Μέγας ποιητής - δραματουργός του ισπανικού λαού, ο Λόρκα,
αρχές του 1936 (πριν τη δολοφονία του από φασίστες του Φράνκο),
παρουσιάζει με την περιοδεύουσα λαϊκή σκηνή του, το «κύκνειο άσμα» του, «Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα».
Μια αριστουργηματική τραγωδία, αποκλειστικά με γυναικεία πρόσωπα, για τα πάθη των γυναικών του λαού στον τόπο του, και όπου αλλού. Το πιο καταπιεσμένο τμήμα του λαού είναι η γυναίκα.
Η Μπερνάρντα Αλμπα, «σημαδεμένη» από την ταξική εκμετάλλευση και βία, την παραδοσιακά μονόπλευρη ανδροκρατική «λογική» και «ηθική», μοχθώντας σαν άντρας στα χωράφια της, με μια κόρη από τον πρώτο άντρα της και άλλες τέσσερις από το δεύτερο άντρα της, μετά το θάνατο του δεύτερου άντρα της αποφασίζει να παντρέψει την πρώτη κόρη της, χάρη στην πατρική της προίκα, με έναν όμορφο χωριανό, και σε ένδειξη πένθους να κλείσει τις άλλες τέσσερις, για χρόνια, μέσα στο σπίτι, απαγορεύοντας κάθε επαφή με τον έξω κόσμο, ιδιαίτερα με άντρες, για να μην κακοποιηθούν σεξουαλικά και κακολογηθούν.
Αυτή τη σκληρή, αβάσταχτη παράδοση της ανδροκρατικής ισπανικής κοινωνίας, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, επιβάλλει ως μητέρα - αφέντης η Μπερνάρντα, καταπιέζοντας τα «σπλάχνα» της, αλλά και «τιμωρείται» τραγικά από αυτήν. Η όμορφη μικρή κόρη της, κρυφά αγαπιέται, συναντιέται και σχεδιάζει να κλεφτεί με τον «αρραβωνιαστικό» της μεγαλύτερης κόρης. Η ζήλια μιας αδελφής προδίδει τον έρωτα της μικρής στη μάνα. Η μητριαρχική Μπερνάρντα «φυλακίζει» τη μικρή σε ένα δωμάτιο, όπου θα τη βρει κρεμασμένη. Η αυτοχειρία της μικρής θα βυθίσει, μάνα και αδελφές, σε απερίγραπτο, εφ' όρου ζωής πένθος.
Στο θέατρο «Vault» παρουσιάζεται μια δραματικότατα ατμοσφαιρική, καθόλα λεπτοδουλεμένη (κειμενικά, σκηνοθετικά, υποκριτικά, σκηνογραφικά, ενδυματολογικά), νατουραλιστικά λαϊκού ήθους παράσταση, με τίτλο «Πνιγμονή».
Πρόκειται για, βασιζόμενη απόλυτα στη μυθοπλασία και τα υπέροχα «ζωγραφισμένα» από το Λόρκα πρόσωπα, «μεταγραφή» του λορκικού έργου, που τοποθετείται στα ορεινά χωριά της Ανατολικής Τουρκίας και παραπέμποντας και σε άλλες ασιατικές χώρες, διεκτραγωδεί τη σκληρή ζωή, τον καθημερινό μόχθο, αλλά και τα πάθη των γυναικών, εξαιτίας των καταπιεστικών και εκμεταλλευτικών ανδροκρατικών προλήψεων και «ηθικών» κανόνων. Προλήψεις και «ηθική», με συνέπεια και τη μητριαρχική καταπίεση.
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Η «μεταγραφή» του λορκικού πρωτοτύπου και η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Καρατζιά. Η μουσική του Μάνου Αντωνιάδη. Το λιτά ρεαλιστικό σκηνικό και τα ισλαμικής ενδυματολογικής παράδοσης κοστούμια του Σίμου Παπαναστασόπουλου. Οι φωτισμοί του Βαγγέλη Μούντριχα. Η κινησιολογία της Βιβής Ρωμανά. Με κυρίαρχες, συναισθηματικής αλήθειας και φυσικότητας στο λόγο, στην έκφραση του προσώπου, στην κίνηση, ερμηνείες των Αθηνάς Τσιλύρα (Μπερνάρντα/ Χαντισέ) και Θεοδώρας Σιάρκου (υπηρέτρια Πόνθια /Ουλβιγιέ). Άξιες επαίνου είναι και οι ερμηνείες των άλλων ηθοποιών που είναι οι: Γιάννα Σταυράκη, Κική Μαυρίδου, Αλεξάνδρα Ούστα, Νίκη Αναστασίου, Ειρήνη Σταματίου, Μελισάνθη Μαχούτ.
Μια αριστουργηματική τραγωδία, αποκλειστικά με γυναικεία πρόσωπα, για τα πάθη των γυναικών του λαού στον τόπο του, και όπου αλλού. Το πιο καταπιεσμένο τμήμα του λαού είναι η γυναίκα.
Η Μπερνάρντα Αλμπα, «σημαδεμένη» από την ταξική εκμετάλλευση και βία, την παραδοσιακά μονόπλευρη ανδροκρατική «λογική» και «ηθική», μοχθώντας σαν άντρας στα χωράφια της, με μια κόρη από τον πρώτο άντρα της και άλλες τέσσερις από το δεύτερο άντρα της, μετά το θάνατο του δεύτερου άντρα της αποφασίζει να παντρέψει την πρώτη κόρη της, χάρη στην πατρική της προίκα, με έναν όμορφο χωριανό, και σε ένδειξη πένθους να κλείσει τις άλλες τέσσερις, για χρόνια, μέσα στο σπίτι, απαγορεύοντας κάθε επαφή με τον έξω κόσμο, ιδιαίτερα με άντρες, για να μην κακοποιηθούν σεξουαλικά και κακολογηθούν.
Αυτή τη σκληρή, αβάσταχτη παράδοση της ανδροκρατικής ισπανικής κοινωνίας, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, επιβάλλει ως μητέρα - αφέντης η Μπερνάρντα, καταπιέζοντας τα «σπλάχνα» της, αλλά και «τιμωρείται» τραγικά από αυτήν. Η όμορφη μικρή κόρη της, κρυφά αγαπιέται, συναντιέται και σχεδιάζει να κλεφτεί με τον «αρραβωνιαστικό» της μεγαλύτερης κόρης. Η ζήλια μιας αδελφής προδίδει τον έρωτα της μικρής στη μάνα. Η μητριαρχική Μπερνάρντα «φυλακίζει» τη μικρή σε ένα δωμάτιο, όπου θα τη βρει κρεμασμένη. Η αυτοχειρία της μικρής θα βυθίσει, μάνα και αδελφές, σε απερίγραπτο, εφ' όρου ζωής πένθος.
Στο θέατρο «Vault» παρουσιάζεται μια δραματικότατα ατμοσφαιρική, καθόλα λεπτοδουλεμένη (κειμενικά, σκηνοθετικά, υποκριτικά, σκηνογραφικά, ενδυματολογικά), νατουραλιστικά λαϊκού ήθους παράσταση, με τίτλο «Πνιγμονή».
Πρόκειται για, βασιζόμενη απόλυτα στη μυθοπλασία και τα υπέροχα «ζωγραφισμένα» από το Λόρκα πρόσωπα, «μεταγραφή» του λορκικού έργου, που τοποθετείται στα ορεινά χωριά της Ανατολικής Τουρκίας και παραπέμποντας και σε άλλες ασιατικές χώρες, διεκτραγωδεί τη σκληρή ζωή, τον καθημερινό μόχθο, αλλά και τα πάθη των γυναικών, εξαιτίας των καταπιεστικών και εκμεταλλευτικών ανδροκρατικών προλήψεων και «ηθικών» κανόνων. Προλήψεις και «ηθική», με συνέπεια και τη μητριαρχική καταπίεση.
ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Η «μεταγραφή» του λορκικού πρωτοτύπου και η σκηνοθεσία είναι του Δημήτρη Καρατζιά. Η μουσική του Μάνου Αντωνιάδη. Το λιτά ρεαλιστικό σκηνικό και τα ισλαμικής ενδυματολογικής παράδοσης κοστούμια του Σίμου Παπαναστασόπουλου. Οι φωτισμοί του Βαγγέλη Μούντριχα. Η κινησιολογία της Βιβής Ρωμανά. Με κυρίαρχες, συναισθηματικής αλήθειας και φυσικότητας στο λόγο, στην έκφραση του προσώπου, στην κίνηση, ερμηνείες των Αθηνάς Τσιλύρα (Μπερνάρντα/ Χαντισέ) και Θεοδώρας Σιάρκου (υπηρέτρια Πόνθια /Ουλβιγιέ). Άξιες επαίνου είναι και οι ερμηνείες των άλλων ηθοποιών που είναι οι: Γιάννα Σταυράκη, Κική Μαυρίδου, Αλεξάνδρα Ούστα, Νίκη Αναστασίου, Ειρήνη Σταματίου, Μελισάνθη Μαχούτ.
Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00
Κυριακή στις 18:00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου