραφε: «...Αδέλφια, αν ήμουν μαζί σας, αν μαζί σας έσερνα τα πόδια μου διασχίζοντας τις παγωμένες ερημιές, θα ρώταγα, όπως εσείς ρωτάτε: Γιατί εδωπέρα ήρθα απ' όπου δεν υπάρχει δρόμος πια να οδηγεί στο σπίτι; Γιατί έβαλα του ληστή τη φορεσιά, γιατί έβαλα του εμπρηστή φονιά την πουκαμίσα; Δεν το 'κανα από πείνα ούτε από πεθυμιά για να σκοτώσω. Απλά γιατί ήμουνα ένας δούλος, και διατάχτηκα. Ντύθηκα για να καίω και να δολοφονώ. Και πρέπει τώρα να με κυνηγήσουν και πρέπει τώρα να σφαχτώ. Επειδή έκανα εισβολή στη φιλική χώρα των αγροτών και εργατών...».

Η μεγαλειώδης αντεπίθεση

Στις 19 Νοέμβρη1942 οι Σοβιετικοί πέρασαν στην 

αντεπίθεση που είχε την κωδική ονομασία «Ουρανός»... 

Νικητής ήταν ο σοσιαλισμός
 

Με βάση τα παραπάνω γεγονότα, η αφήγηση έκλεισε με το ερώτημα «γιατί νίκησε η Σοβιετική Ενωση»: «Οι μαχητές του Στάλινγκραντ, όπως και σε όλη τη Σοβιετική Ενωση, έδωσαν τη μάχη για τη δική τους, τη σοσιαλιστική πατρίδα. Οχι για τα κέρδη των καπιταλιστών τους, όχι για να ξαναγυρίσουν κάτω από το ζυγό των δικών τους καπιταλιστών, αλλά για τη νέα κοινωνία που οικοδομούσαν οι ίδιοι, την κοινωνία που ήταν απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση, χωρίς ανεργία και φτώχεια. 

Αυτό έκανε ήρωες και χάρισε αφοβία στους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, εργάτες και αγρότες. Χωρίς την εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης, χωρίς τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία, οι μαχητές του Στάλινγκραντ δε θα 'χαν νικήσει. Χωρίς τον πρωταγωνιστικό ρόλο των μαζών, χωρίς την πρωτοπόρα εργατική τάξη, η έκβαση του πολέμου δε θα 'ταν η ίδια. Χωρίς το ηρωικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης που έγινε ο καθοδηγητής, ο εμπνευστής και ο αιμοδότης του αγώνα, δεν θα υπήρχε η εποποιία του Στάλινγκραντ. Αν η Σοβιετική Ενωση δεν είχε διανύσει πριν από τον πόλεμο, στη διάρκειά του και σε ελάχιστο χρόνο μια τεράστια απόσταση στο δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, θα ήταν αδύνατη η σωτηρία της.

Στη μάχη του Στάλινγκραντ, που αποτέλεσε τη ριζική στροφή προς τη νίκη, νικητής ήταν ο σοσιαλισμός και όχι η παγωνιά του ρωσικού χειμώνα, όπως προβάλλεται σκόπιμα από διάφορες πλευρές».
Ο Ιλία Ερεμπουργκ έγραψε: «Ο Οκτώβρης του 1917 ελέγχθηκε τον Οκτώβρη του 1942. Μια λέξη επαναλαμβάνουν οι άνθρωποι στα 5 πέρατα του κόσμου: Στάλινγκραντ. (...). Έτσι η Οκτωβριανή Επανάσταση έσωσε δύο φορές τη Ρωσία. Αν δεν υπήρχε η επανάσταση, δε θα υπήρχαν οι υπερασπιστές του Στάλινγκραντ, δε θα υπήρχαν εργάτες ικανοί να εγκαταστήσουν μέσα σε μια βδομάδα εργοστάσιο στην ερημιά, δε θα υπήρχαν οι Ουζμπέκοι που πολεμούν με αυτοθυσία κοντά στο Ρζεφ, δε θα υπήρχε ο Κόκκινος Στρατός που έχει καταπλήξει τον κόσμο. (...)».

Μουσική από τη φωτιά του πολέμου

 

Το μουσικό κομμάτι της εκδήλωσης ήταν αφιερωμένο στον μεγάλο Σοβιετικό συνθέτη Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Δύο νέα παιδιά, η Ηρώ Στεργίου και ο Δημήτρης Ανδρονιάδης, που συμμετέχουν στα σύνολα μουσικής δωματίου των καλλιτεχνικών ομάδων της ΚΝΕ, ερμήνευσαν το δεύτερο κοντσέρτο για πιάνο που γράφτηκε το 1960. Δίνοντας ένα δείγμα του έργου του Σοβιετικού συνθέτη που κατατάσσεται ανάμεσα στους κορυφαίους παγκοσμίως και εμπνεύστηκε από τους ηρωικούς αγώνες του Κόκκινου Στρατού.

 Είναι χαρακτηριστική του έργου του, της ηρωικής στάσης ζωής των σοβιετικών πολιορκημένων και μαχητών, η ιστορική πρεμιέρα της 7ης συμφωνίας του πραγματοποιήθηκε στο Λένινγκραντ στις 9 Αυγούστου 1942, ημερομηνία που τα χιτλερικά στρατεύματα είχαν προγραμματίσει να κυριεύσουν την πόλη. Παρά τις συνθήκες και την πείνα, η αίθουσα της Φιλαρμονικής ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Προς γενική κατάπληξη ο ήχος των κανονιοβολισμών κατασίγησε. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ο διοικητής του μετώπου του Λένινγκραντ, Γκοβορόφ, είχε διατάξει το πυροβολικό να αναγκάσει τα εχθρικά πυροβολεία να σιωπήσουν...

*Όλο το κείμενο  ΕΔΩ