«...και στο νέο προϋπολογισμό εκφράζεται ο βαθιά αντιλαϊκός, ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής που εφαρμόζεται όλα τα τελευταία χρόνια στο χώρο του Πολιτισμού...»

 

ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2014

Μεγάλες περικοπές των κονδυλίων για τον Πολιτισμό

 

 

Στο νέο προϋπολογισμό που κατατέθηκε την προηγούμενη βδομάδα στη Βουλή αποτυπώνεται για μια ακόμη χρονιά η τάση του κράτους να αποτινάξει από πάνω του την ευθύνη για τον Πολιτισμό και να αφήσει περισσότερο χώρο για δράση στο μονοπωλιακό κεφάλαιο, με ακόμη μεγαλύτερη μείωση των κονδυλίων για τον Πολιτισμό κατά 11,23% σε σχέση με τα κονδύλια που διατέθηκαν το 2012 και κατά 9,66% σε σχέση με το 2013. 

Παρότι στον προϋπολογισμό δεν παρουσιάζονται αναλυτικά οι δαπάνες και επομένως δεν έχουμε λεπτομερή εικόνα, για το πόσα κονδύλια κατευθύνονται και σε ποιον φορέα, η κατεύθυνση είναι καθαρή.

 

Αυτό που φαίνεται από την πρώτη ματιά, στον Τακτικό Προϋπολογισμό, είναι η παραπέρα συρρίκνωση των πιστώσεων του υπουργείου Πολιτισμού - Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ) σε σχέση με το 2012 και το 2013... 

Τι σημαίνουν πρακτικά όλα αυτά;

 

Με λίγα λόγια, ο προϋπολογισμός εκφράζει τον βαθιά αντιλαϊκό, ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που εφαρμόζεται όλα τα τελευταία χρόνια και στο χώρο του Πολιτισμού μέσω των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, για τις οποίες μάλιστα η κυβέρνηση επαίρεται και θριαμβολογεί στην αιτιολογική έκθεση: Την πολιτική της συρρίκνωσης, συγχώνευσης και κατάργησης πολιτιστικών φορέων - οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν τεράστια σημασία για τη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς, τις φιλομονοπωλιακές αλλαγές στο νομοθετικό πλαίσιο (νόμος για το οπτικοακουστικό, νόμος για τη χρηματοδότηση του Θεάτρου και του Χορού κ.λπ.), τη διεύρυνση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας στον τομέα της τοπικής διοίκησης (αλλαγή νομικής μορφής πολιτιστικών φορέων, δημιουργία κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων από εργαζόμενους σε δημοτικές επιχειρήσεις), μια πολιτική που θα συνεχιστεί δριμύτερη.

Με εργαλείο και τον προϋπολογισμό οι κρατικοί πολιτιστικοί φορείς θα συρρικνωθούν ακόμη περισσότερο, απελευθερώνοντας περισσότερο χώρο για δράση των μονοπωλιακών ομίλων, των πολιτιστικών τους ιδρυμάτων, των διαφόρων μη κυβερνητικών οργανώσεων κ.λπ., ενώ θα εμπλακούν ακόμη βαθύτερα σε μια επιχειρηματική - ανταποδοτική λειτουργία για την «ιδιοσυντήρησή» τους με την άμεση ανάμειξη του κεφαλαίου. 

Εκεί, δηλαδή, που μέχρι πρόσφατα το κράτος χρηματοδοτούσε - έστω και πενιχρά - τους πολιτιστικούς (ιδεολογικούς) μηχανισμούς του, για να αναπαράγουν τον κυρίαρχο πολιτισμό (ιδεολογία) της αστικής τάξης, από δω και στο εξής τους υποχρεώνει να επιτελέσουν την αποστολή τους χωρίς κρατική οικονομική στήριξη και με την άμεση καθοδήγησή τους από το κεφάλαιο. 

Πρόκειται για εφαρμογή συγκεκριμένης κατεύθυνσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία από το 2011 εκτιμώντας ότι στον Πολιτισμό υπάρχουν ακόμη σοβαρά περιθώρια καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και διοχέτευσης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων που λιμνάζουν, καλούσε τα κράτη - μέλη της να αξιοποιήσουν τη συγκυρία της κρίσης για να ελαχιστοποιήσουν την κρατική επιχορήγηση στον Πολιτισμό, διευκολύνοντας τις ιδιωτικές επενδύσεις στο πεδίο του.

Οι εξελίξεις και στον τομέα του Πολιτισμού κάνουν ακόμη πιο καθαρό το βασικό συμπέρασμα του ΚΚΕ ότι ο καπιταλισμός όσο βαθύτερα αναπτύσσεται, τόσο πιο αντιδραστικός, επιθετικός και επικίνδυνος γίνεται για την εξέλιξη συνολικά του ανθρώπινου πολιτισμού και φέρνουν πιο επιτακτικά στο προσκήνιο την πρότασή του για αδιάλλακτη λαϊκή πάλη που θα αποδυναμώσει την αστική κυριαρχία με στόχο την ανατροπή της και την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. 

Μόνο σ' αυτή την προοπτική η πολιτιστική και καλλιτεχνική παραγωγή θα πάψει να αντιμετωπίζεται ως βιομηχανία ανταγωνιστική και θα μετατραπεί σε λειτουργία πραγματικά κοινωνική, που θα εφοδιάζει το λαό με τις αναγκαίες πνευματικές και ψυχικές δυνάμεις για το ανέβασμά του σε ανώτερες μορφές κοινωνικής ζωής.

Από τη στήλη  "ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ"  του Ριζοσπάστη.